ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Η Νέα Αυγή (Λώρενς του Ναβαρόνε, Επ. Ι)

05:35 - 14 Σεπ 2020
Στις 31 Αυγούστου η διεθνής τιμή του πετρελαίου Brent ήταν 45,28 USD (37,93 Euro) ανά βαρέλι. Ενα βαρέλι περιέχει 159 λίτρα πετρελαίου. Βάσει των παραπάνω στις 31 Αυγούστου, το 1 λίτρο πετρελαίου Brent στοίχιζε 0,23 USD (0,19 Euro). Την ίδια ημέρα στα Super Market των Αθηνών, η τιμή του εμφιαλωμένου νερού στην συσκευασία των 0,5 λίτρων ηταν 0,11 Euro και στην συσκευασία τoυ 1,5 λίτρου 0,25 Euro.

 

 

Συμπερασμα:  

  • "Ένα (1) λίτρο πετρελαίου Brent ειναι φθηνότερο απο ένα (1) λίτρο εμφιαλωμένου νερού". 

Ίσως ένα παρόμοιο συλλογισμό να είχε κάνει και ο ο Διευθύνων Σύμβουλος της Total, ο Patrick Pouyanne όταν ακριβώς μία ημέρα μετά,την 1 Σεπτεμβρίου, δήλωνε δημόσια ακριβώς το ίδιο.

  • "Ένα (1) λίτρο αργού στοιχίζει λιγότερο από ένα (1) λίτρο νερού" 

Ποια είναι όμως η Total; Που τον τελευταίο καιρό και λόγω της ενεργού ανάμειξης της Γαλλίας στην νότιο-ανατολική Μεσόγειο την ακούμε και την διαβάζουμε συχνά.

Η Total είναι Γαλλική ενεργειακή εταιρεία. Θεωρείται μία τις "6 super major" (δηλαδή μία από τις 6 μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαιοειδών παγκοσμίως). Βασικός μέτοχος της εταιρείας πέραν της Γαλλικής συμμετοχής, είναι η Αμερικανική επενδυτική εταιρεία BlackRock. Η BlackRock στα τέλη του 2019 θεωρούνταν η μεγαλύτερη επενδυτική εταιρεία παγκοσμίως αφου είχε στην κατοχή της περιουσιακά στοιχεία συνολικής αξίας 7, 4 τρισ. USD.   

Όμως ο Patrick Pouyanne συνέχισε τις δηλώσεις του με πολύ πιο ρηξικέλευθες θέσεις. 

  • "Η παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου αναμένεται να κορυφωθεί μεταξύ 2030 και 2040 καθώς οι ΑΠΕ αναπτύσσονται συνεχώς, παράλληλα με τις μεθόδους αποθήκευσης ενέργειας. Ως το 2050 πιστεύω ότι θα έχουμε παραγωγή 40 εκατ. βαρελιών ημερησίως. Είναι πολύ μικρότερη απο την σημερινή παραγωγή των περίπου 100 εκατ. βαρελιων. Προφανώς θα έχουμε κορύφωση μεταξύ 2030-2040, μετά θα αρχίσει η πτώση. Όμως θα συνεχίσουμε να χρειαζόμαστε πετρέλαιο."  

 

 

Οι δηλώσεις δεν αφήνουν περιθώρια παρερμηνείας. Στο ορατό μέλλον η ζήτηση (άρα και η παραγωγή) πετρελαίου θα μειωθεί δραματικά γιατί οι τεχνολογίες ΑΠΕ και αποθήκευσης ενέργειας συνεχώς βελτιώνονται οπότε θα καλύπτουν ολοένα και περισσότερες καταναλωτικές ανάγκες. Το πετρέλαιο θα χάσει τα επόμενα χρόνια την σημασία στον παγκόσμιο καταμερισμό δύναμης και θα οδεύσει προς το χρονοντούλαπο της Ιστορίας. Η πανδημία επιτάχυνε δραματικά αυτή την εξέλιξη γιατί άλλαξε άρδην και πιθανότατα με μόνιμο τρόπο τις καταναλωτικές συνήθειες. 

 

Πριν από περίπου 100 χρόνια και μεσούντος του Α' Παγκόσμιου Πόλεμου, η ηγεσία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας αντιλαμβανόμενη την σπουδαιότητα του πετρελαίου, οργάνωσε μία καταπληκτική επιχείρηση κατασκοπίας, πολιτικής ίντριγκας και ωμής στρατιωτικής παρέμβασης, για να ελέγξει τις μεταπολεμικές εξελίξεις στον αραβικό κόσμο. Όπως απέδειξαν τα γεγονότα αυτή η επιχείρηση στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία αφού τα αραβικά κράτη που δημιουργήθηκαν μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο παραχωρούσαν με μονοπωλιακούς προνομιακούς όρους συμβόλαια εξόρυξης πετρελαίου στις μεγαλυτερες εκείνη την εποχή εταιρείες πετρελαιοειδών. Την Shell (Βρέτανο-Ολλανδική) και την BP (Βρετανική). 

Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την παρακμή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, την σκυτάλη ανέλαβαν οι ΗΠΑ με τα αεροπλανοφόρα τους. Μαζί με τις παραδοσιακές δυνάμεις Shell και BP, ακόμα πέντε (5) εταιρείες πετρελαιοειδών, αμερικανικές αυτή την φορά, "κλείνουν" μεγάλα χρυσοφόρα πετρελαϊκά συμβόλαια με τα κράτη του κόλπου. 

Η Chevron, η Golf Oil και η Texaco (αυτές οι δυo εταιρείες ενώθηκαν αργότερα με την Chevron), η Esso και Mobil (αυτές οι δύο εταιρείες είναι σήμερα μέλη της κοινοπροξίας Exxon-Mobil) είναι οι νέοι πρωταγωνιστές. 

 

Μαζί με τις παραδοσιακές Shell και BP συγκροτούν το περιβόητο καρτέλ του πετρελαίου. Πρόκεται για τις φοβερές και τρομερές  "Επτα Αδελφές" (Seven Sisters), που ελέγχουν τις τοπικές αραβικές κυβερνήσεις και περίπου το 70% της παγκόσμιας παραγωγής-διακίνησης πετρελαίου. 

 

Η αμερικανική CIA και η Βρετανική MI6 οργανώνουν από κοινού το 1953 στρατιωτικό πραξικόπημα στην Περσία που ανατρέπει τον Πρωθυπουργό Mohhamed Mossadegh, που έχει εθνικοποιήσει προηγουμένως την πετρελαϊκή βιομηχανία του Ιράν την οποία έως τότε έλεγχε η Βρετανική BP. 

 

Πρόκειται για την πρεμιέρα μίας σειράς ωμών επεμβάσεων που στοχεύουν πάντα στον έλεγχο της παγκόσμιας παραγωγής και διακίνησης πετρελαίου. 

Στο σημείο αυτό είναι χρήσιμο να επισημάνουμε ότι η έννοια  "έλεγχος" της παγκόσμιας παραγωγής και διακίνησης πετρελαίου είναι η διπλωματική και πολιτική περιγραφή όλων εκείνων των ασφυκτικών όρων που επιβάλει η Δύση μέσω των "επτά αδελφών" ώστε να υπάρχει συνεχής και ομαλή τροφοδοσία και χαμηλές τιμές πώλησης. Αναγκαίες και ικανές συνθήκες για την σταθερή και απρόσκοπτη οικονομική ανάπτυξη.  

 

Ο Πρώτος Πόλεμος του Κόλπου (1990-1991) είναι η έναρξη της τελευταίας πράξης αυτής της πολιτικής. Τα δημόσια γεγονότα είναι γνωστά. Ας επικεντρωθούμε στην οικονομική πραγματικότητα που διαμόρφωσε αυτός ο πόλεμος και την βασική αρνητική πολιτική παρενέργεια που προκαλεί. Η μέση τιμή πώλησης του πετρελαίου Brent την 10ετία 1990-1999, δηλαδή αμέσως μετα τον πόλεμο, συνεχίζει να διαμορφώνεται στο εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο των  19,71 USD. Όμως την ίδια 10ετία εμφανίζεται και η Al-Qaeda. 

 

Για να αντιληφθούμε πόσο χαμηλή ήταν εκείνη την εποχή αυτή η μέση τιμή πώλησης αρκεί να την συγκρίνουμε με την μέση τιμή πώλησης που διαμορφώνεται τις επόμενες δύο 10ετίες. Την 10ετία 2000-2009 ήταν 51,32 USD και την επόμενη 10ετία 2010-2019 διαμορφώθηκε στα 72,14 USD.

 

Η άνοδος της τιμής αποδίδεται στην αύξηση της κατανάλωσης (εμφάνιση της Κίνας, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου). Σε αυτές τις δύο 10-ετίες τα αραβικά κράτη (δηλαδή οι αυταρχικές κυβερνητικές ολιγαρχίες) πρωταγωνιστούν με την ιδιότητα του μεγαλό-επενδυτή στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι. Για το 2020 (και έως την 31 Αυγούστου) η μέση τιμή έχει αρχίσει να μειώνεται δραματικά αφού ήδη έχει φθάσει στα 42,61 USD. 

 

Ενδιάμεσα εχουν συμβει γεγονότα όπως η ίδρυση του OPEC το 1960. Ο OPEC  διεκδικεί απλά ένα σχετικά αξιοπρεπές ποσοστό από τα πετρελαϊκά έσοδα των "Επτά Αδελφών". Η κατάργηση της συμφωνίας του Bretton Woods το 1971 έχει σαν φυσιολογικό επακόλουθο την υποτίμηση των νομισμάτων και την απώλεια πραγματικών εσόδων για την πετρελαϊκή βιομηχανία που τιμολογούσε το πετρέλαιο σε ονομαστικές τιμές. 

Οι "Επτά Αδελφές" με επικοινωνιακή προμετωπίδα τον OPEC, αποφασίζουν να τιμολογούν το πετρέλαιο σε τιμές έναντι του χρυσού. Το φαινόμενο έγινε γνωστό με την ονομασία  "Το σοκ του πετρελαίου" (Shock Oil) και προκάλεσε αργότερα στα μέσα της 10ετίας του 1970 τις γνωστές πετρελαϊκές κρίσεις που αποδόθηκαν επικοινωνιακά στην αραβό-ισραηλινή διαμάχη.   

 

Όμως όλα αυτα είναι σήμερα απλά ιστορικά γεγονότα. Το μείζον γεγονός που διαμόρφωσε το σημερινό status του πετρελαίου στο παγκόσμιο γίγνεσθαι, συμβαίνει όταν

  • "Ο οπαδός της παγκοσμιοποίησης Πρόεδρος B. Obama (και όχι ο απομονωτιστής  Πρόεδρος D. Trump) αποφασίζει και υλοποιεί την αποχώριση των ΗΠΑ απο το Ιράκ το 2011. Επί της ουσίας με αυτή την απόφαση αρχίζει η πορεία εξόδου των ΗΠΑ απο τον Περσικό Κόλπο ". 

 

Η ηγεσία των ΗΠΑ γνωρίζει από εκείνη την εποχή ότι στο τέλος αυτής της 10ετίας το πετρέλαιο θα έχει αρχίσει να χάνει την σημασία του για την παγκόσμια οικονομία και αποφασίζει την σταδιακή αποχώριση από την περιοχή. Η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στο Ιράκ έχει εξαιρετικά μεγάλο κόστος που δεν θα καλύπτεται απο τις μελλοντικές χαμηλές τιμές πώλησης του πετρελαίου. Ο οικονομικός κυνισμός των αγγλο-σαξώνων στο μεγαλείο του. Τα έξοδα είναι περισσότερα απο τα έσοδα οπότε "the game is over"

 

Ένα σενάριο εργασίας αρχίζει να βλέπει τότε το φως της δημοσιότητας. Οι ΗΠΑ αποχωρούν από την περιοχή. Τα πραγματικά γεγονότα που ακολουθούν πείθουν πλέον ότι αυτό το σενάριο είναι υπαρκτό και έχει αρχίσει ήδη να υλοποιείται. Τα παλαιότερα θεωρητικά ερωτήματα έχουν γίνει πλέον προβλήματα καθημερινότητας. 

 

Ποιά είναι τα προβλήματα που δημιουργούνται από την αποχώριση των ΗΠΑ; Ποιός θα αναλάβει να καλύψει το κενό των ΗΠΑ; Έχουν σχεδιάσει οι ΗΠΑ όλες εναλλακτικές πολιτικές για να αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα; 

 

Υλοποιούνται επιτυχημένα έως σήμερα αυτές οι πολιτικές; 

 

Πως επηρεάζει αυτή η νέα πραγματικότητα την θέση της χώρας μας και τις Ελληνο-τουρκικές σχέσεις;

 

  • Ο "Λώρενς της Αραβίας" είναι μία κλασική ταινία του Hollywood που περιγράφει μία πραγματική ιστορία. Την κατασκοπευτική δράση ενός Βρετανού αξιωματικού που υλοποιεί με επιτυχία την Βρετανική παρέμβαση στην δημιουργία του χάρτη της Μέσης Ανατολής. 
  • Τα "Κανόνια του Ναβαρόνε" είναι άλλη μία κλασική ταινία του Hollywood. Το Ναβαρόνε είναι ένα φανταστικό νησί κάπου στην νότιο-ανατολική Μεσόγειο, εκεί που βρίσκεται το Καστελόριζο. Στο Ναβαρόνε οι Ναζί έχουν τοποθετήσει μεγάλα κανόνια που εμποδίζουν τις συμμαχικές νηοπομπές να περάσουν και να απελευθερώσουν την Ευρώπη. Συμμαχική ομάδα αποβιβάζεται στο νησί και με την βοήθεια της Ελληνικής αντίστασης καταστρέφει αυτα τα κανόνια. 

 

Δύο επικές ιστορίες, μία  πραγματική και μία  φανταστική που περιγράφουν με την μαγεία του κινηματογράφου τους σκληρούς αγώνες που δόθηκαν για τον έλεγχο της νότιο-ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής. 

 

Στα επόμενα άρθρα μας, θα παρουσιάσουμε μία πραγματική ιστορία. Τις δημόσιες και αθέατες αποφάσεις και τα γεγονότα που άλλαξαν την εικόνα της περιοχής και ήδη έχουν αρχίσει να διαμορφώνουν μία νέα και εντελώς διαφορετική πραγματικότητα που διαφέρει από όλες όσες έως σήμερα έχει περιγράψει η παγκόσμια Ιστορία. 

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.