Δεν θα σταθώ στον βιασμό όρων όπως αυτόφωρο ή διαρκές έγκλημα, αλλά στην πρόταση να μην αναστέλλονται ούτε να μετατρέπονται σε χρήμα οι πρωτόδικες (!) ποινές αν δεν εξοφληθούν οι καθυστερούμενοι φόροι. Από άποψη δικαίου το πρώτο προς παρατήρηση είναι ότι το Σύνταγμα τάσσει ανεξάρτητη δικαστική εξουσία και φυσικό δικαστή ακριβώς επειδή δεν εμπιστεύεται ως δικαστή τον εκάστοτε υπουργό Οικονομικών. Αν ο νόμος δεν αφήνει περιθώρια κρίσης στον ποινικό δικαστή, αλλά τον μεταβάλλει σε λογιστή που μετρά μήνες ή χρόνια φυλακής, ο νόμος πάσχει και είναι άκρως επικίνδυνος.

Ένας τέτοιος νόμος θα ήταν επικίνδυνος και από οικονομική άποψη. Καθώς ο έλληνας νομοθέτης τιμωρεί ποινικά και την απλή καθυστέρηση (!) των φόρων, εμφανίζεται να κολάζει όχι μόνο την ψευδή δήλωση, αλλά και αυτήν την οικονομική αποτυχία. Το μέχρι στιγμής αντίδοτο ήταν η ευχέρεια των Δικαστών, αν η μη πληρωμή οφειλόταν σε οικονομική καταστροφή, να αναγνωρίζουν ελαφρυντικά και να επιβάλλουν ποινές μετατρέψιμες. Αν αυτό πάψει, η Ελλάδα θα προβάλλει υπερηφάνως ότι, αν και ελεύθερη οικονομία, τιμωρεί την οικονομική αποτυχία με φυλακή – ειδικώς στους φόρους, τις τράπεζες μπορεί κανείς να τις φεσώνει χωρίς ποινική δίωξη. Το πιθανότερο αποτέλεσμα δεν θα είναι να …πετυχαίνουν όλοι οι επιχειρηματίες επειδή θα φοβούνται τον εκάστοτε Παπακωνσταντίνου, αλλά να περιοριστεί κι άλλο η επιχειρηματική δράση. Υπάρχουν, άλλωστε, πλήθος χώρες που κολάζουν το ψεύδος, αλλά δείχνουν κατανόηση στην αποτυχία, ώστε να τις προτιμήσει κανείς για επιχειρήσεις. Α, και χώρες που όταν λένε «ανώνυμη εταιρεία» το εννοούν: δεν διώκουν τον διευθύνοντα σύμβουλο της για τα χρέη της, ακόμη και αν δεν έχει κάνει κανένα ατόπημα άλλο από το να αποτύχει.

Και τι θα γίνει με τη φοροδιαφυγή; Ίσως, αν είναι να γίνει κουρέλι το ποινικό σύστημα, να είναι καλύτερο να την ανεχθούμε. Δεν χρειάζεται, όμως. Μπορούν οι ποινικές κυρώσεις για τον ΦΠΑ να συνδεθούν μόνο με την ψευδή δήλωση, υπό την προϋπόθεση ότι θα επιτρέπεται να δηλώσει κανείς τι οφείλει, ακόμη και αν δεν έχει τα χρήματα να πληρώσει άμεσα (πράγμα καθόλου σπάνιο: η αγορά πληρώνει με οκτάμηνες επιταγές και, όπως γνωρίζουν οι …δεινοπαθούντες, δεν έχει την ευαισθησία να καταβάλει τον ΦΠΑ μετρητοίς). Έτσι τουλάχιστον το κράτος θα ενημερώνεται για το τι έχει να εισπράξει και θα παρακολουθεί από την πρώτη στιγμή τον υπερήμερο αλλά ειλικρινή, χωρίς να χρειάζονται προσωρινοί έλεγχοι.

Η φυλακολογία είναι δελεαστική, δεν λέω. Σπανίως, όμως, αποτελεί λύση.