Το σωστό είναι εάν το Δημόσιο διασώζει εταιρίες, πρέπει και να αποκτά μετοχές αυτών των επιχειρήσεων, αλλά και να τοποθετεί μέλη του στα διοικητικά συμβούλια αυτών των επιχειρήσεων που ζητούν το χρήμα των φορολογουμένων.

Το θέμα όμως είναι ότι αποκρύβουν αυτές οι επιχειρήσεις που σήμερα ζητούν βοήθεια από τη Κυβέρνηση ότι έχουν αυξανόμενα χρέη και προσπαθούν με κρατικό χρήμα να σταθούν όρθιες απέναντι στον ανταγωνισμό. Συνεπώς εδώ τίθεται θέμα  αλλοίωσης του ελεύθερου ανταγωνισμού. Για να ξαναζωντανέψουν θα πρέπει να εφαρμόζουν πράξεις σωστής οικονομικής πολιτικής και όχι να είναι συνέχεια στο παρακαλετό με την εκάστοτε κυβερνητική εξουσία.

Συνεπώς ελλοχεύει ο κίνδυνος να έχουμε μία νέα γενιά επιχειρήσεων - ζόμπι λόγω κρατικής διάσωσης. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν οι επιχειρηματίες και βλέπουν μόνο κέρδη μπροστά τους είναι ότι οι εισφορές με μετρητά από το κράτος είτε με τη μορφή δανείων ή αυξήσεων κεφαλαίου πρέπει να επιταχύνουν  τις αλλαγές που απαιτούνται για την επίτευξη των στόχων για την ευημερία των μετόχων, των εργαζομένων και όχι για να βάλουν και άλλα μηδενικά στους λογαριασμούς τους στις τράπεζες.