Η Τσαρική εξουσία βασίζεται στον εθνικισμό, την ξενοφοβία και τον προστατευτισμό ενώ η διαφθορά κυριαρχεί σε όλες τις βαθμίδες της εξουσίας. Η Ρωσική οικονομία εξαρτάται αποκλειστικά από τις εξαγωγές ενέργειας και την Κίνα. Το μυθιστόρημα παρακολουθεί την ζωή ενός Oprichnik (τσαρικός αστυνομικός), του Andrei Komiaga που είναι 4ος στην ιεραρχία της Oprichnina, της προσωπικής αστυνομίας του νέου Τσάρου, που είναι η συνέχεια (γι’ αυτό έχει και την ίδια ονομασία) της αστυνομίας του Ιβάν του Τρομερού που είχε σύμβολα το κεφάλι ενός μαύρου σκύλου ο οποίος οσμίζονταν την προδοσία και μία σκούπα που σάρωνε τους προδότες.
Στο μυθιστόρημα οι σύγχρονοι Oprichnik δεν καβαλούν μαύρα άλογα όπως οι προγονοί τους, αλλά έχουν το προνόμιο να οδηγούν μαύρες Mercedes που στους προφυλακτήρες τους είναι προσαρμοσμένο το κεφάλι ενός μαύρου σκύλου. Αμφότεροι όμως χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους διακυβέρνησης, δηλαδή τους εκβιασμούς, τις κλοπές, τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες.
Παρά την γκροτέσκα περιγραφή καταστάσεων γεγονότων και χαρακτήρων (επιλογή υπερβολής, αλλά απαραίτητη κατά τον συγγραφέα για να τονισθεί ο κίνδυνος για την δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα), το συγκεκριμένο μυθιστόρημα είναι κατά την γνώμη μας ίσως η πιο επιτυχημένη και πιο έγκαιρη πρόβλεψη για την εξέλιξη της μετά-σοβιετικής Ρωσίας. Σίγουρα το 2022 δεν κυκλοφορούν στους δρόμους της Μόσχας μαύρες Mercedes με φρικώδεις Oprichnik του Τσάρου. Όμως η απομόνωση της Ρωσίας από την Ευρώπη είναι πλέον πραγματικότητα, η οικονομική ασφυξία και εξάρτηση από την Κίνα μονόδρομος, ο ασφυκτικός έλεγχος του V. Putin σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής ελάχιστα διαφέρει από την τσαρική απολυταρχική εξουσία και είναι πλέον συνηθισμένο φαινόμενο οι κατά παραγγελία συλλήψεις, φυλακίσεις και δικαστικές διώξεις πολιτικών αντιπάλων.
Τα ταξίδια του διευθυντή της CIA στη Μόσχα
Ο σημερινός διευθυντής της CIA ονομάζεται William J. Burns, διορίστηκε σε αυτή την θέση από τον Πρόεδρο J. Biden τον Μάρτιο 2021. Ο νέος Διευθυντής της CIA από το 1982 έως το 2014 υπηρέτησε ως διπλωμάτης σε ανώτερες και ανώτατες θέσεις του υπουργείου εξωτερικών των ΗΠΑ (State department). Μία εξαιρετική κατά κοινή ομολογία καριέρα σε κρίσιμες για τα συμφέροντα των ΗΠΑ θέσεις. Το 2019 ο W. J. Burns κυκλοφόρησε ένα βιβλίο με τίτλο «The Back Channel» στο οποίο χρησιμοποιώντας αποχαρακτηρισμένα στοιχεία αποκαλύπτει σχετικά άγνωστες πτυχές και παρασκήνια της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του ο W. J. Burns το 1995 υπηρετούσε ως πολιτικός σύμβουλος στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Μόσχα, εκείνη την εποχή ενημέρωσε ότι «Η εχθρότητα στην πρώιμη επέκταση του ΝΑΤΟ γίνεται σχεδόν καθολικά αισθητή σε όλο το εγχώριο πολιτικό φάσμα εδώ». Λίγα χρόνια μετά, το 1999 έγιναν μέλη του ΝΑΤΟ Τσεχία, Ουγγαρία και Πολωνία και το 2004 ακολούθησαν Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σλοβακία και Σλοβενία. Μία τεράστια προσβολή για την ρωσική νομενκλατούρα.
Το 2005 ο W. J. Burns επανέρχεται στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Μόσχα αυτή την φορά ως πρεσβευτής. Όπως αναφέρει στο βιβλίο του, το 2008 ενημερώνει απ’ ευθείας την υπουργό εξωτερικών Condoleezza Rice ότι «Η είσοδος της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ είναι η πιο φωτεινή από τις κόκκινες γραμμές της ρωσικής ελίτ (όχι μόνο του V.Putin). Μετά από δυόμιση χρόνια συνομιλιών με βασικούς Ρώσους παίκτες και ψάχνοντας από τις πιο σκοτεινές γωνίες του Κρεμλίνου έως τους πιο σκληρούς φιλελεύθερους επικριτές του V. Putin δεν έχω βρει ακόμα κανέναν που να θεωρεί την ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ ως οτιδήποτε άλλο εκτός από άμεση αμφισβήτηση των ρωσικών συμφερόντων».
Τον Νοέμβριο 2021 ο W. J. Burns με την επίσημη ιδιότητα του Διευθυντή της CIA επισκέπτεται για τρίτη φορά την Μόσχα. Σκοπός της επίσκεψης η αποκλιμάκωση της ουκρανικής κρίσης. ΄Όλοι καταλαβαίνουμε ότι ήταν μία επίσκεψη μείζονος σημασίας που πέρασε «χαμηλά» στην ειδησεογραφία των ΜΜΕ.
Ας προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε το κλίμα της επίσκεψης. Ο Διευθυντής της CIA γνωρίζει από πρώτο χέρι ότι οι Ρώσοι αισθάνονται βαθιά ταπεινωμένοι από την πρώιμη επέκταση του ΝΑΤΟ στα ανατολικά (1999 και 2004) και είναι απόλυτα αντίθετοι στις φίλο-δυτικές επιλογές της σημερινής Ουκρανικής ηγεσίας. Πιθανότατα τα πιο ακραία στοιχεία του Κρεμλίνου να αισθάνονται τόσο σίγουροι, ώστε να επιζητούν την σύγκρουση για να πάρουν την revanche.
Αν θυμηθούμε τα πρόσφατα γεγονότα, η κοινότητα των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ δημοσιοποιούσε αρκετό καιρό πριν την έναρξη της εισβολής τις απόκρυφες σκέψεις της ρωσικής ηγεσίας και τις επιχειρησιακές κινήσεις και ικανότητες του ρωσικού στρατού. Όλα τα μετέπειτα γεγονότα δικαίωσαν τις πληροφορίες που δημοσιοποίησαν όντως πολύ έγκαιρα οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες.
Σε απλά Ελληνικά: Οι Αμερικανοί γνώριζαν πολύ καλά τι σκέπτονταν και σχεδίαζε ο Putin και τι πραγματικά συνέβαινε στην Ρωσία.
Συνεπώς ο W. J. Burns που δεν είναι κάποιος άπειρος Γερουσιαστής, ταξιδεύει στην Μόσχα γνωρίζοντας ότι θα αντιμετωπίσει μία ηγεσία που θα του πει ψέματα, ενώ είναι αποφασισμένη να συγκρουσθεί. Όμως αποφασίζει να ταξιδέψει γιατί υπάρχουν βάσιμες ελπίδες επιτυχίας. Ίσως έχει στις «αποσκευές» του κάποιο επιχείρημα που θα μπορούσε να ανατρέψει την άσχημη κατάσταση. Διαφορετικά δεν είχε νόημα αυτό το ταξίδι. Ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό το καταλυτικό επιχείρημα; Ποτέ δεν θα μάθουμε, Μόνο υποθέσεις εργασίας μπορούμε να κάνουμε.
Η ρωσική παρέμβαση στις αμερικανικές εκλογές
Ας πάμε ελάχιστα χρόνια πίσω. Η CIA πολλές φορές κατηγόρησε δημόσια τις Ρωσικές μυστικές υπηρεσίες αλλά τον ίδιο τον Putin ότι είχαν παρέμβει στις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2016. Είναι επίσης κοινά αποδεκτό ότι τα τελευταία χρόνια η Ρωσία παρεμβαίνει κατά τρόπο απαράδεκτο στις πολιτικές διαδικασίες αρκετών δυτικών κρατών. Τι πιο λογικό λοιπόν ο Διευθυντής της CIA να ξεκαθάρισε στους Ρώσους ότι το αντάλλαγμα για την υιοθέτηση των ρωσικών αντιρρήσεων στα κρίσιμο θέμα της Ουκρανίας ήταν (μεταξύ άλλων) να σταματήσει η Ρωσική παρέμβαση στις πολιτικές διαδικασίες των ΗΠΑ και των κρατών της Ε.Ε. Μην ξεχνάμε ποτέ ότι σε ανύποπτη στιγμή και χωρίς να υπάρχει φαινομενικά ιδιαίτερος λόγος ο Πρόεδρος Ζελένσκι κατηγόρησε δημόσια την Δύση και τις ΗΠΑ ότι διεξάγουν κρυφές διαπραγματεύσεις με την Ρωσία για τα θέματα της Ουκρανίας «πίσω» από την πλάτη της Ουκρανικής ηγεσίας.
Με ποιόν συνομίλησε ο W.J. Burns στην Ρωσία; Επίσημο πρόγραμμα δεν υπάρχει. Όμως είναι λογικό να υποθέσουμε ότι ένας από τους βασικούς Ρώσους συνομιλητές του ήταν ο ομότιμος του, ο αρχηγός της SVR (Ρωσική υπηρεσία αντικατασκοπείας αντίστοιχης της CIA), ο Sergey Naryshkin.
Ας θυμηθούμε πότε τον ξανασυναντάμε;
Στην περιβόητη τηλεοπτική μετάδοση του Ρωσικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας στην οποία ο V. Putin ανακοινώνει την αναγνώριση των δημοκρατιών του Donbass και επί της ουσίας σηματοδοτεί την έναρξη της πολεμικής αναμέτρησης. Σε εκείνη την συνεδρίαση ο διοικητής της SVR και ενώ τοποθετείται μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες προκαλεί την αντίδραση του Putin, χάνει τον ειρμό του, αρχίζει να τραυλίζει και γελοιοποιείται. Η αναμετάδοση είναι μαγνητοσκοπημένη (Όταν μεγεθύνονται όσα από τα ρολόγια των συμμετεχόντων διακρίνονται στην τηλεοπτική εικόνα, φαίνεται ότι δείχνουν διαφορετική ώρα από την ώρα της πρώτης αναμετάδοσης), συνεπώς ήταν δυνατόν να «κοπούν» τα στιγμιότυπα του επεισοδίου και της κατάρρευσης ώστε να προστατευθεί η δημόσια εικόνα του S. Naryshkin.
Όμως ο V. Putin θέλει να στείλει το ξεκάθαρο μήνυμα στην Δύση. Δεν τον ενδιαφέρει η τύχη ούτε των Ρωσικών δικτύων παρέμβασης που μοιραία και όσο η κρίση θα κλιμακώνεται και η δυτική κοινή γνώμη θα εξεγείρεται θα αρχίσουν να αποκαλύπτονται και τα μέλη τους όσο ψηλά και αν βρίσκονται θα οδηγούνται στην δικαιοσύνη, ούτε η τύχη του δημιουργού και καθοδηγητή τους, του S. Naryshkin που τον πετά δημόσια στα σκουπίδια της γελοιοποίησης και της ανυποληψίας.
Στην Ρωσία είναι πολιτική παράδοση να εξοντώνονται με την κατηγορία της προδοσίας οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» όταν τελειώσουν την «βρώμικη δουλειά». Μην ξεχνάμε ποτέ ότι από τα επτά μέλη της ηγεσίας των Μπολσεβίκων που ξεκίνησαν την επανάσταση μόνο ο Λένιν και ο Στάλιν πεθαίνουν από φυσικό θάνατο. Οι υπόλοιποι πέντε (5) (Τρότσκι, Ζινόβιεφ, Καμένεφ, Σαλκονίκοφ, Μπουμπνόφ), καταδικάζονται σε θάνατο και εκτελούνται (ή δολοφονούνται), αφού πρώτα διαγραφούν από το κομμουνιστικό κόμμα με την κατηγορία της προδοσίας. Στην Ρωσία σταθερές αξίες παραμένουν διαχρονικά ο μαύρος σκύλος και η σκούπα της Oprichnina.