Η ΝΔ πέτυχε μία σαφή και ξεκάθαρη νίκη.

Ο μόνος λόγος που έχουν εφεύρει στο Μέγαρο Μαξίμου ώστε να πανηγυρίζουν είναι το γεγονός ότι δεν εξαφανίστηκαν από τον πολιτικό χάρτη.

Αν αυτή ήταν η φιλοδοξία τους, δεν αποδείχθηκε πολιτικά επαρκής και πειστική. Αλλά έλεγαν πάντως στον δρόμο προς τις κάλπες.

Το θέμα από εδώ και πέρα είναι οι επόμενες κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα.

Ήδη προανήγγειλε εθνικές εκλογές καιπιθανώς να έχει μετανιώσει για το ότι δεν τις είχε προκηρύξει ταυτόχρονα με τις ευρωπαϊκές.

Τώρα θα πάει στις κάλπες έχοντας υποστεί ήδη μία οδυνηρή ήττα, την μεγαλύτερη που έχει ποτέ υποστεί κυβερνών κόμμα σε ευρωεκλογές από το ’81 κι έπειτα.

Είναι βέβαιον ότι ο κ. Τσίπρας δεν θα πάει στις κάλπες με τα χέρια κατεβασμένα. Θα μοιράσει ό,τι προλάβει, θα πιέσει το ΠαΣοΚ να συμπαραταχθεί, τάχα, μαζί του κατά της άκρας δεξιάς κλπ. και πιθανώς θα αγνοήσει ευρωπαϊκούς θεσμούς, αγορές κλπ.

Το ζήτημα είναι τι κόστος θα έχουν θα έχουν όλα αυτά για την χώρα.

Μάλλον ο κ. Τσίπρας δεν είναι πλέον σε θέση να χειραγωγήσει τους ψηφοφόρους του με τον τρόπο που το έκανε τόσα χρόνια.

Εχει περιθώρια να ακολουθήσει μία άλλη τακτική;

Και τελικά, δεν θα έχουν όλα αυτά μεγάλο πολιτικό κόστος και για τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα;

Εχουν ο ίδιος και το κόμμα του εγκλωβιστεί στις επιλογές τους. Και φάνηκε ότι τα θαύματα προς το παρόν τελείωσαν.

Ό,τι αποφάσεις ελήφθησαν έως τώρα, ήταν με εξόφθαλμη πολιτική υστεροβουλία. Δεν επιβραβεύτηκαν από τους πολίτες.

Τώρα, ως ο μεγάλος ηττημένος, ο Αλέξης Τσίπρας έχει να διαχειριστεί άλλη μία πρωτόγνωρη για εκείνον εμπειρία. Εχασε τις εκλογές, ενώ πίστευε ότι αυτό δεν θα συμβεί ποτέ.

Και υπό αυτό το πρίσμα, τώρα θα φανεί αν όντως έχει τα εφόδια ώστε να προχωρήσει στο στάδιο της πολιτικής ωριμότητας ή αν θα τα τινάξει όλα στον αέρα για την πολιτική του επιβίωση.