Υπάρχει όμως ο κίνδυνος να είναι υπονομευτική μίας προσπάθειας. Και πάντως, πρόκειται για ένα μεγάλο «φάλτσο», τη στιγμή που έπειτα από τόσο μακρά ταλαιπωρία, εμφανίζεται ένα ίχνος ελπίδας.
Μπορεί να θυμηθεί κάποιος στελέχη της αντιπολίτευσης, ακόμη και επιστήμονες που εμφανίζονταν και μιλούσαν μα κατηγορηματικότητα, λέγοντας ότι δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρχει το εμβόλιο τον Δεκέμβριο. Αυτά απλώς διαψεύστηκαν και όσοι τα υποστήριζαν είναι εκτεθειμένοι.
Ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένη εξέλιξη, ότι με την έλευση του εμβολίου θα άνοιγε ένας νέος κύκλος ανοησίας και ανεκδιήγητων θεωριών. Από τα σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα για το φανελάκι του Σωτήρη Τσιόδρα, έως τις μαθηματικές πράξεις που επιχείρησαν διάφοροι «γνωστοί-άγνωστοι» λογαριασμοί στο twitter, για να αποδείξουν ότι έχουν έλθει ελάχιστα εμβόλια στη χώρα και την καταπληκτική «ανακάλυψη» ότι οι πολιτικοί αρχηγοί εμβολιάστηκαν με… φυσιολογικό ορό, οι επαγγελματίες καταστροφολόγοι και δολιοφθορείς, διέπρεψαν το προηγούμενο διήμερο.
Αν επιχειρήσει κανείς να ερμηνεύσει αυτές τις στάσεις, αναγκαστικά θα καταλήξει και στο συμπέρασμα ότι η ύπαρξη του εμβολίου σε κάποιους δεν αρέσει. Όχι τόσο επειδή έχουν τις επιφυλάξεις τους για υγειονομικούς λόγους ή επειδή δεν έχει δοκιμαστεί όσο θα ήθελαν. Αυτά μπορεί να εμπίπτουν και στη σφαίρα της λογικής.
Η ενόχληση πολλών, όπως φαίνεται στα πρόσωπα τους και στην επιχειρηματολογία τους (μία επιστροφή του «ναι μεν, αλλά…»), οφείλεται σε πολιτικούς λόγους. Με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, η έλευση του εμβολίου και η έναρξη των εμβολιασμών, είναι το προανάκρουσμα μίας νέας περιόδου, στην οποία αρχίζει να διαμορφώνεται μία κάποια ελπίδα για το τέλος αυτής της αδιανόητης περιπέτειας.
Αρχίζει να διαφαίνεται και ότι, αν όλα πάνε καλά στο επιχειρησιακό πεδίο, η ερχόμενη άνοιξη θα βρει τη χώρα και όλον τον πλανήτη σε ένα πολύ διαφορετικό στάδιο. Ό,τι κι αν συμβαίνει στο πεδίο της οικονομίας, η υγειονομική διέξοδος θα κάνει την ελπίδα να κυριαρχεί. Αναγκαστικά και αναπόφευκτα. Τα οικονομικά προβλήματα θα παραμένουν, όμως και μέσα για την αντιμετώπιση τους θα υπάρχουν και γενικευμένη διάθεση επανεκκίνησης και ανασυγκρότησης.
Για συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους, το μείγμα αυτό είναι εξοντωτικό. Το εμπόριο της μιζέριας και η εγγενής διάθεση στείρας και αβάσιμης καταστροφολογίας, δύσκολα θα βρουν πεδίο εξάπλωσης, εφόσον ο έλεγχος της πανδημίας καταστεί εφικτός. Αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιοι θα εγκαταλείψουν τον «αγώνα». Είναι φανερό ήδη ότι ετοιμάζονται για την νέα φάση.
Τι θα κατορθώσουν με αυτήν την τακτική; Με αρκετά μεγάλο βαθμό βεβαιότητας, την περιθωριοποίησή τους. Μέχρις ενός σημείου, ενδεχομένως και την υπονόμευση της εκστρατείας εμβολιασμού. Επειδή όμως, οι στόχοι τους είναι πολιτικοί, το πιθανότερο είναι ότι σε αυτό το πεδίο θα βρεθούν μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις, όταν έλθει η ώρα να μετρηθούν «κουκιά». Και το εμβόλιο φέρνει αυτήν την ώρα πιο κοντά.