Ο Κυρ. Μητσοτάκης επέμεινε στη γραμμή ότι η παρακολούθηση ήταν σύννομη, αφού έγινε με άδεια (αρμόδιας) εισαγγελέα, αλλά πολιτικά άστοχη και αν εκείνος το γνώριζε, δεν θα το επέτρεπε, ενώ έριξε την πολιτική ευθύνη για την «αστοχία» στον τέως γενικό γραμματέα του πρωθυπουργικού γραφείου, τον Δημητριάδη… Α, για να μην το ξεχάσουμε, αναφέρθηκε επίσης στην χρησιμότητα της ΕΥΠ ως υπηρεσίας και υποσχέθηκε αλλαγές ώστε να βελτιωθεί ο έλεγχος των δραστηριοτήτων της.
Τούτων λεχθέντων μάθαμε ότι οι γενικοί γραμματείς, όπως ο Δημητριάδης, έχουν πολιτικές ευθύνες, προκειμένου να προστατέψουν τους πολιτικούς προϊσταμένους τους υπουργούς ή πρωθυπουργούς. Εκείνο που δεν μάθαμε και μάλλον δεν πρόκειται να μάθουμε είναι σε ποιόν έκανε service η ΕΥΠ παρακολουθώντας το τηλέφωνο του Ν. Ανδρουλάκη (και πάντως σίγουρα δεν πρόκειται για Ουκρανία, Αρμενία –μιλάμε για αστεία πράγματα – και στοίχημα ότι ούτε κάποια χώρα της Ε.Ε. ζήτησε κάτι τέτοιο). Και επίσης δεν μάθαμε πως μία εισαγγελέας τόλμησε να επιτρέψει την παρακολούθηση για να καταστεί νόμιμη. Ίσως αν βρεθεί ότι και άλλων ευρωβουλευτών, που μετείχαν στην αρμόδια επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου για την Κίνα, παρακολουθούνταν τα τηλέφωνα από τις αντίστοιχες μυστικές υπηρεσίες των χωρών τους, να αντιλαμβανόμασταν κάτι περισσότερο! Εκτός και αν κάποια δύναμη καιγόταν να μάθει τα μυστικά της μαντινάδας και την επιρροή τους στη συμπεριφορά του Πεκίνου. Κατά τα άλλα, όποιος ενδιαφέρεται ας διαβάσει την έξοχη σχετική δήλωση του Ευ. Βενιζέλου.
Πολιτικά τώρα, κάποια πρώιμα συμπεράσματα είναι ίσως χρήσιμα για τον αναγνώστη και κυρίως για εκείνους τους πολύ λίγους που ενοχλήθηκαν σφόδρα και θύμωσαν, ή και απογοητεύτηκαν (από την κυβέρνηση) ως πολίτες από το συμβάν. Γιατί μεταξύ μας, μπορεί να υπάρχει ένταση μεταξύ των κομμάτων, αρκετά ΜΜΕ να έδωσαν μεγάλη έμφαση και να γίνεται «θόρυβος» στο διαδίκτυο, αλλά το θέμα δεν άγγιξε ούτε τον κόσμο που βρίσκεται στις παραλίες, ούτε τον κόσμος που ψήνεται στα αστικά κέντρα μέσα στον Αύγουστο. Και αυτό το γεγονός λειτουργεί προς το παρόν προς όφελος της κυβέρνησης, Να δούμε αν η αντιπολίτευση θα μπορέσει να το συντηρήσει ως το φθινόπωρο και μετά.
Πολιτικά συμπεράσματα
Για να ξαναγυρίσουμε όμως στα πολιτικά συμπεράσματα του παρόντος, το πρώτο είναι ότι η υπόθεση της παρακολούθησης λειτούργησε κατ’ αρχήν υπέρ του Ν. Ανδρουλάκη. Όχι μόνον γιατί τον έβαλε στο κέντρο του πολιτικού σκηνικού και ενίσχυσε την αντιπολιτευτική φωνή του, αλλά και γιατί τον διευκολύνει να λέει όχι στις πιέσεις για συνεργασία με τη Νέα Δημοκρατία. Κάτι που θέλει να αποφύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι, θεωρώντας ότι κάτι τέτοιο θα ζημίωνε τον ίδιο και το ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα σε μία δεύτερη θητεία, πιθανής φθοράς και αποδρομής, του κυβερνώντος κόμματος και του αρχηγού του. Να σημειωθεί επίσης ότι στις δικές του δηλώσεις ο Ν. Ανδρουλάκης δεν ζητάει καν εκλογές, κάτι που θα δικαιολογούσε απόλυτα η ομολογία από την κυβέρνηση ότι όντως η ΕΥΠ παρακολουθούσε το τηλέφωνό του. Μπορεί να τις φοβάται, ενδεχομένως να εκτιμά ότι να ωφεληθεί περισσότερο αν αυτές γίνουν μετά τον ερχόμενο χειμώνα, ίσως να πιστεύει ότι με την τουρκική προκλητικότητα σε νέα όξυνση εν όψει μάλιστα της βόλτας που θα κάνει «Αβδούλ Χαμίτ» στην περιοχή, ο καιρός δεν είναι κατάλληλος για εκλογές. Όπως και νάναι, η στάση του κρίνεται υπεύθυνη.
Το επόμενο πολιτικό συμπέρασμα αφορά την πιθανότητα προσέγγισης του ΠΑΣΟΚ με τον Σύριζα. Κάτι τέτοιο το επιθυμούν διακαώς ο Αλ. Τσίπρας και τα άλλα ηγετικά στελέχη του κόμματος, εξ ου και η η ρητορική τους είναι προσαρμοσμένη σε ένα διπλό στόχο. Αφενός να παρασύρουν το ΠΑΣΟΚ σε μία ενδεχόμενη συνεργασία για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας, αν το επιτρέπουν οι συσχετισμοί, αφετέρου για να σφυροκοπά με μεγαλύτερο πάθος την κυβέρνηση και προσωπικά τον Κυρ. Μητσοτάκη. Οι πληροφορίες και η λογική λένε ότι δεν υπάρχει σκέψη στο επιτελείο του ΠΑΣΟΚ για συμπόρευση με τον Σύριζα. Η εμφάνιση τέτοιας κυρίαρχης τάσης αφενός θα ακύρωνε την πιθανότητα επιστροφής στο ΠΑΣΟΚ κεντρώων και κεντροαριστερών ψηφοφόρων που στις προηγούμενες εκλογές ψήφισαν τη Νέα Δημοκρατία του Κυρ. Μητσοτάκη και για να «τιμωρήσουν» τον Σύριζα μεταξύ άλλων, αφετέρου θα άνοιγε ο ασκός του Αιόλου μέσα στο ίδιο το ΠΑΣΟΚ με δεδομένο ότι σε όλες τις δημοσκοπήσεις καταγράφεται σύμπτωση απόψεων των δύο τρίτων και βάλε των ψηφοφόρων του με εκείνες των ψηφοφόρων της Ν.Δ.
Το τρίτο πολιτικό συμπέρασμα αφορά τα ενδεχόμενα κέρδη του Σύριζα από την παρακολούθηση του τηλεφώνου του Ν. Ανδρουλάκη. Προς το παρόν αμφίβολα, καθώς οι σκελετοί της θητείας του Σύριζα (μαζί με τους Αν.Ελ) στην κυβέρνηση είναι ακόμη στην κοινή θέα. Το σκάνδαλο με τον πρεσβευτή της Βενεζουέλας, τα προσωπικά στοιχεία που έβγαζαν τότε οι Συριζαίοι κατά δικαστικών που δεν ήταν του γούστου τους, η υπόθεση Νοβάρτις, η προσπάθεια χαλιναγώγησης των μήντια και άλλες υποθέσεις, δεν προσφέρουν φερεγγυότητα στις φωνές του υπέρ των δημοκρατικών κεκτημένων. Οι φωνές του στο διαδίκτυο ακούγονται ακόμη και δεν φτάνουν στο σύνολο της κοινωνίας.
Προσοχή, τα παραπάνω συμπεράσματα είναι πρώιμα και αναφέρονται στο παρόν. Οι ευαισθησίες της κοινωνίας αλλάζουν ή παίρνουν διαστάσεις ανάλογα με τις εξελίξεις στην οικονομία την σήμερον ημέρα και υπάρχει πάντα ο παράγων Τουρκία στην περίπτωση της δικής μας χώρας. Είτε το θέλουμε, είτε όχι, αυτή είναι η πραγματικότητα. Πραγματικό πάντως το είναι και το γεγονός ότι η κυβέρνηση πυροβόλησε το πόδι της αυτή τη φορά.
