• «Είτε ο V.Putin θα εξαναγκασθεί να υποχωρήσει αποκλιμακώνοντας την πίεση στην Ουκρανία για να κερδίσει την πλήρη λειτουργία των αγωγών Nord Stream 1 & 2 και τις επί πλέον πωλήσεις φυσικού αερίου στις ευρωπαϊκές αγορές παίρνοντας ως αντάλλαγμα μία δημόσια διαβεβαίωση ότι το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ανατολικά, είτε η Gazprom θα πρέπει να ξεχάσει την αγορά της Ε.Ε και να αρχίσει να ψάχνει πελάτες ανατολικά (Κίνα)» 

Αυτή η πρόβλεψη, εκείνη την εποχή ήταν τουλάχιστον ρηξικέλευθη. Οι περισσότεροι πίστευαν ότι εάν η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία, η απόλυτα εξαρτημένη από το ρωσικό φυσικό αέριο Ε.Ε δεν θα τολμούσε να ακολουθήσει τις ΗΠΑ και την Μ. Βρετανία σε σκληρές οικονομικές κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Ήταν βέβαιοι ότι η Ε.Ε λόγω της ενεργειακής εξάρτησης από την Ρωσία θα διαφοροποιούνταν από τις επιλογές των ΗΠΑ και Μ. Βρετανίας διασπώντας την συνοχή της Δύσης και διευκολύνοντας εμμέσως τις επεκτατικές πολιτικές V.Putin. Ήταν μία απόλυτα «λογική» πρόβλεψη για όσους αναλύουν την πολιτικό-οικονομική συγκυρία προτάσσοντας την ανιστόρητη σκέψη και τον οικονομίστικο τυχοδιωκτισμό. 

Τελικά αυτή η σχολή σκέψης διαψεύσθηκε. Αμέσως μετά την ρωσική στρατιωτική εισβολή στην Ουκρανία, η Ε.Ε σε χρόνο ρεκόρ για τις συνήθως χρονοβόρες ευρωπαϊκές συναινετικές διαδικασίες επέβαλε αντίστοιχα σκληρές (με αυτές των ΗΠΑ και της Μ. Βρετανίας) κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Η πολυσυζητημένη ενεργειακή εξάρτηση της Ε.Ε από την Ρωσία και την Gazprom δεν απέτρεψε τις σκληρές κυρώσεις και πλέον τείνει (αν δεν έχει ήδη…) να καταστεί παντελώς ανενεργή. Τα γεγονότα επιβεβαιώνουν ότι οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις είχαν ήδη φροντίσει να σχηματίσουν ικανά ενεργειακά αποθέματα τα οποία επαρκούν για την εφετινή περίοδο ενώ ήδη έχει γίνει η κατάλληλη προεργασία ώστε έως το τέλος του 2022 να έχουν αντικατασταθεί οι εισαγωγές ρωσικού φυσικού αερίου από άλλους προμηθευτές και μορφές ενέργειας. 

Ας είμαστε ελάχιστα σοβαροί, σίγουρα θα προκύψουν σοβαρά τεχνικά προβλήματα κατά την διάρκεια αυτής της ενεργειακής μετάπτωσης. Όμως όποιος θέλει να ταξιδέψει οδικώς από την Αθήνα στην Θεσσαλονίκη μπορεί να γεμίσει το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου του σε πολλά βενζινάδικα αρκεί η πιστωτική του κάρτα να έχει επαρκές υπόλοιπο. Όλοι καταλαβαίνουμε τους λόγους που υποχρεώνουν την Ε.Ε να απορρίψει ως ενεργειακό προμηθευτή την Gazprom που είναι πλέον υποχρεωμένη να αρχίσει να ψάχνει (αν δεν το κάνει ήδη) πως θα αντικαταστήσει τον μεγαλύτερο και πλουσιότερο πελάτη της (την Ε.Ε) που λόγω των επιλογών του V.Putin χάνεται ανεπιστρεπτί. Όμως δεν υπάρχουν σε παγκόσμια κλίμακα πολλοί ισοδύναμοι οικονομικά και καταναλωτικά πελάτες. Υπάρχει μόνο ένας ισοδύναμος μεγάλος πελάτης που βρίσκεται ανατολικά και είναι η Κίνα.

Το καθεστώς V.Putin για να νομιμοποιήσει ιδεολογικά και ηθικά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία αυτό-προσδιορίζεται (λόγω της στρατιωτικής ιστορίας της ΕΣΣΔ) ως συνεπή αντί-ναζιστική δύναμη που διεξάγει την «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» για να από-ναζιστικοποιηθεί η Ουκρανία. Η ιστορική αλήθεια είναι όμως πολύ διαφορετική.

Τον Αύγουστο  του 1939 υπογράφεται στη Μόσχα από τους υπουργούς εξωτερικών της ΕΣΣΔ (Μολότοφ) και της Ναζιστικής Γερμανίας (Ρίμπεντροπ) το Γερμανό-σοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης (Σύμφωνο Μολότοφ-Ρίμπεντροπ). Στα δημόσια κείμενα, οι δύο χώρες αναλάμβαναν την υποχρέωση να μην επιτεθούν η μία στην άλλη και να παραμείνουν ουδέτερες αν οποιαδήποτε από αυτές εμπλακεί σε πόλεμο.  Εκτός όμως από τα δημόσια κείμενα υπήρχε και ένα «μυστικό πρωτόκολλο» που μοίραζε την Β. Ευρώπη σε σφαίρες επιρροής. Βάσει του μυστικού πρωτοκόλλου η Πολωνία μοιράζονταν ανάμεσα στην ναζιστική Γερμανία και την ΕΣΣΔ ενώ οι βαλτικές χώρες Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Ρουμανία (Βεσσαραβία και Βουκοβίνα) περνούσαν στην σοβιετική σφαίρα επιρροής. Οι σοβιετικοί σε πιστή εφαρμογή του εν λόγω συμφώνου και αφού πρώτα κατέλαβαν τις χώρες της Βαλτικής επιτέθηκαν με 400 χιλ. άνδρες τον Νοέμβριο 1939 στην Φινλανδία. 

Ο Χειμερινός Πόλεμος 

Η σύγκριση των στρατιωτικών δυνάμεων Ρωσίας και Φινλανδίας ήταν συντριπτικά υπέρ της Ρωσίας (3-πλασια δύναμη ανδρών, 30-πλάσια αεροπορική δύναμη και 100-δύναμη τεθωρακισμένων) όμως οι εξελίξεις στο μέτωπο δεν δικαίωσαν τους σοβιετικούς που πρόβλεπαν ότι σε δυο εβδομάδες θα είχαν πετύχει τους στόχους τους και θα είχαν συντρίψει την Φινλανδική αντίσταση. Οι σοβιετικοί γνωρίζουν μεγάλες ήττες με φρικιαστικές απώλειες (οι σύγχρονοι Ρώσοι ιστορικοί τις υπολογίζουν σε 130-150 χιλ.). Ουσιαστικά οι Φινλανδοί χωρίς να ηττηθούν αποδέχονται λόγω του όγκου της ΕΣΣΔ συνθήκη ειρήνης με την οποία παραχωρούν το 11% των εδαφών και το 30% των πλουτοπαραγωγικών πόρων της χώρας στους σοβιετικούς. Παρά την ήττα τους οι Φινλανδοί πέτυχαν να περισώσουν το μεγαλύτερο τμήμα της χώρας τους ενώ ταυτόχρονα το διεθνές κύρος του κόκκινου στρατού και της ΕΣΣΔ καταρρακώθηκε. Ήταν μία πολιτική ντροπή για την ΕΣΣΔ όπως παραδέχθηκε δημόσια ο ρώσος υπουργός εξωτερικών Μολότοφ. 

Όμως η συνεργασία των σοβιετικών με τους ναζί και η πολιτική ντροπή δεν έχει τέλος. Στις αρχές του Σεπτέμβρη 1939 οι ναζί επιτίθεται στην Πολωνία και ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος αρχίζει. Μερικές ημέρες αργότερα, όπως ακριβώς πρόβλεπε το σύμφωνο μη επίθεσης, οι σοβιετικοί επιτίθονται και αυτοί στην Πολωνία. Η Πολωνική άμυνα συνθλίβεται και οι νικητές ναζί και σοβιετικοί διαμελίζουν από κοινού την χώρα σύμφωνα με το όσα προβλέπει μυστικό πρωτόκολλο (και μία αναθεωρημένη έκδοση του). 

Το καλοκαίρι 1940 οι ναζί κυριαρχούσαν σχεδόν σε όλη στην Ευρώπη. Οι σοβιετικοί τηρούν με θρησκευτική ευλάβεια το σύμφωνο Μολότοφ –Ρίμπεντροπ και κερδίζουν αμύθητα ποσά πουλώντας στους ναζί πολύτιμα για την γερμανική πολεμική βιομηχανία καύσιμα και μεταλλεύματα ενώ ταυτόχρονα εκτελούν στο δάσος του Κατύν (Μάρτιος 1940) περισσότερους  από 20 χιλ. Πολωνούς αντιφρονούντες που συνέχιζαν να αντιστέκονται στον διαμελισμό της χώρας τους. 

Εκείνη την μαύρη ώρα για την Ευρώπη οι μοναδικοί που αντιστέκονται είναι οι ελάχιστοι γενναίοι πιλότοι της RAF που ορθώνουν ανάστημα και πετυχαίνουν την πρώτη μεγάλη και καθοριστική νίκη κρατώντας τους ουρανούς της Μ. Βρετανίας καθαρούς από τα χιτλερικά καθάρματα (Μάχη της Αγγλίας-Φθινόπωρο 1940). 

Η ιστορική αλήθεια είναι ότι οι σοβιετικοί αρχίσουν να πολεμούν εναντίον των ναζί από το καλοκαίρι του 1941 όταν η Γερμανία επιτέθηκε στην ΕΣΣΔ. Η ιστορική έρευνα έχει δείξει ότι η άφθονη δυτική βοήθεια (κυρίως από τις ΗΠΑ) έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο αξιόμαχο του κόκκινου στρατού. 

Σίγουρα η νίκη των σοβιετικών στο Στάλινγκραντ (Φεβρουάριος 1943) ήταν σημείο καμπής για την πορεία του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου στην Ευρώπη αλλά πριν από αυτή την νίκη είχαν προηγηθεί η νίκη των Βρετανών επί των Γερμανών του Ρόμελ στο Ελ-Αλαμέιν (Οκτώβριος-Νοέμβριος 1942) που έκρινε την τύχη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου στην Β. Αφρική και η νίκη των Αμερικάνων επί των Ιαπώνων στην ναυμαχία του Μιντγουέϊ (Ιούνιος 1942) στην οποία καταστράφηκε όλη η επιθετική ισχύς (αεροπλανοφόρα) του αυτοκρατορικού ιαπωνικού ναυτικού και σφράγισε την συμμαχική νίκη στον ειρηνικό ωκεανό. 

Δυστυχώς για τους σοβιετικούς και τον V.Putin η αντικειμενική μελέτη της ιστορίας διδάσκει ότι οι φιλελεύθερες δημοκρατίες ήταν αυτές που πολέμησαν τους ναζί με συνέπεια και χωρίς ηθικές και ιδεολογικές εκπτώσεις τους πετυχαίνοντας τις πρώτες και καθοριστικές νίκες.   

Στα τέλη Μαΐου 2016 ο τότε Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Π. Παυλόπουλος, πιστός υποστηρικτής και υπέρμαχος των στενών Ελληνό-ρωσικών σχέσεων, που εκείνη την εποχή γνώριζαν ιδιαίτερη άνθηση, υποδέχθηκε τον V. Putin στην Αθήνα και στην συνέχεια τον συνόδευσε σε ταξίδι-προσκύνημα στο Άγιο Όρος. Ας θυμηθούμε την εποχή και πως έγινε δεκτός ο V. Putin από τους μοναχούς του Αγίου Όρους. Ως ηγέτης της Ορθοδοξίας και προστάτης των Ορθοδόξων.

Μία εβδομάδα μετά, ο Τ. Ερντογάν με πρόφαση την εορτή του Ραμαζανίου, μετατρέπει για πρώτη φορά και για μία εβδομάδα την Αγία Σοφία σε τζαμί. Μία οπωσδήποτε συμβολική κίνηση που απλά προμήνυε τι θα επακολουθήσει. Ούτε η Ορθόδοξη Ρωσική Εκκλησία, ούτε ο V. Putin διαμαρτυρήθηκαν. Ξεχάστηκαν μέσα σε μία εβδομάδα οι βυζαντινές τιμές με τις οποίες ο Π. Παυλόπουλος και η Αθωνική πολιτεία υποδέχθηκαν τον Putin και τον Πατριάρχη Κύριλλο. Ήταν ένα άσχημο μάθημα  για τον Π. Παυλόπουλο. 

Ο Π.Παυλόπουλος είναι ιδιαίτερα μορφωμένος άνθρωπος. Γνωρίζει πολύ καλά την πραγματική ιστορία του Β’ Παγκόσμιου Πόλεμου που αναφέραμε παραπάνω. Πριν λίγες ημέρες στις 18 Μαρτίου ο Π. Παυλόπουλος καταδίκασε δημόσια την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Σίγουρα αργοπορημένα, 22 ημέρες μετά την έναρξη του πολέμου έγινε αυτή η καταδίκη. Όμως κάλλιο αργά παρά ποτέ όπως λέει ο θυμόσοφος λαός. Έστω και αργά ο Π.Παυλόπουλος κατάλαβε ότι οι Ρώσοι δεν είναι ιδιαίτερα συνεπείς σε θέματα αρχών.