Αποδείχθηκε ότι η προσωπικότητα της Φώφης Γεννηματά απολάμβανε πραγματικά ευρύτατης αποδοχής.
Γεγονός όχι τόσο συνηθισμένο στα Ελληνικά πράγματα όπου –ακόμα και μεταθανατίως- ο θάνατος δεν «ξέπλενε» αντιπάθειες και αμφισβητήσεις. Με τη Φώφη, συνέβη ακριβώς το αντίθετο. Κλίμα γενικής συγκίνησης , θλίψης για την απώλεια και εκτίμησης για την προσωπικότητά της επικράτησαν στην κοινωνία και το χώρο της πολιτικής. Και αυτό ακριβώς με έκανε να σκεφτώ πόσο δύσκολο είναι να γίνουν διεργασίες για την αντικατάστασή της ακόμη κι αν αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί ανάγκη και αναμφισβήτητη εξέλιξη.
Εμφανίστηκαν αρχικά 7-8 υποψήφιοι και αναρωτιέμαι με τι καρδιά μπορεί να ανακοινώνει κάποιος την υποψηφιότητά του για αντικατάσταση μιας προσωπικότητας της οποίας ο θάνατος γέννησε τέτοια και τόση θλίψη. Και πόσο σκληρό και δύσκολο θα ήταν για τον οποιονδήποτε μια τέτοια απόφαση. Αλλά ήταν απαραίτητο. Δεν σας κρύβω ότι διαισθάνθηκα ακόμα και μια τάση συσπείρωσης στο χώρο που αντιπροσώπευε.
Οι υποψήφιοι κατέληξε να είναι έξι, μεταξύ των οποίων ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου του οποίου την υποψηφιότητα δεν την περίμενα. Σήμερα, λίγες εβδομάδες μετά το θάνατό της, αυτή η υποψηφιότητα δείχνει να μην συγκεντρώνει –βάσει δημοσκοπήσεων- μεγάλα ποσοστά και τα στοιχεία , όσο τα πιστεύει ή δεν τα πιστεύει κανείς - δείχνουν προς την κατεύθυνση μιάς σκληρής μονομαχίας Λοβέρδου-Ανδρουλάκη, ενδεχομένως σε ένα δεύτερο γύρο.
Ως κάποιος «τρίτος» και ανεξάρτητος παρατηρητής των πραγμάτων, δίνω ένα προβάδισμα στον Ανδρέα Λοβέρδο χωρίς να είμαι «ειδικός ΠΑΣΟΚολόγος» . Γι αυτό και ζήτησα τη γνώμη του για δυο βασικά σημεία που θεωρώ ότι θα κρίνουν το αποτέλεσμα : 1. Μια πιθανότατη εκλογή σας στην προεδρία του ΠΑΣΟΚ πιστεύετε ότι θα σηματοδοτήσει την εξαφάνιση του ΚΙΝΑΛ και με ποιο τρόπο; Και 2. Η πιθανή εκλογή σας στην Προεδρία, θα σημάνει και μια καινούργια αρχή στο ιδεολογικό, πολιτικό και κοινωνικό προφίλ του κόμματός σας; Και αυτό θα σημάνει ταυτόχρονα ότι στόχος σας θα γίνει η ανάληψη της εξουσίας ως πρώτο κόμμα στις επόμενες εκλογές;
Σας παραθέτω τις απαντήσεις του ελπίζοντας ότι θα «βοηθήσουν» την επιλογή των εκλεκτόρων, χωρίς να ξέρω τι «λαγό» μπορεί να βγάλουν τα debates ΑΝ και όποτε γίνουν:
- «Δεν μιλάω για εξαφάνιση του ΚΙΝΑΛ. Όλους αυτούς τους ανθρώπους που ήρθαν κοντά μας στα δύσκολα τους εκτιμώ και τους σέβομαι. Είναι πραγματικοί σύντροφοι «μάχης» που συντάχθηκαν μαζί μας όχι τον καιρό της παντοδυναμίας προσδοκώντας οφέλη αλλά στα χρόνια του υπαρξιακού αγώνα απέναντι στον λαϊκισμό που απειλεί τη χώρα. Μιλάω όμως για την ανάγκη να τελειώνουμε με την υποκρισία και την πολιτική ντροπή: Θα ανακτήσουμε τα σύμβολά μας και το όνομά μας γιατί το ΚΙΝΑΛ σήμερα , είναι πλέον το ΠΑΣΟΚ και δεν γιατί δεν έχουμε κανέναν λόγο να ντρεπόμαστε για το όσα προσφέραμε στον τόπο. Αλλάξαμε την Ελλάδα με τον Ανδρέα Παπανδρέου και των Κώστα Σημίτη και επιστρέφουμε με το ΠΑΣΟΚ, το υπογραμμίζω αυτό το με, όχι για να κάνουμε μια ρετρό βουτιά στο παρελθόν αλλά γιατί είναι ο αξιόπιστος φορέας για να φύγουμε ξανά μπροστά, στη σοσιαλδημοκρατία και την Ελλάδα του 21ου αιώνα».
- «Έχουμε καταρχάς μπροστά μας την ανάγκη να απαντήσουμε τόσο στον υπαρξιακό μας αντίπαλο, τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα, όσο και στον ιδεολογικό μας αντίπαλο τη ΝΔ. Προσωπικά δεν ανέχομαι ούτε την απειλή κυριαρχίας στην κεντροαριστερά από τον λαϊκιστή ΣΥΡΙΖΑ, ούτε τη λεηλασία του κέντρου από τη δεξιά. Η γκραμσιανή επιταγή «τομή στη συνέχεια» θα είναι ο οδηγός μου. Ή θα πάρουμε την τύχη της παράταξης στα χέρια μας ή έρχεται το τέλος. Στις διπλές εθνικές εκλογές που έρχονται θα συμπιεστούμε υπερβολικά. Είναι ανάγκη να αλλάξουμε Πρόεδρο, να απαλλαγούμε από τη νοοτροπία του μικρού κόμματος, να αλλάξουμε θέσεις σε σημαντικά ζητήματα όπως η μετανάστευση και η ασφάλεια του πολίτη και να συμβάλουμε στο ριζοσπαστικό μετασχηματισμό του κράτους με απεγκλωβισμό από τη γραφειοκρατία. Έτσι θα γίνει το ΠΑΣΟΚ δύναμη εξουσίας και θα απαντηθεί και το ερώτημά σας».