Για την στήλη αυτές οι δηλώσεις του Βούλγαρου Πρωθυπουργού δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Πολύ έγκαιρα (7 Δεκέμβρη 2020-«Άσχημο Βαλκανικό Μπλέξιμο» και 8 Μαρτίου 2021-«Αν ταΐσεις τον λύκο, ξανάρχεται»), είχαμε αναδείξει και καταγγείλει τις πολιτικές του Βουλγάρικου εθνικισμού που μπλοκάροντας την ένταξη της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας στην Ε.Ε εμπόδιζε την εμπέδωση της ειρήνης και της σταθερότητας στο ευαίσθητο χώρο των Βαλκανίων.
Στην συνέχεια και όταν έγινε πλέον φανερό ότι η Ουκρανική κρίση κλιμακώνονταν επικίνδυνα, συνδέσαμε και ταυτίσαμε (17 Ιουνίου 2021-«Η Ιστορία περπατά στα ίδια μονοπάτια με την γεωγραφία») ευθέως τις αποσταθεροποιητικές πολιτικές του Βουλγάρικου εθνικισμού με τις ευρύτερες επιδιώξεις του Κρεμλίνου.
Είχαμε τότε επισημάνει ένα διάταγμα που υπέγραψε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ J. Biden με το οποίο καθορίζονταν τα κριτήρια επιλογής εκείνων των ατόμων και οντοτήτων στα οποία θα επιβάλλονταν κυρώσεις εάν διέπρατταν ενέργειες εναντίον των ΗΠΑ στα Δυτικά Βαλκάνια. Σύμφωνα με αυτό το διάταγμα, ενέργειες εναντίον των ΗΠΑ θεωρούνταν η δωροδοκία, η διαφθορά, η κατάχρηση δημοσίων αγαθών, η βίαιη απαλλοτρίωση ιδιωτικής περιουσίας, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της εδαφικής ακεραιότητας και των δημοκρατικών διαδικασιών και ως Δυτικά Βαλκάνια ορίζονταν τα εδάφη της πρώην Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Γιουγκοσλαβίας και η Αλβανία.
Εκείνη την εποχή το συγκεκριμένο διάταγμα ίσως φάνταζε για τους πολλούς τουλάχιστον άκαιρο και περιττό, για όσους όμως ερμηνεύουν την πολιτική με πιο ενδελεχή μελέτη των δεδομένων, ήταν φανερό ότι πλησίαζε η Ουκρανική κρίση και ότι οι ΗΠΑ προετοίμαζαν όλες τις πολιτικές για να διαχειριστούν την κρίση.
Σήμερα πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται ποια θα είναι η εξέλιξη της Ουκρανικής κρίσης; και ποιο θα είναι το επόμενο μεγάλο πεδίο γεω-πολιτικής αντιπαράθεσης; Πιθανότατα το συγκεκριμένο διάταγμα είναι η απάντηση. Στην Βοσνία-Ερζεγοβίνη που ανήκει στα Δυτικά Βαλκάνια, εδώ και πολύ καιρό εκκολάπτεται μία νέα εθνοτική και θρησκευτική κρίση που υποκινούν οι υποστηριζόμενοι από την Ρωσία, Σέρβοι εθνικιστές.
Ο Βούλγαρος Πρωθυπουργός κατηγορώντας την Ρωσία ότι υποκινεί την αναταραχή στα Βαλκάνια δεν καταγγέλλει απλά τα αυτονόητα, φοβάται πραγματικά για την ασφάλεια της χώρας του. Πιέζει συνεχώς τις ΗΠΑ για να παραδώσουν μία ώρα αρχύτερα τα καινούργια F-16 που έχει παραγγείλει και προπληρώσει η Βουλγαρία (η Βουλγαρική πολεμική αεροπορία είναι θεωρητικό μέγεθος αφού διαθέτει ελάχιστα σοβιετικά Mig-29 ) και ταυτόχρονα κάνει ότι μπορεί για να ενισχύσει την ΝΑΤΟ-ικη στρατιωτική παρουσία στη χώρα του.
Όταν κατά την διάρκεια της χρηματοπιστωτικής κρίσης η A. Merkel, ο W. Schauble μαζί με τα υπόλοιπα «γεράκια» της ευρωπαϊκής δημοσιονομικής πειθαρχίας κουνούσαν απειλητικά το δάκτυλο στους απείθαρχους δημοσιονομικά Έλληνες, δεν συνυπολόγιζαν και δεν δέχονταν ως ελαφρυντικό ότι η Ελλάδα για περισσότερα από σαράντα (40) χρόνια συντηρούσε ένα από τους μεγαλύτερους αναλογικά με τον πληθυσμό αλλά και σε απόλυτα μεγέθη στρατούς στην Ε.Ε και το ΝΑΤΟ.
Όποιος επεξεργάζονταν εκείνη την εποχή τα δημοσιονομικά στοιχεία με κριτήρια ορθολογισμού, θα έφθανε αβίαστα στο συμπέρασμα ότι σε απόλυτες τιμές το μεγαλύτερο τμήμα του δημόσιου χρέους οφείλονταν στις υπέρμετρες εξοπλιστικές δαπάνες. Κανείς εκείνη την περίοδο δεν διέθετε ούτε την νηφαλιότητα ούτε το «καθαρό μυαλό» να χρησιμοποιήσει αυτό το επιχείρημα για να υπερασπισθεί την χώρα. Εξ άλλου εκείνη την εποχή η ειρήνη στην ευρωπαϊκή ήπειρο θεωρούνταν δεδομένο αγαθό και ελάχιστοι πίστευαν στην αναγκαιότητα ισχυρών ένοπλων δυνάμεων. Ταυτόχρονα, ακόμα και στην Ελλάδα οι δαπάνες για εξοπλισμούς κατασυκοφαντούνταν. Μην ξεχνάμε ότι τα σύγχρονα υποβρύχια που στήριξαν την άμυνα της χώρας το κρίσιμο καλοκαίρι του 2020 κατηγορούνταν για πολλά χρόνια από την Καραμανλική ΝΔ (Υπουργός Άμυνας Ε. Μεϊμαράκης και Γ.Γ εξοπλισμών ο εισαγγελέας Γ. Ζορμπάς) και στην συνέχεια από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως άχρηστα και επικίνδυνα. Ήταν η εποχή του εθνικό-λαϊκισμού και των υποβρυχίων που «έγερναν».
Από την επώδυνη εποχή της χρεοκοπίας και της επιβολής των πρώτων μνημονίων έχουν περάσει περισσότερο από δέκα (10) χρόνια, η A. Merkel έχει αποσυρθεί, ο W. Schauble βρίσκεται σε τιμητική πολιτική αποστρατεία στο προεδρείο της ομοσπονδιακής βουλής και το ευρωπαϊκό πολιτικό γίγνεσθαι έχει αλλάξει ριζικά. Μετά από εβδομήντα-πέντε χρόνια διαρκούς ειρήνης έχει ξεσπάσει και πάλι πόλεμος στην γηραιά ήπειρο που όλοι καταλαβαίνουν ότι απειλεί την δραματικά τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Η αναγκαιότητα των ισχυρών ενόπλων δυνάμεων προβάλει επιτακτικά. Απομένει όμως να δούμε πώς τα «γεράκια» της δημοσιονομικής πειθαρχίας θα τετραγωνίσουν τον κύκλο, δηλαδή θα συνεχίσουν να τηρούν τα σύμφωνο σταθερότητας και ταυτόχρονα θα χρηματοδοτούν δαπανηρά εξοπλιστικά προγράμματα και θα διατηρούν αλώβητο το προ κρίσης όντως υψηλό βιοτικό επίπεδο
Σήμερα που ο κίνδυνος για την ευρωπαϊκή ασφάλεια είναι προ των πυλών η Ελλάδα παρατάσσει στο πεδίο ένα ιδιαίτερα ισχυρό στρατό αφού συνεισφέρει στην Ευρωπαϊκή άμυνα 200 μαχητικά αεροπλάνα πρώτης γραμμής, 1.300 τεθωρακισμένα και ένα πανίσχυρο πολεμικό ναυτικό που δεσπόζει στην νότιο-ανατολική μεσόγειο. Η Ολλανδία χώρα με μεγαλύτερο πληθυσμό από την χώρα μας και εξαιρετική δημοσιονομική κατάσταση (2019 ΑΕΠ Ολλανδίας 907 δις USD - ΑΕΠ Ελλάδας 205 USD) διαθέτει μόνο 60 μαχητικά αεροπλάνα, περίπου 100 τεθωρακισμένα και ένα πολεμικό ναυτικό που αστυνομεύει με αξιοπρέπεια τους ψαράδες στην θάλασσα της Μάγχης. Είναι προφανές, ότι η Ολλανδία πρέπει να «ματώσει» δημοσιονομικά για να αποκτήσει σε σύντομο χρόνο ένοπλες δυνάμεις τουλάχιστον ισοδύναμες με τις Ελληνικές που σε αυτά τα σκοτεινά χρόνια είναι η μοναδική δικλείδα σταθερότητας για τα Βαλκάνια.
Ακριβώς, όσο η Ελλάδα παραμένει ισχυρή είναι πολύ δύσκολο να πετύχουν τα σχέδια αποσταθεροποίησης των Βαλκανίων που σύμφωνα με τον Βούλγαρο Πρωθυπουργό προωθεί το Κρεμλίνο. Σε αυτό το σημείο εντοπίζεται το μεγαλύτερο πρόβλημα. Είναι γνωστό και κοινά αποδεκτό ότι στο κυβερνητικό κόμμα υπάρχει και λειτουργεί μία ισχυρή φίλο-ρωσική τάση. Οι γνωστοί από τα παλιά τα χρόνια, Χατμάνοι.
Σε αυτή την χρονική περίοδο με την κοινή γνώμη να είναι σε συντριπτική πλειοψηφία αντίθετη στην ρωσική εισβολή, κανείς από αυτούς δεν τολμά να διαφοροποιηθεί από το γενικότερο κλίμα. Όμως η κρίση θα διαρκέσει πολύ και σίγουρα θα εμφανισθούν σημαντικά προβλήματα στην καθημερινότητα. Αμφιβάλει κανείς ότι εκείνη την χρονική στιγμή και με πρόφαση αυτά ακριβώς τα προβλήματα, οι Χατμάνοι θα εμφανισθούν και θα επιχειρήσουν να αποσταθεροποιήσουν την χώρα; Μάλλον ΟΧΙ.
Ίσως αυτές ακριβώς οι σκέψεις συγκρατούν τον Πρωθυπουργό από την επιλογή αλλαγής του εκλογικού νόμου. Ο Πρωθυπουργός γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα ότι όσο η Ελλάδα παραμένει δικλείδα ασφαλείας για την σταθερότητα στα Βαλκάνια, τόσο το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας θα οδεύει με την βοήθεια της Ε.Ε προς την βέλτιστη λύση.
Γι’ αυτό ακριβώς προτιμά το αυτονόητο για την χώρα. Μία ισχυρή κοινοβουλευτικά κυβέρνηση συνεργασίας του ευρωπαϊκού δημοκρατικού τόξου και όχι μία κομματική κοινοβουλευτική πλειοψηφία, η συνοχή της οποίας θα εξαρτάται από τους Κοζάκους της Στέπας.