Τι ουσιαστικά μπορεί να σημαίνουν τα παραπάνω στοιχεία; Προφανώς ελάχιστα πράγματα. Το Χρηματιστήριο ούτε θα επιστρέψει στην φούσκα του καλοκαιριού του 1999 που τόσα δεινά προκάλεσε στην οικονομία και τα ελληνικά νοικοκυριά και ούτε βέβαια οι σημερινές συνθήκες έχουν καμία σχέση με ότι συνέβη πριν 22 χρόνια. Εξάλλου λόγω της βιολογικής εξέλιξης πολλοί της παλαιάς γενιάς του Χρηματιστηρίου έχουν εγκαταλείψει τα εγκόσμια ενώ δεν υπάρχει νέα επενδυτική γενιά.

Όμως αρκετοί χρηματιστές δηλώνουν στις κατ' ιδίαν συναντήσεις ότι το τελευταίο διάστημα έχουν αρχίσει να ξαναχτυπούν τα τηλέφωνα από νεότερες γενιές. Πρόκειται για νέους μεταξύ 25 και 30 ετών που έχουν κάποιες οικονομίες που κυμαίνονται μεταξύ 3.000 και 7.000 ευρώ και ζητούν να μάθουν που θα ήταν πρόσφορο να τοποθετήσουν αυτά τα κεφάλαια.

Εδώ ακριβώς ξεκινά και το πρόβλημα. Το Χρηματιστήριο εκτός από ρηχή αγορά λόγω μικρού αριθμού σοβαρών και υγιών επιχειρήσεων είναι και μικρή αγορά αφού οι εταιρίες που αξίζει να επενδύσεις δεν έχουν μεγάλο αριθμό μετοχών (το αιώνιο πρόβλημα της εμπορευσιμότητας) με αποτέλεσμα να μην βρίσκονται ελεύθερες μετοχές προς διαπραγμάτευση. Εξάλλου οι καλές εταιρίες έχουν μεταφέρει μέσω πακέτων υψηλό αριθμό μετοχών σε ξένα και εγχώρια θεσμικά χαρτοφυλάκια.

Συνεπώς πώς να βρεθεί μία καλή μετοχή να επενδύσεις σε μία αγορά που έχει πάνω από μία 4ετία να υποδεχθεί εταιρία με μία κεφαλαιοποίηση τουλάχιστον 300 εκατ. ευρώ και να μπορεί να διανείμει μεγάλο αριθμό μετοχών;