Οι 5 από αυτές (Ισλανδία, Αυστραλία, Νεά Ζηλανδία, Ιαπωνία, Νότιο Κορέα) εφάρμοσαν πολύ σκληρές πολιτικές lockdown που στόχευαν στην εξάλειψη της πανδημίας. Οι υπόλοιπες 32 χώρες (συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα και αρκετές χώρες της Ε.Ε) υιοθέτησαν μέτριας έντασης πολιτικές lockdown που απλά επεδίωκαν τον περιορισμό της πανδημίας. Περιληπτικά, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι:

• Οι αριθμοί κρουσμάτων και νεκρών ανά 1 εκατ. κατοίκους ήταν συντριπτικά μικρότεροι στις πέντε χώρες που υιοθέτησαν την επιλογή των πολύ σκληρών μέτρων για την εξάλειψη της πανδημίας. Λογικό αποτέλεσμα που δεν ξενίζει κανένα. Αφού εφαρμόσθηκαν σκληρές πολιτικές περιορισμού (lockdown) οι εστίες Covid-19 απομονώθηκαν εύκολα, με προφανή συνέπεια την ελάχιστη η μηδενική εξάπλωση της πανδημίας. 
• Στις πέντε  χώρες που υιοθέτησαν τις σκληρές πολιτικές lockdown για να εξαλειφθεί η πανδημία, η οικονομία δεν καταστράφηκε όπως θα περίμεναν οι περισσότεροι. Αντίθετα επανήρθε στα προ Covid-19 επίπεδα από τις αρχές του 2021, κάτι που δεν συμβαίνει ακόμα στις περισσότερες απο τις 32 χώρες που συνεχίζουν εφαρμόζουν μετρίας έντασης περιοριστικές πολιτικές. Το ίδιο συμπέρασμα ισχύει και για το 2020 αφού στις χώρες που επέλεξαν την εξάλειψη, η πορεία της οικονομίας ήταν σαφώς καλύτερη από τις χώρες που υιοθέτησαν την ήπια θέση του περιορισμού (μέτρηση ΑΕΠ ανα εβδομάδα και σύγκριση με την αντίστοιχη εβδομάδα 2019). Επίσης λογικό αποτέλεσμα. Αφού ελαχιστοποιήθηκαν ή εξαλείφθηκαν οι εστίες μετάδοσης Covid-19, η κοινωνία επανήλθε νωρίτερα στην μετά την πανδημία κανονικότητα, με άμεση συνέπεια την επανεκκίνηση της οικονομίας.  
• Παρ' ότι επιλογή της εξάλειψης πέτυχε εντυπωσιακά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της πανδημίας (προστασία της υγείας των πολιτών) και στην οικονομία (μικρότερη ύφεση, γρηγορότερη επανεκκίνηση της οικονομίας), δέχεται σκληρή κριτική και απορρίπτεται από τους περισσότερους γιατί περιόρισε τα δημοκρατικά δικαιώματα των πολιτών. Ακόμα όμως και αυτή η φαινομενικά ορθή θέση αμφισβητείται από τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης έρευνας. Η άποψη των πολιτών για την επιλογή της εξάλειψης μετρήθηκε ως συνδυασμός συγκεκριμένων δεικτών που μετρούσαν την γνώμη τους  α) για τα περιοριστικά μέτρα  β) για τα ζητήματα υγείας γ) για την αποτελεσματικότητα των εκστρατειών ενημέρωσης. Τα αποτελέσματα ξαφνιάζουν. Οι πολίτες αυτών των χωρών αποδέχθηκαν με ισχυρές πλειοψηφίες την επιλογή της εξάλειψης γιατί ο χρόνος εφαρμογής των σκληρών περιοριστικών μέτρων ήταν μικρός (σε σχέση με το χρόνο εφαρμογής των ήπιων μέτρων που στοχεύουν στον περιορισμό), αλλά κυρίως γιατί αναπτύχθηκε ένα τεράστιο κίνημα πατριωτισμού και αλληλεγγύης (παρά την όντως πολύ δύσκολη πραγματικότητα, η κοινωνική πλειοψηφία την αποδεχόταν γιατί θεωρούσε ότι πρωταγωνιστούσε σε μία γιγαντιαία εκστρατεία που προστάτευε την πατρίδα και τους αδύνατους). 

Το ερώτημα που προκύπτει μετά από όλα αυτά είναι γιατί και οι υπόλοιπες χώρες του ΟΟΣΑ δεν υιοθέτησαν (έστω και καθυστερημένα) την επιλογή της εξάλειψης. Ίσως την απάντηση την δίνει το πρόσφατο δημοσίευμα του Γερμανικού περιοδικού Der Spiegel. 

Πρίν λίγες ημέρες δημοσίευσε την εξής κρίσιμη και ταυτόχρονα καταπληκτική πληροφορία που δεν διαψεύσθηκε από την Ομοσπονδιακή κυβέρνηση της καγκελαρίου Merkel. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία για την Προστασία του Πολιτεύματος (BND),δηλαδή η μυστική υπηρεσία της Γερμανίας Δημοκρατίας, διενεργεί έρευνα στους κύκλους των αρνητών της πανδημίας για "εχθρική προς την δημοκρατία απονομιμοποίηση του κράτους". Σωστά διαβάσατε. Δημοσιεύεται (χωρίς να διαψευσθεί από την κυβέρνηση) στο πλέον έγκριτο Γερμανικό ΜΜΕ ότι οι Γερμανικές μυστικές υπηρεσίες ελέγχουν την δραστηριότητα των αρνητών της πανδημίας, γιατί τους θεωρούν εχθρούς της δημοκρατίας. 

Είναι κοινό μυστικό ότι οι θεωρίες συνωμοσίας των αρνητών της πανδημίας και του εμβολιασμού κυοφορήθηκαν, γεννήθηκαν, γαλουχήθηκαν και διαδόθηκαν από τον χώρο της ακροδεξιάς. 

Aπό τον ίδιο πολιτικό χώρο εκπορεύτηκαν και οι αντιδράσεις στις περιοριστικές πολιτικές (lockdown). Στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ αυτό το κίνημα ήταν μαζικό γιατί η ακροδεξιά είχε ευάριθμη πολιτική παρουσία και εκπροσώπηση. Στην Ελλάδα και την Ιταλία όπου στο πρόσφατο παρελθόν είχαν σχηματισθεί συμμαχικές κυβερνήσεις λαϊκίστικης αριστεράς-ακροδεξιάς, το ακροδεξιό κίνημα των αρνητών της πανδημίας συνεργάστηκε σε επίπεδο βάσης και μηχανισμών και με συνιστώσες της λαϊκίστικης αριστεράς. Το πολιτικό αποτέλεσμα αυτών των διεργασιών ήταν η δημιουργία μίας πολιτικής συμμαχίας ακροδεξιών και συντεχνιών που θίγονταν οικονομικά απο τα lockdown και η μαζική στην πράξη αμφισβήτηση των σκληρών πολιτικών που στόχευαν στην εξάλειψη της πανδημίας.  

Ψάξτε τον πολιτικό χάρτη των πέντε χωρών που σύμφωνα με την γαλλική πανεπιστημιακή έρευνα υιοθέτησαν την επιλογή της εξάλειψης και πέτυχαν αυτά τα θαυμάσια αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Η φιλελεύθερη κεντρο-δεξιά και η μετριοπαθής σοσιαλδημοκρατία διατηρούν συντριπτικό ιδεολογικό και πολιτικό προβάδισμα, η ακροδεξιά αλλά και η λαϊκίστική αριστερά ουσιαστικά δεν δεν υπάρχουν ούτε ιδεολογικά, ούτε πολιτικά, ούτε εκλογικά. 

Αυτό ακριβώς διαπίστωσαν και στην Γερμανία και αποφάσισαν να ξεμπερδεύουν με αυτό το καρκίνωμα που στο παρελθόν (Β' Παγκόσμιος Πόλεμος) στοίχισε στην Γερμανία (αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη) ολοσχερή καταστροφή και εκατομμύρια θύματα. 

Η δημοκρατική συζήτηση κράτησε αρκετό χρόνο, από εδώ και πέρα όπως όλα δείχνουν θα τεθεί σε εφαρμογή η συμβουλή του Αποστόλου Παύλου όπως αυτή αναφέρεται στην προς Τίτο Επιστολή. "Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέρα νουθεσίαν παραιτού, είδως ότι εξέστραπται ό τοιούτος και αμαρτάνει ών αυτοκατάκριτος”. (Μεταφραση. Τον άνθρωπο που ακολουθεί πλανερές διδασκαλίες συμβουλεψέ τον μία-δύο φορές και αν δεν ακούσει αφησέ τον με την βεβαιότητα ότι αυτός έχει διαστραφεί και αμαρτάνει καταδικάζοντας ο ίδιος τον εαυτόν του).