Αξιοσημείωτο είναι ότι οι άνθρωποι που δεν αποταμιεύουν σήμερα είναι εκείνοι στις πιο παραγωγικές ηλικίες των 35-54 ετών που, πριν την κρίση, εφόσον είχαν σταθερή εργασία και πληρωνόντουσαν στην ώρα τους και αποταμίευαν και αποπλήρωναν τα δάνειά τους και έβαζαν κάτι στην άκρη για αργότερα.

Μάλιστα, τα νοικοκυριά με αρχηγό οικογένειας ηλικίας 35-44 ετών είναι τα πλέον επιβαρυμένα. Ενώ στην αρχή της κρίσης (2010) αποταμίευαν το 2,3% των εισοδημάτων τους, σήμερα (2017) η αποταμίευση τους είχε γίνει βαθιά αρνητική (-13,3%).

Όταν οι άνθρωποι αυτοί γίνουν συνταξιούχοι, τότε οι συσσωρευμένες αποταμιεύσεις τους θα είναι χαμηλές, ενώ και οι συντάξεις τους θα είναι μειωμένες, λόγω της ανυπαρξίας συνταξιοδοτικής αποταμίευσης, αλλά και της προϊούσας γήρανσης του πληθυσμού. Τα νοικοκυριά, με αρχηγό οικογένειας σε ηλικία έως 34 ετών, υπό κανονικές συνθήκες, έχουν αρνητική αποταμίευση, καθώς η κατανάλωσή τους στηρίζεται με δανεικά από τις τράπεζες ή με «χορηγίες» γονέων.

Η πιο γνωστή ίσως μέθοδος αποταμίευσης είναι να τοποθετείς στην άκρη το 10% του μηνιαίου σου μισθού προτού αρχίσεις να πληρώνεις τις υποχρεώσεις σους. Ωστόσο στη διεθνή βιβλιογραφία δίνονται άλλα δύο παραδείγματα που φαίνονται απλά αλλά θέλει σιδηρά πειθαρχία για να αποταμιεύσεις τα χρήματα στο τέλος κάθε έτους.

Η πρώτη μέθοδος αναφέρει ότι αποταμιεύεις 1 ευρώ τη πρώτη εβδομάδα κάθε έτους, 2 ευρώ την δεύτερη εβδομάδα, 3 ευρώ την Τρίτη εβδομάδα και ούτω καθεξής. Με βάση τη γεωμετρική πρόοδο τη τελευταία εβδομάδα(52) κάθε έτους θα πρέπει να τοποθετήσεις 52 ευρώ ωστόσο εάν έχεις ακολουθήσει αυστηρά το πλάνο θα έχεις διαθέσιμα 1.378 ευρώ.

Η δεύτερη μέθοδος είναι οι εξής: για κάθε μέρα των 365 ημερών που διαθέτει το έτος θα πρέπει να αποταμιεύεις ως εξής: Τη Δευτέρα 1 ευρώ, την Τρίτη 2 ευρώ, την Τετάρτη 3 ευρώ, τη Πέμπτη 4 ευρώ την Παρασκευή 5 ευρώ, το Σάββατο 6 ευρώ και την Κυριακή 7 ευρώ.

Το τελικό αποτέλεσμα μας δίνει ένα οικονομικό απόθεμα της τάξεως των 1.456 ευρώ.