Με απολύτως αντικειμενικά, ανθρωπιστικά και ιστορικά κριτήρια, η Βουλγαρική κτηνωδία στις σφαγές της Δράμας και του Δοξάτου στον Β' Παγκόσμιο πόλεμο, ξεπέρασε κατά πολύ την ναζιστική θηριωδία στα Καλάβρυτα και στο Δίστομο. 

Είναι πραγματικό ιστορικό δεδομένο που βασίζεται σε αδιάψευστες μαρτυρίες. Οι συνθήκες της Βουλγαρικής κατοχής ήταν τόσο απάνθρωπες που εξανάγκαζαν τους Ελληνικούς πληθυσμούς που ζούσαν υπό βουλγαρική κατοχή να περνάνε το σύνορο μεταξύ Βουλγαρικής και της Γερμανικής κατοχικής ζώνης, που ήταν ο ποταμός Στρυμώνας και να καταφεύγουν πρόσφυγες στην Γερμανική ζώνη, την οποία θεωρούσαν σε σύγκριση με την Βουλγάρικη, ως πολύ πιο ανθρώπινη. 

Επίσης, σε εκείνο το άρθρο είχαμε αναφέρει ότι η αποσιώπηση αυτών των ιστορικών δεδομένων, που στην ουσία ήταν παραχάραξη της ιστορίας, έγινε για μικροπολιτικούς λόγους σε την αγαστή συνεργασία της "υπέρ-πατριωτικής" δεξιάς και της κομμουνιστικής αριστεράς και είχαμε επισημάνει την πρωτοφανή για τα ευρωπαϊκά δεδομένα άρνηση του μεταπολεμικού Βουλγαρικού κράτους να αναγνωρίσει τις ευθύνες της χώρας του σε αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις και να ζητήσει συγνώμη από τα θύματα των σφαγών. 

Πρόσφατα η Βουλγαρία πρόβαλε veto στην έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ της ΕΕ και Β.Μακεδονίας. Η Βουλγαρία απο τον Αύγουστο είχε ενημερώσει εγγράφως τις κυβερνήσεις των 26 κρατών-μελών της ΕΕ ότι αντιτίθεται στην έναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων μεταξύ ΕΕ και Β. Μακεδονίας, γιατί υπάρχουν υπαρκτά γλωσσικά και ιστορικά ζητήματα και εκκρεμότητες μεταξύ των δύο κρατών. Συγκεκριμένα στο εν λόγω έγγραφο αναφέρεται ότι η Βουλγαρία ζητά 

• Να αναγνωρισθεί ότι οι σλαβικής καταγωγής κάτοικοι της Β. Μακεδονίας είναι Βούλγαροι και μιλούν βουλγαρικά και υπέστησαν πλύση εγκεφάλου από το κομμουνιστικό καθεστώς του Τίτο, με αποτέλεσμα να θεωρούν σήμερα λανθασμένα ότι έχουν "μακεδονική" ταυτότητα και μιλούν "μακεδονική" γλώσσα. Η άποψη αυτή παρ' ότι ξενίζει δεν είναι καινούργια αλλά προβάλεται από όλες τις βουλγαρικές κυβερνήσεις από την δεκαετία του ’50. 
• Να αποσυρθεί από τα μνημεία και τα βιβλία Ιστορίας της Β. Μακεδονίας ο όρος "βουλγαρική φασιστική κατοχή”, που χρησιμοποιείται για να περιγραφεί η χρονική περίοδος του Β' Παγκοσμίου πολέμου, όπου οι βουλγαρικές δυνάμεις κατοχής είχαν καταλάβει εδάφη της Β. Μακεδονίας. Η επίσημη βουλγαρική άποψη γι' αυτό το θέμα είναι ότι οι βουλγαρικές δυνάμεις κατέλαβαν αυτά τα εδάφη για να "απελευθερώσουν αδελφούς”. Η απαίτηση της Βουλγαρικής κυβέρνησης για απόσυρση του όρου "βουλγαρική φασιστική κατοχή" από τα μνημεία και τα βιβλία ιστορίας της Β. Μακεδονίας στηρίζεται ομόφωνα από το βουλγαρικό κοινοβούλιο που έχει εκδόσει και αντίστοιχο ψήφισμα. 

Μία ολιγόλογη κριτική στα παραπάνω. 

Η επίσημη ευρωπαϊκή θέση είναι ότι η γλώσσα δεν καθορίζει την εθνότητα γιατί τότε οι Αυστριακοί θα ήταν Γερμανοί και οι Νορβηγοί θα θεωρούνταν Δανοί (ΣΣ: Η Νορβηγία για αιώνες ήταν τμήμα της Δανίας και η Νορβηγική γλώσσα είναι εξέλιξη της Δανικής). 

Τέλος μόνο θυμηδία μπορούν να προκαλέσουν οι ισχυρισμοί ότι η κατάληψη εδαφών της Β. Μακεδονίας από τους Βούλγαρους κατά την διάρκεια του Β' Παγκόσμιου Πόλεμου έγινε για να απελευθερωθούν "βούλγαροι αδελφοί". Τα ίδια έλεγαν και έγραφαν τα επίσημα βουλγάρικα κρατικά όργανα εκείνης της εποχής για να δικαιολογήσουν τις σφαγές στο Δοξάτο και την Δράμα.  

Η κυβέρνηση της Β. Μακεδονίας και ο πρωθυπουργός Ζάεφ προκειμένου να ξεμπλοκάρουν την ενταξιακή διαδικασία προσπαθούν να βρούν την "χρυσή τομή" ανάμεσα στις βουλγάρικες αξιώσεις και τους εθνικιστές της εσωκομματικής αντιπολίτευσης και του αντιπολιτεύομενου εθνικιστικού VMRO-DPMNE. Μία πολύ δύσκολη πολιτική εξίσωση. 

Ας μην βαυκαλιζόμαστε. 

Είναι γνωστό ότι  στην Β. Μακεδονία οι εθνικιστικές διαφορές μεταξύ Αλβανών και Σλάβων είναι βαθειές και μπορούν πολύ εύκολα και με την ανάλογη "υποκίνηση" να εξελιχθούν σε εμφύλια σύγκρουση. 

Είναι οφθαλμοφανές που το πάει η Βουλγαρία. Δημιουργεί όλες εκείνες τις προϋποθέσεις για να εκμεταλλευτεί σε ορατό μελλοντικό χρονικό ορίζοντα τα όποια προβλήματα εθνικής συνοχής εμφανιστούν στην Β. Μακεδονία. Σε απλά Ελληνικά, στα βόρεια σύνορα της χώρας μας έχει αρχίσει να δημιουργείται ένα πρόβλημα που οι ιστορικές του ρίζες πρέπει να αναζητηθούν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα και στις απαρχές του μακεδονικού ζητήματος. Ένα ιδιαίτερα κρίσιμο και ευαίσθητο θέμα που όλοι πρέπει να προσεγγίσουμε με προσοχή και ευθύνη. 

Η Ελλάδα και η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να μην αναζωπυρωθούν οι Βαλκανικοί εθνικισμοί. Ένα δύσκολο και δυσεπίλυτο πρόβλημα. 

Ποιά είναι η σωστή επιλογή; Η αποσιώπηση της ιστορίας όπως έκανε έως σήμερα η Ελληνική πολιτεία είναι λάθος, αφού όπως αποδεικνύουν τα πραγματικά γεγονότα δεν συμβάλει στην ειρηνική συνύπαρξη, αλλά αποθρασύνει τον βουλγάρικο εθνικισμό όπως δείχνει η όντως ιταμή στάση της Βουλγαρίας απέναντι στην αδύναμη διαπραγματευτικά Β. Μακεδονία. 

Παρακολουθούμε την εξέλιξη και θα επανέλθουμε. Προς το παρόν το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι, δυστυχώς μπλέξαμε...