Έρευνες για μολυσματικές ασθένειες είναι δαπανηρές και έχουν περιορισμένο αγοραστικό κοινό. Από επιχειρηματικής σκοπιάς αυτή η επιλογή ίσως ήταν θεμιτή. Το πραγματικό τελικό αποτέλεσμα όμως είναι αρνητικό γιατί σήμερα η ιατρική και η βιολογία δεν έχουν αναπτύξει όλες εκείνες τις απαραίτητες βιβλιοθήκες (γνώσεις) που χρειάζονται για να προχωρήσουν γρήγορα στην ανακάλυψη του εμβολίου που θα απαλλάξει την ανθρωπότητα απο την κατάρα της πανδημίας. Ο άνθρωπος επέλεξε τα κέρδη αντί της γνώσης και σήμερα πληρώνει ακριβά αυτή την επιλογή.
Στις 27 Απριλίου ένας από τους πλουσιότερους και αναμφίβολα ένα από το πιο "φωτισμένα" μυαλά της εποχής μας, ο B.Gates δήλωνε σε συνέντευξη που έδωσε στον Ezra Klein και στον ιστότοπο vox.com. «Εάν τα προηγούμενα 5-10 χρόνια γίνονταν σοβαρές επενδύσεις στην παραγωγή αντιϊϊκών φαρμάκων, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στην τρέχουσα πανδημία το εμβόλιο θα είχε ετοιμαστεί μέσα σε ένα χρόνο».
Είναι πραγματικά μία συνέντευξη χείμαρος, σε κάποιο άλλο σημείο ο B.Gates μιλώντας για την ετήσια εποχιακή επιδημία γρίπης που σκοτώνει εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο, αναφέρει: «θα εκπλαγείτε για το πόσα λίγα γνωρίζουμε γι' αυτή την ασθένεια (εποχική γρίπη). Δεν καταλαβαίνουμε καν γιατί είναι εποχική», αιτιολογεί δε αυτή την έλλειψη γνώσης πάρα πολύ απλά «οι πιο πλούσιες χώρες δεν ασχολούνται με λοιμώδεις νόσους».
Ο B. Gates είναι μία από τις πλέον αμφιλεγόμενες προσωπικότητες της εποχής μας. Για τους εχθρούς της παγκοσμιοποίησης είναι ο «άγγελος του κακού» και για τους οπαδούς του οικονομικού φιλελευθερισμού το απόλυτο παράδειγμα οικονομικής δημοκρατίας.
Κανείς όμως δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι πρόκειται για ένα χαρισματικό άνθρωπο με βαθιά γνώση των προβλημάτων της εποχής μας. Ούτε ο B. Gates αντέγραψε την θέση μας ούτε εμείς δανειστήκαμε τις απόψεις του.
Η απλή λογική και η μελέτη του ιστορικού παραδείγματος μας οδήγησε στο ίδιο συμπέρασμα. Ο άνθρωπος προτίμησε τα κέρδη από την γνώση. Ήταν τόσο μεγάλη η ακόρεστη επιθυμία για χρήματα ώστε να μην ασχοληθεί και να μην ξοδέψει χρήματα για να εξαλείψει ιστορικές πανδημίες όπως η ελονοσία και η πανώλη αλλά και σύγχρονες όπως ο HIV, ούτε καν την εποχική γρίπη.
Σήμερα έχει χρήματα αλλα δεν έχει γνώση για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την πανδημία. Τρέχει να προλάβει και εν τω μεταξύ μετρά δραματικές ανθρώπινες απώλειες που κανείς δεν γνωρίζει πόσο υψηλές θα είναι έως ότου εξαλειφθεί η πανδημία.
Οι τακτικοί αναγνώστες μας το γνωρίζουν ήδη. Είμαστε πολέμιοι όλων εκείνων που με αφορμή ζοφερές προβλέψεις για την εξέλιξη της πανδημίας κάνουν «εμπόριο φόβου». Είναι γνωστό ότι όταν ο άνθρωπος φοβάται, χειραγωγείται πολύ εύκολα. Δέν πιστεύουμε οτι όλοι αυτοι οι «εμποροι του φόβου» το κάνουν και συνειδητά και άδολα. Αντίθετα πιστεύουμε ότι το κάνουν είτε ασυνείδητα λογω ανοησίας είτε με δόλο για να πλήξουν την δημοκρατία.
Όμως η αντικειμενική αποτίμηση της κατάστασης δεν επιτρέπει εφησυχασμό. Οι περισσότερες χώρες με εφαρμογή περιοριστικών μέτρων που έφθασαν έως το lockdown, έχουν αντιμετωπίσει το πρώτο κύμα της πανδημίας. Πολλές από αυτές με μεγάλες και οδυνηρές απώλειες. Σήμερα κυβερνήσεις και λαοί προσπαθούν να συνέλθουν από αυτό το πρώτο τραυματικό σόκ και να δώσουν την επόμενη μάχη που είναι η επιστροφή στην κανονικότητα με τα λιγότερα θύματα. Αυτή η μάχη θα είναι πολύ πιο δύσκολη από την πρώτη. Από εδώ και πέρα ούτε οι οικογενειές μας ούτε εμείς είμαστε προστατευμένοι στην ασφάλεια του lockdown και του σπιτιού μας. Γνωρίζουμε πλέον τι ακριβώς και ποιός είναι ο κίνδυνος και πόσο τραγικά μπορεί να εξελιχθεί. Είμαστε περίπου απροστάτευτοι αφού δεν υπάρχει και μάλλον θα αργήσει, το αποτελεσματικό φάρμακο και θεραπεία. Με μοναδικό όπλο την αυστηρή τήρηση των κανόνων υγιεινής που ορίζει η πολιτεία καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον ύπουλο εχθρό.
• Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα. Λιανοντούφεκα εναντίον πυρηνικών.
Στις 15 Απριλίου στο αρθρο μας "Τίσις η Παράδεισος”
θέσαμε το βασικό ερώτημα. Τι πρέπει να κάνουμε για να αποφύγουμε την καταστροφή (Τίσις) και να βαδίσουμε προς την σωτηρία (Παράδεισος).
Η πιο ζοφερή ώρα του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου ήταν τον Μάιο 1940. Οι δυνάμεις της δημοκρατίας είχαν χάσει την μάχη της Γαλλίας από τους Ναζί και το μεγαλύτερο μέρος του Βρετανικού στρατού ήταν ουσιαστικά αιχμαλωτισμένο στις ακτές της Δουνκέρκης. Μοναδική διέξοδος σωτηρίας η θάλασσα της Μάγχης, απ’ όπου όμως δεν μπορούσε να έρθει βοήθεια γιατί τα πλοία του Βρετανικού στόλου ήταν εύκολος στόχος για τα Γερμανικά βομβαρδιστικά και τα λιγοστά αεροπλάνα της RAF απαραίτητα για την μάχη της Αγγλίας που σε λίγο θα άρχιζε.
Ο Winston Churchill σχεδιάσε και οργάνωσε την «Επίχειρηση Δυναμό». Ένα πρωτοποριακό τρόπο για να απεγκλωβίσει τις Βρετανικές δυνάμεις και μίλησε με ειλικρίνεια στον Βρετανικό Λαό. Με βάρκες, ψαροκαϊκά και σκάφη αναψυχής, δηλαδή με μικρά σκάφη για να δίνουν μικρότερο στόχο στα γερμανικά αεροπλάνα που κυριαρχούσαν στον γαλλικό ουρανό, απεγκλωβίστηκαν απο τις γαλλικές ακτές της Δουνκέρκης περίπου 300.000 Βρετανοί στρατιώτες. Αυτά τα μικρά σκάφη κάτω απο τους βομβαρδισμούς και τους πολυβολισμούς των γερμανικών αεροπλάνων έκαναν για εννέα ημέρες καθημερινά 3-4 δρομολόγια μεταφέροντας άγγλους στρατιώτες απο τις ακτές της Δουνκέρκης προς τις Αγγλικές ακτές.
• Αυτό είναι το ιστορικό προηγούμενο. Ένας στόλος από ψαροκάϊκα είχε νικήσει ένα πανίσχυρο στρατό.
Με το τέλος αυτής της επιτυχημένης επιχείρησης ο Winston Churchill, μίλησε με ειλικρίνεια στον Βρετανικο λάο, εκφωνόντας τον περίφημο λόγο του «Θα πολεμήσουμε στις ακτές, θα πολεμήσουμε στους διαδρόμους προσγείωσης, θα πολεμήσουμε στα χωράφια και τους δρόμους, θα πολεμήσουμε στους λόφους. Δεν θα παραδοθούμε ποτέ (Never Surrender)».
Ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά, τον Ιούνιο του 1944, ένας πανίσχυρος στόλος, έκανε το αντίστροφο δρομολόγιο.
Μετέφερε απο τις Βρετανικές στις Γαλλικές ακτές τους απελευθερωτές της Ευρώπης. Είχε φθάσει η D-Day, ξεκινούσε η απόβαση στην Νορμανδία. Ο άνθρωπος είχε επικρατήσει για μία ακόμα φορά στον αέναο αγώνα του εναντίον του κακού, του σκότους, της δυστυχίας και του θανάτου. Και είχε νικήσει γιατί στην κρίσιμη ώρα νίκησε τον φόβο και στάθηκε όρθιος.
Μην ξεχνάμε πότε, θα περάσουμε δύσκολες ώρες αλλά στο τέλος θα νικήσουμε. Δεν θα παραδοθούμε ποτέ (Never Surrender).