Χωρισμένοι κι οχυρωμένοι, αλλά Έλληνες. Με κοινή λαλιά, με ανεκτική θρησκεία, με ίχνη φιλότιμου, με θαμμένη ανδρεία στη σκόνη της ιστορίας, με κέφι για ζωή και γλέντι. Μ' ένα Παρθενώνα που μας αγκάλιαζε όλους - απ' τα βουνά μέχρι τα νησιά. Με την απίστευτη δύναμη των μαρμάρων του στη ψυχή του απανταχού ελληνισμού. Λες και μέσα τους κυλάει το αίμα των προγόνων μας αμόλυντο. Τα σεβάστηκαν και δεν τ' ακούμπησαν βάρβαροι επιδρομείς, χριστιανοί, μωχαμέτηδες για 2.200 χρόνια. Μέχρι κι ο Φραντσέσκο Μοροζίνι κατάλαβε το πλήγμα στο πολιτισμό κι ισχυρίσθηκε (ψευδώς) ότι κατά λάθος έφυγε μιά οβίδα, όταν του τη πέσανε για τη καταστροφή του 1687.
Θα νοσταλγούμε τους καυγάδες μας, τις μούτζες μας, τη ζεμπεκιά, τα άδεια παγκάκια στις πλατείες, το μπασκετάκι στη παιδική, τον αγουροξυπνημένο περιπτερά με τη μουστάκα απ' το Λιανοκλάδι, τον σουβλατζή τον κυρ - Σταύρο με τα χοιρινά κοντοσούβλια του. Όλα αυτά τα μικρά (και κακά ενίοτε) που μας κάνουν ιδιαίτερους και μοναδικούς στο πλανήτη. Που μεγαλώσαμε μαζί τους και μας κάνουν ξεχωριστούς ακόμα κι απ' τους άλλους (πιο ξανθούς) ευρωπαίους.
Ο "φρεσκοκαπιταλισμός" - με κέντρο τις ΗΠΑ - ενδιαφερόμενος για νέους καταναλωτές προερχόμενους από τον τρίτο κόσμο και για περισσότερα κέρδη, απεφάσισε να ρίξει τα εθνικά σύνορα και να καταργήσει τις πατρίδες. Απεφάσισε να έρθουν στην Ευρώπη νέοι - σε ηλικία αναπαραγωγής - από κάθε γωνιά της γης, ώστε αφομοιούμενοι στο εργατικό δυναμικό εκάστης χώρας να προστεθούν στο καταναλωτικό κοινό. Φαίνεται έτσι, ως ιστορικό παράδοξο, να υιοθετεί το πρόταγμα της 4ης Διεθνούς του 1938.
Οι κυβερνήσεις των ευρωπαϊκών κρατών -ούσες δέσμιες και εξαρτημένες των πολυεθνικών και του διεθνούς τραπεζικού συστήματος- έχουν παραδώσει τις χώρες τους στο σχέδιο εμπλουτισμού του άλλοτε γηγενούς πληθυσμού των με φρέσκο αίμα από την Αφρική και την Ασία. Συμφωνούν (με προσωπικό αζημίωτο) στη νόθευση και υποβοηθούν την επέκεινα αντικατάσταση του ντόπιου πληθυσμού τους.
Η Coca cola λ.χ ενδιαφέρεται για εκατομμύρια διψασμένα λαρύγγια. Για τίποτε άλλο. Αυτά τα λαρύγγια πρέπει να φύγουν απ' τις καλύβες, τις παραγκουπόλεις, τους καταυλισμούς και την ανέχεια και να έρθουν να προστεθούν στα λαρύγγια της Ευρώπης, που ήδη την απολαμβάνουν. Φανταστείτε πόσο λίγος ως μέγεθος και πόσο προσωρινός είναι ο πρωθυπουργός της Σουηδίας απέναντι στον Πρόεδρο ΔΣ της Coca cola.
Ήδη ο καπιταλισμός στην άνω υπόθεση εργασίας του έχει ως ακούσιο σύμμαχο, αρωγό και τροφοδότη ψυχών την αριστερά, τα κινήματα και τον ακτιβισμό. Στο όνομα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων οι αριστερές οργανώσεις μεταφέρουν (με δεξιά λεφτά) δυστυχισμένους για να τους κάνουν ξανά δυστυχισμένους σε πιο κρύα κλίματα. Γιατί δεν θ' αποφύγουν οι διακομισθέντες να είναι πολίτες Β' κατηγορίας.
Απ' την άλλη, σειρά νομοθετημάτων και ψηφισμάτων κατευοδώνουν την αθρόα εγκατάσταση πληθυσμών. Πρόσφατο παράδειγμα ο εγχώριος αντιρατσιστικός νόμος 4285/2014. Ότι πιο περιοριστικό της σκέψης, της επιστήμης, της έκφρασης.
Έτσι τίποτε δεν θα μας θυμίζει το παλιό σε λίγα χρόνια. Η ρετσίνα θα χαθεί. Και λίγο το κακό. Όταν όμως το ελληνικό αλφάβητο αντικατασταθεί απ' το λατινικό και το κοράνι διδάσκεται στα σχολεία, δεν θα είμαστε ποτέ πια ίδιοι...