Το πρώτο δόθηκε υπέρ της Βραζιλίας από τον Ιάπωνα Νισιμούρα και έδωσε στους οικοδεσπότες την ευκαιρία να προηγηθούν της Κροατίας με 2-1 (εν συνεχεία πέτυχαν και τρίτο γκολ). Το δεύτερο το σφύριξε ο Ιταλός Ριτσόλι δίνοντας στην Ισπανία τη δυνατότητα να προηγηθεί με 1-0 της Ολλανδίας. Ακολούθησε ο γνωστός ισπανικός θρήνος καθώς οι Ολλανδοί αφηνίασαν και φιλοδώρησαν τους Ίβηρες με μία πεντάρα που εκτός από τον Κασίγιας ζάλισε κι εμάς που βλέπαμε το ματς στην τηλεόραση.

Εδώ και το πρώτο περί την εφαρμογή του νόμου κοινωνικό συμπέρασμα. Παρότι οι αποφάσεις για πέτσινα πέναλτι (πρόστιμα, φυλακίσεις, διώξεις κ.ο.κ.) είναι πάντα άδικες, αν τυχόν υποστείς την πέτσινη απόφαση ενώ είσαι «Κροάτης» που παλεύεις να διατηρήσεις την ισοπαλία (ή να πάρεις αξιοπρεπή μισθό ή προαγωγή στη δουλειά σου), η επίπτωση είναι συνηθέστατα βαρύτερη απ’ ό,τι αν είσαι «Ολλανδός» και έχεις αφιονισμένους παιχταράδες (σαν τον Φαν Πέρσι ή τον Ρόμπεν) ικανούς να ξεπεράσουν το πέτσινο πέναλτι (ή έναν μπεζαχτά λεφτά ή γνωριμίες να βρεις άλλη δουλειά). Ίσον, η άδικη σφαλιάρα του διαιτητή- δικαστή έχει βαρύτερες συνέπειες σε όσους λόγω τάξης ή άλλων δυνατοτήτων έχουν μικρότερες πιθανότητες να ορθοποδήσουν αφού τη φάνε – είτε στα γήπεδα είτε εκτός.

Το δεύτερο συμπέρασμα αφορά το ποιος και πώς ρίχνει τη σφαλιάρα. Στο μουντιάλ του 2002 π.χ. όπου για να πετύχει κανείς έγκυρο γκολ κατά της Κορέας έπρεπε να βάλει τρία και όπου το γκολ του Βελγίου κατά της Βραζιλίας στο 0-0 ακυρώθηκε (ως …απαράδεκτο;), ελάχιστα διασκεδάστηκαν οι υπόνοιες ότι τα διαιτητικά «λάθη» δεν ήταν ακριβώς λάθη, αλλά οφείλονταν σε μεροληψία, αν όχι σε άνωθεν εντολή. Ευτυχώς, δεν μπορούμε ακόμη να πούμε το ίδιο για το μουντιάλ της Βραζιλίας,  αν και το γεγονός ότι τα δύο ως άνω πέναλτι δόθηκαν υπέρ ισχυρών (το δε της Βραζιλίας και υπέρ της οικοδέσποινας) αποπνέει μία μικρή οσμή..

Σημειώστε ότι η ενδεχόμενη απειρία του «κριτή» δεν αρκεί πάντοτε ως άλλοθι. Όντως, δεν είναι ασύνηθες  να υποψιαζόμαστε ότι στους τρόπους άνωθεν μεθόδευσης δεν περιλαμβάνεται μόνο ο ορισμός ικανού «άρχοντα του αγώνα» με την εντολή να απονείμει «ποσοστό ευνοίας», αλλά και η έμμεση οδός - ο ορισμός ενός ελλειμματικού κριτή που πιθανολογείται ότι θα είναι επηρεασμένος από …μόνος του.

            Μπορεί, βέβαια, να είμαστε αδικαιολόγητα καχύποπτοι. Αλλά πόσα πέτσινα πέναλτι δεν σφυρίζονται γύρω μας- ιδίως εκτός ποδοσφαίρου;