Προφανώς η χρηματιστηριακή αγορά βλέπει το νέο οικονομικό έτος 2022. Είναι η χρονιά που θα πρέπει σταδιακά μεγάλος αριθμός νοικοκυριών να αποπληρώνει τα δάνειά του χωρίς τη βοήθεια της Γέφυρας ενώ θα επιστραφεί και μέρος της επιστρεπτέας προκαταβολής. Αυτό σημαίνει ότι τα δύσκολα είναι μπροστά για μεγάλο αριθμό συμπατριωτών μας. Επίσης μην ξεχνάμε ότι και το τελευταίο τετράμηνο του έτους είναι φορτωμένο από τις δόσεις σε φόρο εισοδήματος, σε ΕΝΦΙΑ, σε τέλη κυκλοφορίας.

Ταυτόχρονα οι περισσότερες επιχειρήσεις έχουν ήδη θέμα ρευστότητας αφού εάν εξαιρεθεί ο τουρισμός που πήγε ανέλπιστα καλά ήδη ο Σεπτέμβριος που σηματοδοτεί την έναρξη της σεζόν σημαίνει πολλές φορολογικές υποχρεώσεις ενώ η κατανάλωση δεν διάγει και τη καλύτερη περίοδο αφού πολλά νοικοκυριά συνεχίζουν να κρατούν άμυνα λόγω της πανδημίας και με τη σκέψη του lockdown να στριφογυρίζει στα μυαλά τους.

Σ’ όλα τα παραπάνω προσθέστε τη διεθνή εικόνα με την ανησυχία για την συνεχιζόμενη επέκταση της πανδημίας και τις επιπτώσεις στη παγκόσμια οικονομία. Παράλληλα η αναζωπύρωση του πληθωρισμού με την καθήλωση των μισθών φέρνει στη μνήμη όλων τι έχει τραβήξει η Ιαπωνία από τη δεκαετία του 90 με τον αποπληθωρισμό τιμών.

Εν κατακλείδι το Χρηματιστήριο ως μηχανισμός προεξόφλησης περισσότερο ανησυχεί πως θα μπορέσουν οι εγχώριες οικονομικές νησίδες της χώρας μπορούν να υποστηρίξουν την ανάπτυξη υπό το  βάρος και του δημοσίου αλλά και του ιδιωτικού χρέους της χώρας που ξεπερνά σήμερα τα 700 δισ. ευρώ.