Σε απλά Ελληνικά. Σε χρονικό ορίζοντα 90 ημερών πρέπει να αποχωρίσουν από την Λιβύη οι ισλαμιστές μισθοφόροι που μετέφερε η Τουρκία από το Συριακό πεδίο. Σε μία τέτοια εξέλιξη η τουρκική επέμβαση στην Λιβύη ουσιαστικά τερματίζεται. Ταυτόχρονα και οι συμφωνίες της Τουρκίας με την διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της Τρίπολης, παύουν πλέον να ισχύουν και δεν παράγουν δίκαιο για τον ΟΗΕ και την διεθνή κοινότητα.
Απολύτως αντικειμενικά, χωρίς αποτελεσματικό μηχανισμό επιτήρησης αυτή η συμφωνία δεν θα εφαρμοσθεί. Εάν όμως δημιουργηθεί ένας κοινά αποδεκτός μηχανισμός επιτήρησης (πχ μία ευρωπαϊκή στρατιωτική δύναμη) τότε αυτόματα η εφαρμογή της συμφωνίας θα είναι εφικτή. Αναμφίβολα ακόμα και αυτή η πρώιμη συμφωνία είναι μία τακτική ήττα για την Τουρκία αφού ήδη το τουρκo-λιβυκό μνημόνιο έχει ακυρωθεί και πολύ σύντομα η παραμονή των ισλαμιστών μισθοφόρων στο Λιβυκό πεδίο θα μπορεί να χαρακτηρισθεί από τον ΟΗΕ παράνομη. Χαρακτηρισμός που θα νομιμοποιήσει νομικά και πολιτικά την επέμβαση διεθνούς (ευρωπαϊκής) ειρηνευτικής στρατιωτικής δύναμης στο Λιβυκό πεδίο που θα επιβάλει την τήρηση της συμφωνίας ειρήνης.
Την Παρασκευή 23 Οκτωβρίου ανακοινώθηκε στις ΗΠΑ, ότι το Σουδάν ακολούθησε το πρόσφατο παράδειγμα των ΗΑΕ και του Μπαχρέϊν και αναγνώρισε το Ισραήλ. Η αραβό-ισραηλινή συνεργασία διευρύνεται με ένα ακόμα αραβικό κράτος, που έως πριν λίγο καιρό ήταν ένας από τους πιο πιστούς συμμάχους του T. Erdogan και θερμούς υποστηρικτές της μουσουλμανικής αδελφότητας.
Περιληπτικά το Σουδάν βρίσκεται στα Νότια της Αιγύπτου με την οποία έχει πολύ εκτεταμένα (περίπου 1260 χλμ) σύνορα. Το 1989 μία συμμαχία στρατιωτικών και της μουσουλμανικής αδελφότητας με αρχηγό τον στρατηγό Ομάρ Μπασίρ (Omar Al Basir) κατέλαβε με πραξικόπημα της εξουσία. Το Σουδάν είναι η πρώτη χώρα που η μουσουλμανική αδελφότητα βρέθηκε στην εξουσία, αφού ο ηγέτης της Χασάν Τουράμπι (Hasan Turabi) ήταν επίσημα ο βασικός πολιτικός καθοδηγητής του καθεστώτος και η δεύτερη χώρα μετά το Πακιστάν όπου ο στρατός επέβαλε την ισλαμοποίηση εν των άνω.
Το 1990 το καθεστώς του Ομάρ Μπασίρ διοργάνωσε ισλαμικό συνέδριο στο οποίο συμμετείχαν αντιπροσωπείες μεταξύ άλλων της Hamas και της Hezbollah καθώς και ένας σεβάσμιος βετεράνος του πολέμου του Αφγανιστάν ο Osama Bin Laden. Μέσω της μουσουλμανικής αδελφότητας το καθεστώς Μπασίρ βρήκε γέφυρα και κώδικα επικοινωνίας με το καθεστώς Erdogan. Το Σουδάν αναδείχθηκε στον πιο πιστό σύμμαχο της Τουρκίας στην περιοχή στην οποία παραχώρησε και το λιμάνι Σουακίν (Suakin) που βρίσκεται στην Ερυθρά θάλασσα για να το χρησιμοποιήσει σαν στρατιωτική ναυτική βάση.
Το Σουακίν είναι το ιστορικό λιμάνι-βάση των οθωμανών στην Ερυθρά Θάλασσα. Το καθεστώς Ομάρ Μπασίρ ανατράπηκε τον Απρίλιο του 2019 από στρατιωτικό πραξικόπημα που στηρίζονταν πολιτικά από ένα συνασπισμό αντιπολιτευόμενων κομμάτων στον οποίο συμμετέχει ακόμα και το Σουδανικό κομμουνιστικό κόμμα. Το καινούργιο καθεστώς κατήργησε τον Σεπτέμβριο 2019 την ισλαμική νομοθεσία, μία οπωσδήποτε ιστορική πρωτοβουλία που ανέτρεψε τα σχέδια της μουσουλμανικής αδελφότητας και της Τουρκίας. Η αποδόμηση της τουρκικής επέμβασης στο Σουδάν και της από-ισλαμοποίησης συνεχίσθηκε με μεγαλύτερη ένταση φθάνοντας αυτές τις ημέρες στην αναγνώριση από την νέα κυβέρνηση του Σουδάν του κράτους του Ισραήλ.
Δύο περιφερειακά γεγονότα που δείχνουν ότι η Τουρκική επεμβατικότητα στην περιοχή φθίνει.
Πραγματικό γεγονός που απλά επιβεβαιώνει το θεωρητικό συμπέρασμα της πρόσφατης σειράς άρθρων της στήλης, με γενικό τίτλο "Ο Λώρενς του Ναβαρόνε", που ορίζει τον ήσσονος σημασίας ρόλο για την Τουρκία στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Μεσογείου.
Το Σάββατο 24 Οκτωβρίου η εφημεριδα "Τα ΝΕΑ Σαββατοκύριακο" δημοσίευσε ότι στην τελευταία συνάντηση των ηγετών της Αιγύπτου (Αλ Σίσι), της Ελλαδας (Κ.Μητσοτάκης) και της Κύπρου (Ν.Αναστασιάδης) ο Πρόεδρος της Αιγύπτου προειδοποίησε τους συνομιλητές του για την "αφανή" σχέση ισλαμικής τρομοκρατίας και Τουρκίας καθώς και για τις μείζονες επιπτώσεις αυτής της σχέσης για την ασφάλεια της Αιγύπτου και της ευρύτερης περιοχής. Το δημοσίευμα δεν διαψεύσθηκε ούτε από την Ελληνική ούτε από την Κυπριακή ούτε φυσικά από την Αιγυπτιακή κυβέρνηση.
Απόλυτα ευνόητη και λογική η διαπίστωση του Προέδρου της Αιγύπτου. Η Τουρκία βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο αφού αντιμετωπίζει το φάσμα της πλήρους ήττας στα μέτωπα της Μέσης Ανατολής που έχει εμπλακεί οπότε είναι προφανές ότι θα επιδιώξει μέσω της μουσουλμανικής αδελφότητας να ενεργοποιήσει το όπλο της ισλαμικής τρομοκρατίας για να αποσταθεροποιήσει κράτη της περιοχής και να ενισχύσει την διαπραγματευτική της θέση.
Όποιος διάβασε την σειρά των άρθρων "Λώρενς του Ναβαρόνε" γνωρίζει ήδη ότι η οργάνωση των Αδελφών Μουσουλμάνων είναι ιστορικά υπεύθυνη για την γέννηση και την άνδρωση του φαινόμενου του ισλαμικού ριζοσπαστισμού (δηλ. της ισλαμικής τρομοκρατίας). Στην σύγχρονή εποχή είναι ο απόλυτος σύμμαχος και συνοδοιπόρος του Erdogan, ενώ υπάρχουν βάσιμες αποδείξεις ότι συνεχίζει να τροφοδοτεί με στελέχη τις ακραίες ισλαμιστικές οργανώσεις, που τις περισσότερες φορές εξελίσσονται σε πυρήνες τρομοκρατίας. Απολύτως αντικειμενικά η μουσουλμανική αδελφότητα είναι το μακρύ χέρι το καθεστώτος T.Erdogan στην Νοτίο-Ανατολική Μεσόγειο (ΣΣ:Συνεπώς και στην πατρίδα μας), αλλά και ο προθάλαμος της ισλαμικής τρομοκρατίας.
Στην Αίγυπτο και στις περισσότερες χώρες του αραβικού κόσμου η μουσουλμανική αδελφότητα είναι εκτός νόμου και τα στελέχη της οργάνωσης διώκονται και καταδικάζονται σε βαριές ποινές που πολλές φορές φθάνουν ακόμα και στην ποινή του θανάτου.
Στην χώρα μας η μουσουλμανική αδελφότητα δρά ανενόχλητη μέσω της διείσδυσης σε διάφορα μουσουλμανικά σωματεία. Στο σημείο αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής. Όποιος παρακολουθεί τις θέσεις μας, γνωρίζει ότι είμαστε φανατικοί υπέρμαχοι της φιλελεύθερης αστικής ιδεολογίας, πολιτική θεωρία η οποία θεωρεί ότι η επαρκής προστασία των ατομικών, θρησκευτικών και πολιτικών δικαιωμάτων των μειονοτήτων είναι από τα βασικά κριτήρια για την εύρυθμη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Στις δημοκρατικές πολιτείες ο θεμελιώδης νόμος είναι το σύνταγμα και βασική αρχή λειτουργίας του πολιτεύματος είναι η διάκριση των εξουσιών και όχι η σαρία, η σούνα και το jihad. Όλα αυτά όμως είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με τις βασικές θέσεις της μουσουλμανικής αδελφότητας όπως αυτές εκφράζονται επίσημο δόγμα της οργάνωσης που είναι, "Ο Αλλάχ είναι ο στόχος μας. Το Κοράνι είναι το σύνταγμα. Ο Προφήτης είναι ο ηγέτης μας. Το Jihad είναι ο δρόμος μας. Θάνατος για χάρη του Αλλάχ είναι η επιθυμία μας".
Ακριβώς αυτό το δόγμα υποκινεί την ακραία ισλαμική προπαγάνδα που γεννά την ισλαμική τρομοκρατία.
Στην Γαλλία όπου ζούν πολλοί μουσουλμάνοι αυτή η αλληλουχία δίνει ήδη ολέθρια αποτελέσματα και εξαναγκάζει την Γαλλική κυβέρνηση σε δικαιολογημένη δυναμική αντίδραση που ξεπερνά κατά πολύ τα συνηθισμένα όρια της Ευρωπαϊκής πολιτικής ανοχής. Ο μοναδικός κερδισμένος ο T.Erdogan που βρήκε την ευκαιρία να αυτο-αναγορευθεί χωρίς κανένα κόστος σε προστάτη των μουσουλμάνων που ζούν στην Γαλλία. Πιστεύει κανείς ότι η μουσουλμανική αδελφότητα που δρά ανενόχλητη στην χώρα μας δεν έχει ήδη προσεγγίσει ακραία στοιχεία στην μουσουλμανική κοινότητα της Θράκης με στόχο την αποσταθεροποίηση της περιοχής;
Μάλλον μόνο ο Έλληνας δικαστής που εφάρμοσε την σαρία για να εκδικάσει νομική διαφορά αστικής φύσης. Με αυτή όμως την απόφαση η Ελλάδα βρέθηκε στην δεινή θέση να είναι η μοναδική χώρα που έχει καταδικασθεί απο το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου γιατί εφάρμοσε την σαρία.
Αυτές ακριβώς οι αντιφάσεις της Ελληνικής κοινωνίας έχει έρθει η ώρα να εκλείψουν. Σίγουρα είναι απαραβίαστο δημοκρατικό δικαίωμα η ελευθερία στην επιλογή της θρησκείας και στην άσκηση της θρησκευτικής λατρείας αλλά είναι επίσης αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα η ασφάλεια και η προστασία της εδαφικής ακεραιότητας και της κοινωνικής σταθερότητας της χώρας.