Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι ειδικά από το χώρο της εστίασης και της διασκέδασης αλλά και της τέχνης και των γυμναστηρίων επέλεξαν να αναζητήσουν αλλού εργασία αφού φοβούνται ότι θα ξαναμείνουν χωρίς δουλειά εάν υπάρξει και τέταρτο κύμα κορονοϊού στη χώρα μας ειδικά μετά τον προσεχή Οκτώβριο.
Ήδη παρατηρείται μεγάλη έλλειψη εργαζομένων στο κλάδο εστίασης και στα καφέ καθώς παρατηρείται αύξηση των θέσεων εργασίας σε άλλους κλάδους που στάθηκαν όρθιοι στους μήνες της καραντίνας όπως είναι οι ταχυμεταφορές τα super markets, τα φαρμακεία.
Το εργατικό δυναμικό της χώρας χαρακτηρίζεται από μία παραδοξότητα: η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν έχει δεξιότητες και ψάχνει δουλειές του ποδαριού για να βγάλει τη σεζόν όπως συμβαίνει με τις νεαρές ηλικίες των 20-25 που δεν σπουδάζουν και επέλεξαν να δουλέψουν για το επόμενο πεντάμηνο στα νησιά εγκαταλείποντας τα αστικά κέντρα.
Οι εταιρίες ιδρώνουν να βρούνε εργαζόμενους ακόμη και ανειδίκευτους αφού αρκετοί καλόμαθαν με τη κρατική ενίσχυση των 534 ευρώ και ψάχνουν γενικά δουλειά του 4ωρου και σε πενθήμερη βάση αφού έχουν εξασφαλίσει τροφή και στέγη κυρίως από γονείς και παππούδες.
Το brain drain συνεχίζεται και το 2021 καθώς οι απόφοιτοι των περιζήτητων σχολών (Ιατρική, Νομική, Μετσόβιο) ήδη έχουν εγκαταλείψει τη χώρα και έχουν στραφεί σε πολυεθνικές με αμοιβές αντίστοιχες των προσόντων τους.
Στις μέσες ηλικίες των 40-55 τα προγράμματα εθελούσιας εξόδου πάνε σύννεφο και αυξάνεται ο δείκτης ανεργίας.
Εν κατακλείδι το θέμα είναι μία κατακερματισμένη αγορά εργασίας με πάνω από 1 εκατ. μακροχρόνια ανέργους και το ζήτημα είναι ότι εν όψει της 4ης βιομηχανικής επανάστασης δεν υπάρχει ακόμη το απαιτούμενο εργατικό δυναμικό για να υποστηρίξει τις θέσεις εργασίας του μέλλοντος στη πληροφορική, το περιβάλλον και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.