Κάλεσαν δε και τις υπόλοιπες χώρες να υιοθετήσουν αυτή την θέση, προκειμένου να σχηματισθεί ένας ενιαίος και ευρύς συνασπισμός κρατών. Διευκρίνισαν ότι «η ανώτατη τιμή θα καθορίζεται από μία σειρά τεχνικών κριτηρίων που θα αποφασισθούν από το σύνολο των κρατών του συνασπισμού και θα ανακοινωθεί δημόσια με σαφή και διαφανή τρόπο», προσδιορίζοντας ταυτόχρονα ότι η επιβολή του πλαφόν «^ο» (ΣΣ: Υπενθυμίζουμε ότι το 6 πακέτο κυρώσεων της Ε.Ε προβλέπει ότι από το τέλος 2022 επιβάλλεται πλήρες εμπάργκο στις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου στην Ε.Ε).

Σχεδόν ταυτόχρονα η Πρόεδρος της Ε.Ε Ούρσουλα Φον Ντερ Λαϊεν  δημοσιοποίησε την  άποψη της ότι  «οι συνθήκες έχουν πλέον ωριμάσει για επιβολή πλαφόν στις τιμές με τις οποίες θα αγοράζουν τα κράτη-μέλη της ένωσης φυσικό αέριο από την Ρωσία». Η χρονική σύμπτωση δεν είναι τυχαία. Αντίθετα, αποδεικνύει ότι η Συλλογική Δύση (G-7, NATO, E.E) δρα  από κοινού και συντονισμένα για να πιέσει τις παγκόσμιες τιμές ενέργειας με διττό στόχο, αφενός, να ελέγξει τον πληθωρισμό, αφετέρου, να πλήξει την ικανότητα της Ρωσίας να χρηματοδοτεί  τον πόλεμο στην Ουκρανία.

Η συνέχεια απολύτως αναμενόμενη. Η Ρωσία ανακοίνωσε ότι θα σταματήσει να πουλά πετρέλαιο και φυσικό αέριο στις χώρες που θα επιβάλουν πλαφόν στις τιμές των ρωσικών ενεργειακών προϊόντων ενώ ταυτόχρονα και για να μην υπάρχουν αμφιβολίες για τις προθέσεις του Κρεμλίνου, η Gazprom ανακοίνωσε ότι ο Nord Stream 1 που είχε διακόψει την λειτουργία του λόγω «βλάβης», δεν θα επαναλειτουργήσει.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Eurostat, η Ε.Ε καταναλώνει ετησίως περίπου 400 δισ.. κ.μ φυσικό αέριο. Έως το τέλος του 2021 οι εισαγωγές από την Ρωσία καλύπταν το 40% αυτών των αναγκών. Δηλαδή η  Gazprom  έστελνε κάθε χρόνο στην Ε.Ε μέσω αγωγών περίπου 150-160 δισ.. κ.μ φυσικού αερίου. Μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Ε.Ε για προφανείς λόγους αποφάσισε να απεξαρτηθεί από το Ρωσικό φυσικό αέριο. Έως σήμερα και λίγο πριν την  έλευση του χειμώνα, οι Ρωσικές εισαγωγές φυσικού αερίου στην Ε.Ε έχουν αντικατασταθεί εν μέρει από 1) Επιπλέον ποσότητα 20 δισ. κ.μ που θα φθάσει στην Ε.Ε μέσω αγωγών από την Αλγερία, Νορβηγία και Αζερμπαϊτζάν 2) Επιπλέον ποσότητα 40-50 δισ. κ.μ που θα προέλθει από επανά-αεριοποίηση υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), που θα εισαχθεί κυρίως από τις ΗΠΑ και το Κατάρ 3) Εξοικονόμηση ποσότητας 40 δισ. κ.μ λόγω αλλαγής καυσίμου από φυσικό αέριο σε άνθρακα στις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής.

Εφ’ όσον λοιπόν ο παραπάνω προγραμματισμός υλοποιηθεί χωρίς πρόβλημα, θα έχουν αντικατασταθεί περίπου 100-110 δισ. κ.μ από τα 150-160 δισ. κ.μ φυσικού αερίου που εισάγει η Ε.Ε από την Ρωσία. Δηλαδή λείπουν 40-50 δισ. κ.μ τα οποία είναι πιθανόν να αυξηθούν κατά 20 δισ. κ.μ., εάν ο χειμώνας είναι πολύ ψυχρός. 

Τι δείχνουν τα παραπάνω στοιχεία; Ότι με φυσιολογικές κλιματολογικές συνθήκες και εφ’ όσον η ευρωπαϊκή κατανάλωση μειωθεί συντεταγμένα κατά 10%, δεν θα παρουσιαστεί σοβαρό πρόβλημα έλλειψης φυσικού αερίου κατά την διάρκεια του επόμενου χειμώνα. Αυτό δείχνουν τα επίσημα στοιχεία και οι επίσημες μελέτες. 

Συμπέρασμα, η Ε.Ε έχει σχεδόν απεξαρτηθεί από το ρωσικό φυσικό αέριο. Όπως δείχνουν τα πραγματικά στοιχεία οι προβλέψεις για ενεργειακή χρεοκοπία και συνεπακόλουθη οικονομική και κοινωνική κρίση που διατυπώνονται ευρέως στον ευρωπαϊκό δημόσιο διάλογο, είτε από υποστηρικτές του Πούτιν, είτε από αδαείς που απλά αναπαράγουν την φίλο-ρωσική προπαγάνδα, στερούνται βάσης. Όμως οι υψηλότερες τιμές (σε σχέση με αυτές που ίσχυαν πριν την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία) είναι ένα πραγματικό δεδομένο που θα συνεχίσει να ισχύει και σίγουρα θα πλήξει την ευρωπαϊκή οικονομία, η οποία ήδη δοκιμάζεται από την αλλαγή της νομισματικής πολιτικής (άνοδος των επιτοκίων, μείωση ρευστότητας) της ΕΚΤ. Το μεγάλο διακύβευμα για τους Ευρωπαίους ηγέτες είναι η διατήρηση της ανάπτυξης δυναμικής και ο έλεγχος της ανεργίας.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία για το 2021 που ανακοίνωσε η Gazprom, η παραγωγή της εταιρείας ήταν 510-520 δισ. κ.μ η οποία απορροφήθηκε   από 1) Ρωσική κατανάλωση περίπου 250-260 δισ. κ.μ. 

2) Εξαγωγές εκτός ΚΑΚ (Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών) 180-190 δισ. κ.μ (συμπεριλαμβάνονται και οι εξαγωγές προς Ε.Ε) 3) Οι εξαγωγές προς ΚΑΚ (Κοινοπολιτεία Ανεξάρτητων Κρατών) 60-70 δισ. κ.μ. Από τις αρχές 2022 έχει αρχίσει να λειτουργεί ο αγωγός Power of Siberia, ετήσιας δυναμικότητας 60-65 δισ. κ.μ που μεταφέρει φυσικό αέριο από την Σιβηρία στην Κίνα.

Σύμφωνα λοιπόν με τα παραπάνω στοιχεία και εφ’ όσον τελικά διακοπούν εντελώς οι Ρωσικές εξαγωγές φυσικού αερίου προς την Ε.Ε., η Gazprom θα έχει ετήσιο πλεόνασμα τουλάχιστον 100-110  δισ. κ.μ., δηλαδή το 1/5 της ετήσιας παραγωγής. Η συγκεκριμένη ποσότητα  είναι αδύνατο να ανά-κατευθυνθεί σε άμεσο χρόνο προς άλλο πελάτη (π.χ. Κίνα, Ινδία), αφού δεν υπάρχουν αγωγοί για να την μεταφέρουν. Ακόμα και αν αύριο το πρωί οι κυβερνήσεις της Κίνας και της Ινδίας συμφωνήσουν με την Gazprom να αγοράσουν αυτή την πλεονάζουσα ποσότητα, χρειάζονται τουλάχιστον 3-4 χρόνια και μεγάλες επενδύσεις για να κατασκευαστούν οι αγωγοί που θα μεταφέρουν το ρωσικό φυσικό αέριο από την Σιβηρία στην Κίνα και την Ινδία.

Συμπέρασμα, η Gazprom μετά από την μακρά ειρηνική περίοδο που έφερε σταθερά κέρδη, πρέπει τώρα να αποδεχθεί ότι θα μειωθεί ο ετήσιος κύκλος εργασιών τουλάχιστον κατά 20%, δεδομένο που σε συνδυασμό με επιβολή πλαφόν θα περιορίσει ακόμα περισσότερο την κερδοφορία της. Οι νέοι μεγάλοι πελάτες από την Ασία (Κίνα, Ινδία), αφενός, θα αργήσουν να αγοράσουν, αφετέρου, δεν είναι «ο στρατός της σωτηρίας». Θα απαιτήσουν και θα πάρουν τιμές αντίστοιχες με τις τιμές πλαφόν που θα έχει ορίσει η Δύση, κάτι το οποίο άλλωστε έκαναν όταν ξεκίνησε η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και επιβλήθηκαν οι δυτικές κυρώσεις, τις οποίες δεν ακολούθησαν. Αντίθετα, έσπευσαν να επωφεληθούν αγοράζοντας πολύ μεγάλες ποσότητες πετρελαϊκών προϊόντων σε τιμές κατά πολύ μικρότερες από τις διεθνείς.

Σε εκείνη την χρονική περίοδο και παρά τις μειωμένες τιμές με τις οποίες υποχρεώνονταν να πουλήσει η Ρωσία, η εκτόξευση των τιμών των ορυκτών καυσίμων σε συνδυασμό με τις μαζικές πωλήσεις, αύξησαν κατά 40-42 δισ. USD τα κέρδη της ρωσικής ενεργειακής βιομηχανίας. Σίγουρα εντυπωσιακή οικονομική επίδοση, όταν απομονωθεί από δύο άλλα οικονομικά δεδομένα που είναι οι επιπτώσεις των κυρώσεων και το κόστος του πολέμου. Εάν  όμως συνυπολογισθούν, τότε το συμπέρασμα είναι ότι το ταμείο της Gazprom δεν επαρκεί για να καλύψει τις ζημιές που προκαλεί ο πόλεμος. Το προφανές διακύβευμα για τον V. Πούτιν είναι η αντιμετώπιση της ύφεσης που προκαλούν οι κυρώσεις και ο πόλεμος, μία προσπάθεια θα γίνεται ολοένα και  πιο δύσκολη όσο το ταμείο της Gazprom αδειάζει.

Πριν 100 χρόνια στο γραφείο που κάθεται σήμερα ο Πούτιν κάθονταν ο Λένιν, ο αδιαφιλονίκητος πρώτος ηγέτης της Σοβιετικής Ένωσης. Στην προεπαναστατική Ρωσία ο Λένιν κηρύττει την ειρήνη, δηλαδή την αποστράτευση, την ανακωχή με την Γερμανία και την αποχώρηση της Ρωσίας από τον Α’  Παγκόσμιο Πόλεμο. Το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα (μοναρχικοί, συντηρητικοί δημοκράτες, φιλελεύθεροι, σοσιαλδημοκράτες, μενσεβίκοι, σοσιαλεπαναστάτες) θεωρούν περίπου αυτονόητη την παραμονή της Ρωσίας στο συνασπισμό της Ανταντ (Μ. Βρετανία, Γαλλία) και την συνέχιση του πολέμου εναντίον της Γερμανίας. Κατηγορούν δε τον Λένιν, λόγω των φιλειρηνικών του θέσεων, για προδοσία.

Όμως η πλειοψηφία των επαναστατημένων εργατών, στρατιωτών και ναυτών, καθώς και τα Σοβιέτ που τους εκπροσωπούν, ποθούν την ειρήνη, γι’ αυτό αφενός και απορρίπτουν τους υποστηρικτές του πολέμου, αφετέρου κατατάσσονται μαζικά στην πολιτοφυλακή των Μπολσεβίκων που επιτίθεται και καταλαμβάνει εξ εφόδου τα Χειμερινά Ανάκτορα.

Η Οκτωβριανή Επανάσταση σταθεροποιείται όταν υπογράφει (Μάρτιος 1918) την ταπεινωτική για τον Ρωσικό εθνικισμό συνθήκη ειρήνης του Μπρέστ-Λιτόφσκ, που παραχωρεί στους Γερμανούς Ουκρανία, Φινλανδία, Βαλτικές Χώρες, Πολωνία και πρόσβαση στον Καύκασο. Για τις εξελίξεις που έρχονται, χρήσιμο είναι να κρατήσουμε στην μνήμη μας αυτή την ιστορική λεπτομέρεια.