Τα πρώτα δείγματα ήταν θετικά, φάνηκε ότι σχέδιο υπάρχει, όπως και η βούληση της ηγεσίας της κυβέρνησης και των μελών του υπουργικού συμβουλίου να εκτελέσουν τις αποστολές που τους έχουν ανατεθεί. 

Μέχρι εδώ καλά. Από την επόμενη Δευτέρα κι έπειτα και αφότου η κυβέρνηση λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, ο καθένας θα κρίνεται καθημερινώς. Σύμφωνα δε με τις αρχικές διακηρύξεις του ιδίου του Πρωθυπουργού, έχουν όλοι μπροστά τους ένα εξάμηνο για την πρώτη τους αξιολόγηση. 

Υπό αυτό το πρίσμα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει μία μεγάλη ευκαιρία και μία σημαντική υποχρέωση. Μπορεί και πρέπει να αλλάξει ριζικά πολλά πράγματα. Μεταξύ αυτών και μία άθλια συνήθεια του πολιτικού προσωπικού των τελευταίων πολλών ετών. 

Ακόμη και σε περιόδους κρίσιμες για την τύχη της χώρας, τα τελευταία δέκα χρόνια είχαμε γίνει μάρτυρες μίας καταστροφικής πρακτικής. Υπουργοί, υφυπουργοί και κυβερνητικοί αξιωματούχοι παρήλαυναν καθημερινώς από τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές συχνότητες. Εδιναν συνεντεύξεις, έκαναν δηλώσεις, διαπληκτίζονταν με δημοσιογράφους και πολιτικούς αντιπάλους. Σπαταλούσαν ώρες και ενέργεια στο πεδίο της δημοσιότητας, πολλοί δε από αυτούς το έκαναν προφανώς όχι για λόγους ενημέρωσης της κοινής γνώμης, αλλά για λόγους προσωπικής προβολής. Αν μετρούσε κανείς τις ώρες της εβδομαδιαίας παρουσίας κυβερνητικών στελεχών σε κανάλια και ραδιόφωνα, μοιραία κατέληγε σε μία μεγάλη απορία: Πότε ασχολούνται όλοι αυτοί με την δουλειά τους; 

Το μοντέλο αυτό θα πρέπει να καταργηθεί, αν και εφόσον η κυβέρνηση θέλει να επιτύχει. 

Η ενημέρωση οφείλει να γίνεται σε τακτικούς και καθορσιμένους χρόνους από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και από κανέναν άλλον. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, αυτός ο σχεδιασμός υπάρχει. 

Παλαιότερα το μπρίφινγκ ήταν μία καθημερινή διαδικασία, από την οποία δεν προέκυπτε απλώς η κεντρική γραμμή της κυβέρνησης, αλλά και ειδήσεις, μέσα από τις ερωτήσεις των πολιτικών συντακτών και τις απαντήσεις ή μη απαντήσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου. Από εκεί κι έπειτα το ρεπορτάζ των δημοσιογράφων ήταν μία άλλη διαδιασία. 

Το ίδιο πρέπει να συμβεί και με τα επί μέρους υπουργεία. Δεν νοείται ένας υπουργός ή υφυπουργός να εμφανίζεται καθημερινώς σε τηλεοράσεις και έπειτα να ξεκινά μία διαδικασία για το τι δήλωσε, τι εννοούσε, να ξεκινά ένα γαϊτανάκι διευκρινίσεων, ερμηνειών, παρερμηνειών και παρεξηγήσεων. 

Όπως συμβαίνει και σε κάθε άλλη οργανωμένη δημοκρατία, κάθε υπουργείο πρέπει να έχει μία δική του, τακτική διαδικασία ενημέρωσης των αρμοδίων συντακτών από έναν εκπρόσωπο Τύπου. Από εκεί κι έπειτα, ο καθένας ας κάνει την δουλειά του. 

Η νέα εληνική κυβέρνηση, οφείλει αυτές τις αποφάσεις να τις λάβει και να τις εφαρμόσει νωρίς. Θα προσφέρει πολλά, όχι μόνο στον εαυτό της, αλλά και στους πολίτες και στην διαδικασία αλλαγής μίας γενικευμένης νοοτροπίας και αντίληψης περί πολιτικής και δημόσιου λόγου. 

Αλλιώς θα βρεθεί στην δυσάρεστη θέση κάποια στιγμή να αναρωτιέται για χαμένες ευκαιρίες και για τον πολύτιμο χρόνο που θα έχει σπαταληθεί.