Προφανώς στα κοινωνικά δίκτυα δεν υπάρχουν (ή δεν τηρούνται) κανόνες δεοντολογίας και δυστυχώς ο καθένας και η καθεμιά βυσσοδομεί κατά βούληση, για οτιδήποτε. 

Το ζήτημα είναι ότι δημόσια πρόσωπα και επίσημοι φορείς εμφανίζονται και εκχυδαΐζουν την αντιπαράθεση, αφενός σπεκουλάροντας στην πανδημία, αφετέρου ασχολούμενοι με ένα θέμα, όπως το εξοχικό του Τσίπρα, που κατά θεμιτό τρόπο μπορεί να είναι αντικείμενο δημοσιογραφικής έρευνας, όχι όμως ένα ζήτημα με το οποίο θα ασχολούνται επίσημοι φορείς ή ακόμη και εκπρόσωποι της κυβέρνησης. 

Είναι ισοβαρή όλα αυτά τα ζητήματα; Φυσικά και όχι. Η μεν πανδημία δεν προσφέρεται για πολιτικό ξεκατίνιασμα, για τον πολύ απλό λόγο ότι όποιος κάνει αυτήν την επιλογή, στην ουσία υπονομεύει κάθε προσπάθεια. 

Η δε βόλτα του Μητσοτάκη στην Πάρνηθα και κυρίως η δημοσιοποίηση της, μπορεί να συνιστά ένα ατόπημα, να δίνει ένα λάθος μήνυμα η απουσία μάσκας ή και να παρουσιάζει τον Πρωθυπουργό χαμογελαστό και ανέμελο, δίχως να είναι και πολύ ευχάριστο αυτό στην παρούσα συγκυρία, όμως δεν δικαιολογεί και την αναστάτωση της αντιπολίτευσης. 

Το θέμα με την ενοικιαζόμενη εξοχική βίλα του αρχηγού της αντιπολίτευσης, είναι πάλι διαφορετικής τάξεως. Επειδή όπως και να ‘χει, στην καλύτερη περίπτωση το μισθωτήριο γίνεται με προνομιακούς όρους, αλλά και επειδή ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να καταφύγει σε μεθόδους Πάνου Καμμένου και εκφοβισμό του Τύπου δι’ εξωδίκων και απειλών για αγωγές. 

Στο σημείο αυτό εντοπίζεται και η ουσιαστική και λεπτή διαφορά. Ο κ. Τσίπρας στρέφεται κατά του Τύπου για κάτι που τελικά είναι ήσσονος πολιτικής σημασίας. Και έτσι ο ίδιος αναβαθμίζει το θέμα, ενώ θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό. Ή πάντως να δώσει πιο πειστικές απαντήσεις. 

Υπό αυτό το πρίσμα, το ξεκατίνιασμα για τις ποδηλατάδες και τις βίλες είναι κάτι εντελώς αχρείαστο. Μπορεί να ενδείκνυται για τα κοινωνικά δίκτυα, όχι όμως για την κεντρική πολιτική. 

Το δυστύχημα είναι ότι κάποιοι έχουν επιλέξει αυτού του είδους την αντιπαράθεση για το προσεχές διάστημα. Είναι κατά βάση οι γνωστοί, θεσμικοί και μη, παράγοντες, οι οποίοι καταφεύγουν στην ένταση, τις κραυγές, τις ύβρεις και την αναταραχή, επειδή με αυτά τρέφονται πολιτικά και διατηρούν συσπειρωμένο έναν πυρήνα έξαλλου και φανατισμένου ακροατηρίου. 

Θα είναι αυτό το πολιτικό κλίμα των επομένων μηνών; Οι ενδείξεις αυτή την στιγμή αυτό δείχνουν. Είναι αυτό που χρειαζόμαστε; Προφανώς και όχι. 

Όμως οι επιλογές όλων, προσώπων και κομμάτων, θα κριθούν αναγκαστικά όταν έλθει η ώρα.