Είναι τόσο δύσκολο για τον εκάστοτε υπουργό εργασίας ή ακόμη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό να απευθυνθεί στη νέα γενιά που σηκώνει και θα σηκώνει για χρόνια το ασφαλιστικό της χώρας μέσω των εισφορών ότι δυστυχώς και μαγικά να γίνουν η αναλογία 1 εργαζόμενος προς 3 συνταξιούχους που είναι σήμερα θα επιδεινώνεται συνεχώς;

Βέβαια ο αντίλογος είναι πώς να περισσέψουν ακόμη και 50 ευρώ το μήνα για ένα νέο εργαζόμενο των 600 και 700 ευρώ το μήνα για να προχωρήσει σε ιδιωτική ασφάλιση για την μελλοντική σύνταξη όταν οι εισφορές είναι πράγματι εξοντωτικές;

Τι περιμένουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις να σκύψουν πάνω από το πιο ελπιδοφόρο κομμάτι της χώρας, τους νέους και τις νέες που δεν τις ξελόγιασε το brain drain και έμειναν να παλεύουν σε μία αγορά που δεν ανταποκρίνεται εργασιακά στις σπουδές που έχουν κάνει;

Το θέμα είναι σοβαρό και γι αυτό οι πολιτικοί δεν το ακουμπάνε. Περιμένει τώρα όλος ο ιδιωτικός τομέας τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για ν' αυξήσει έστω και κατ ελάχιστον τις καθαρές αποδοχές. Ε και!!! Θα προηγηθεί η αύξηση σε τιμολόγια ΔΕΚΟ, ιδιωτικών εταιριών να προλάβουν για να μην πάρει ανάσα ο εργαζόμενος του ιδιωτικού τομέα.

Με τις υπάρχουσες συνθήκες ένας νέος εργαζόμενος δίνοντας το 10% του μηνιαίου μισθού του σε ιδιωτική ασφάλιση για συνταξιοδοτικό πρόγραμμα δεν πρόκειται να λάβει σήμερα πάνω από 400 ευρώ το μήνα. Πρόκειται για ένα από τα άλυτα προβλήματα της γενιάς που έρχεται και θα πρέπει να στηρίξει τη χώρα μετά τη δεκαετή κρίση.

Αλλά βέβαια σ αυτή τη χώρα δεν είμαστε για τα σοβαρά να ασχοληθούμε. Πρώτα πρέπει να μας επισκεφθεί το πρόβλημα και μετά τρέχουμε να βρούμε λύση…