Τα δύο από τα τρία ρεπορτάζ εγκληματικότητας αφορούσαν την ζωή στους δρόμους της Αθήνας, το τρίτο την πολιτική ζωή στην Βουλή των Ελλήνων.
Η μία τέτοια κατάσταση εξελίσσεται σε ένα από τα δυτικά, και φτωχότερα προάστια της Αθήνας, όπου οι οδηγοί των λεωφορείων που εξυπηρετούν την περιοχή, φοβούνται τόσο πολύ την εγκληματικότητα του ιδιαίτερου προαστίου που, μετά την δύση του ηλίου, αρνούνται να εισέλθουν στην συγκεκριμένη συνοικία, την παρακάμπτουν, και επί πλέον απαιτούν από την αστυνομία συνοδεία του κάθε λεωφορείου από περιπολικό, το οποίο και φαίνεται ότι παρέχει η αστυνομία, ανεπίσημα.
Το δεύτερο ρεπορτάζ αστικού εγκληματικότητας εστίασε στο κέντρο της Αθήνας, και ειδικά στο πεζοδρόμιο της οδού Πατησίων, έξω από την ΑΣΟΕ, όπου είχαν στήσει τα εμπορεύματα τους, πολλαπλοί μετανάστες. Όταν το συγκεκριμένο κανάλι προσπάθησε να βιντεοσκοπήσει και να πάρει συνέντευξη από τους διάφορους επαγγελματίες αυτού του παραεμπορίου, οι μετανάστες άρχισαν να βρίζουν τους δημοσιογράφους, και να τους πετάνε ακόμα και πέτρες, εκδιώκοντες τους, κακήν κακώς από την περιοχή. Όταν η αστυνομία κατέφθασε λίγο αργότερα, κράτησε απόσταση δύο τετραγώνων από το σημείο όπου οι μετανάστες δούλευαν το παραεμπόριο τους, διότι, όπως είπαν, διεξαγόντουσαν εξετάσεις εκείνη την ημέρα, και δεν ήθελε η αστυνομία να ενοχλήσει την εξεταστική διαδικασία. Όταν ένας αντιπρόσωπος της αστυνομίας μίλησε με το κανάλι το ίδιο βράδυ, αναφέρθηκε ότι η ελληνική αστυνομία διαθέτει ένα πρόγραμμα εναντίον του παραεμπορίου σε όλη την Ελλάδα, και αυτή η πανελλαδική ομάδα διώξεως διαθέτει, όλο και όλο, 50 αστυνομικούς. Σημειωτέον, ότι το παραεμπόριο στην Ελλάδα υπολογίζεται στο 42 δισεκατομμύρια ευρώ, τον χρόνο, και αποτελεί περίπου το ένα τρίτο του συνολικού εμπορίου στην χώρα.
Το τρίτο ρεπορτάζ έδειχνε την Βουλή των Ελλήνων, όπου οι βουλευτές, εκείνη την ημέρα, υπερψήφισαν πρόταση να επεκταθεί η έρευνα της προανακριτικής επιτροπής που εξετάζει την τυχόν ενοχή σε επίπεδο απιστίας εναντίον του Δημοσίου του κ. Παπακωνσταντίνου διότι δεν αξιοποίησε την Λίστα Λαγκάρντ. Το ρεπορτάζ του καναλιού ήταν εκτενές, και ήταν, νομίζω, το μόνο μεγάλο κανάλι που παρουσίασε ολόκληρη την "απολογία" του κ. Παπακωνσταντίνου. Αυτό είναι σημαντικό, κατά την γνώμη μου, γιατί το σημαντικότερο σημείο της ομιλίας του εστίασε στην υποκρισία της τρικομματικής κυβέρνησης, και της προαναφερθείσας επιτροπής, να ενοχοποιεί έναν πρώην υπουργό οικονομικών για απιστία, κατά την διάρκεια της οκτάμηνης περιόδου κατοχής του της περίφημης λίστας, και να μην ερευνά καθόλου την ενδεχόμενη ενοχή σε παρόμοιο επίπεδο απιστίας κατά του Δημοσίου, του επόμενου υπουργού οικονομικών, του κ. Βενιζέλου, που κράτησε υπό την κατοχή του την ίδια λίστα, (και όπως φαίνεται χωρίς κανείς άλλος να το ξέρει), για 16 ολόκληρους μήνες, χωρίς να την αξιοποιήσει.
Το ότι η διαφθορά στην ελληνική κοινωνία δίνει και παίρνει είναι πασίγνωστο εδώ και πάρα πολύ καιρό. Τα τελευταία, όμως χρόνια, η εγκληματικότητα, και η ασύστολη παραβατικότητα κάθε ίχνους νομοθεσίας από κάθε πολίτη και μετανάστη, έχει πιάσει πανδημικά επίπεδα. Αυτό όμως που εξακολουθεί η ελληνική κοινωνία να αρνείται να εμπεδώσει είναι το γεγονός ότι η ασύστολη, ξεδιάντροπη εγκληματικότητα που διαπράττεται μέσα στην Βουλή των Ελλήνων, υπό το κάλυμμα των κανονισμών της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, και του συνταγματικού δικαίου, αποτελεί, βασικά, την τεράστια, μεγαλειώδη, γεννήτρια της υπόλοιπης εγκληματικότητας, σε όλες τις άλλες μορφές στην ελληνική επικράτεια. Όπως στον ηλεκτρισμό, χρειάζεσαι μία τεράστια γεννήτρια ηλεκτρικού ρεύματος, για να παρέχει ενέργεια σε όλα τα σπίτια, έτσι, πιστεύω, με διαβολικά αντίστροφα αποτελέσματα, χρειάζεσαι μία τεράστια γεννήτρια εγκληματικής ενέργειας, στο κέντρο της επικράτειας, την πολιτική εξουσία και ηγεσία, την Βουλή των Ελλήνων, και στην ψυχή την νομιμόφρονης χώρας, το Σύνταγμα, για να προωθήσεις, να επιτρέψεις, να καλλιεργήσεις, να ανεχθείς, και να γαλουχήσεις μυαλά σε όλη την κοινωνία, που να πιστεύουν ακράδαντα ότι μπορούν να κάνουν ότι θέλουν, διότι ακόμα και οι αρχηγοί κλέβουν, αδικούν, ψεύδονται και παρανομούν, και τιμωρία δεν πρόκειται να επιβληθεί σε κανένα για οτιδήποτε.
Η κυβέρνηση εστιάζει την οργή της και την αστυνομική και νομική της ενέργεια εναντίον δύο κοινοτήτων, πριν δύο χρόνια την Κερατέα, και πιο πρόσφατα τις Σκουριές, όπου οι κάτοικοι παρανομούν, διότι είναι οργισμένοι με κυβερνητικές πράξεις και επιλογές που καταστρέφουν, ως ένα ορισμένο επίπεδο την ποιότητα της κοινοτικής τους ζωής. Κανείς στην κυβέρνηση, και σχεδόν κανείς στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, δεν δίνει καρφί, για το γεγονός ότι υπάρχουν πάμπολλες συνοικίες και περιοχές και στην Αθήνα και σε όλη την Ελλάδα, όπου οι άνθρωποι φοβούνται για την ζωή τους, και την ακεραιότητά τους, και που φυσικά η ποιότητα ζωής έχει εξαφανιστεί. Οι αστυνομικές δυνάμεις δεν επαρκούν ούτε κατά διάνυα στον να κρατούν την χώρα σώα και ασφαλή από το ιδιωτικό έγκλημα. Και η δικαιοσύνη, και αυτή με την σειρά της, αδυνατεί, ή δεν έχει την βούληση, ή την ικανότητα, να παράσχει την αναγκαία τιμωρία και τον αναγκαίο παραδειγματισμό.
Παρόμοια κατάσταση βλέπουμε όταν εξετάσουμε το ρεπορτάζ του συγκεκριμένου καναλιού για το παραεμπόριο στα πεζοδρόμια της Οδού Πατησίων. Είναι ιλαροτραγικό, και απόλυτο δείγμα της εγκληματικής ανικανότητας και των εσκεμμένων επιλογών του ελληνικού κρατισμού, το γεγονός ότι το παράνομο παραεμπόριο των 42 δις ευρώ, αστυνομεύεται από 50 αστυνομικούς. Μιλάμε δηλαδή ότι ο κάθε αστυνομικός υποχρεούται να ερευνήσει και να καταστείλει παραεμπορικές συναλλαγές ύψους ενός δισεκατομμυρίου ευρώ τον χρόνο. Ούτε ο Σούπερμαν δεν θα μπορούσε να εκτελέσει τέτοια αποστολή. Ποιόν κοροϊδεύει η κυβέρνηση, με την διατήρηση αυτής της ομάδας δίωξης του παραεμπορίου στην επικράτεια;
Το ίδιο κανάλι παρέθεσε συμπληρωματικό ρεπορτάζ αυτού του παραεμπορίου την επόμενη ημέρα. Διαπίστωσε, λοιπόν, ότι μέσα σε 24 ώρες μετά το αρχικό του ρεπορτάζ, όλο το παραεμπόριο είχε εξαφανιστεί, όχι μόνο στο συγκεκριμένο πεζοδρόμιο της Πατησίων, έξω από την ΑΣΟΕ, αλλά και σε πολλά άλλα σημεία της Αθήνας, όπου συνήθως βρίθει από μετανάστες με "κινητά" και παράνομα "μαγαζιά". Αυτό φυσικά, σημαίνει, ότι το παραεμπόριο στην Ελλάδα, όπως και το κανάλι, πολύ σωστά, αποφάνθηκε, δεν είναι στα χέρια μικροπωλητών, παρά στα χέρια μεγάλων και ισχυρών κεφαλαιοκρατών, όπως και τα υπόλοιπα μονοπώλια παραγωγής και κατανάλωσης στην χώρα, τα οποία και κρατούν τον τιμάριθμο στα ύψη, την ίδια περίοδο που ο λαός έχει χάσει πάνω από το 50% της αγοραστικής του δύναμης. Και από αυτόν τον συλλογισμό, δεν είναι πολύ τρελό να συμπεράνει κανείς, ότι όλοι αυτοί οι κεφαλαιοκράτες των μονοπωλίων του εμπορίου και του παραεμπορίου, υποστηρίζονται και προστατεύονται από την ίδια πολιτική εξουσία που κυβερνά την χώρα εδώ και μία τριακονταετία. Και έτσι εξηγείται ακόμα καλύτερα η φαεινή ιδέα της κυβέρνησης και του ελληνικού κρατισμού, να οπλίσει την ομάδα καταπολέμησης του παραεμπορίου, με 50 ανθρώπους, κατά τον ίδιο τρόπο που δεν προσφέρει υπαλλήλους στο ΣΔΟΕ και στις άλλες υπηρεσίες για την καταπολέμηση των μεγάλων φοροφυγάδων με τις τεράστιες, και ανεξέλεγκτες, καταθέσεις του εξωτερικού.
Και έτσι κλείνει ωραία ο κύκλος γυρνώντας στα εγκλήματα της Βουλής. Από την μια μεριά, έχουμε ένα εξοφλημένο πρώην ισχυρό πολιτικό, ο οποίος δίκαια ερευνάται για πολιτικά, και όχι μόνο, εγκλήματα. Από την άλλη μεριά, ασύστολα, η κυβερνητική εξουσία, όπως ο κ. Παπακωνσταντίνου πολύ εύλογα παρατηρεί και κατηγορεί, η ίδια κυβέρνηση η οποία προσπαθεί να τιμωρήσει ένα ενδεχόμενο παραβάτη πρώην υπουργό, βάζει όλες της τις δυνάμεις, καταστρέφει την ταυτότητα της, και την νομιμότητα της, σαν κυβερνούσα αρχή μίας πολυβασανισμένης χώρας, κλείνοντας τα μάτια μπροστά σε μία ενδεχόμενη, εάν όχι πιθανή, ενοχή για απιστία του αρχηγού του συγκυβερνώντος κόμματος, του κ. Βενιζέλου.
Έχω δημοσιεύσει πάρα πολλά άρθρα για την Λίστα Λαγκάρντ, και ακόμα δεν έχω μπορέσει να χωνέψω πόσο ξεδιάντροπα μπορεί μία κυβέρνηση να λέει στον κοσμάκη της χώρας, "κάνω ότι θέλω, παραβλέπω ότι θέλω", και ο κοσμάκης της χώρας, και εδώ του αξίζει το υποκοριστικό, συμφωνεί με την κυβερνητική εγκληματικότητα, και δεν επαναστατεί. Για να καταλάβω καλύτερα, συζήτησα το θέμα, με διάφορους κολλητούς μου έλληνες. Όλοι μου έδωσαν την ίδια απάντηση. Εάν πέσει ο Βενιζέλος, θα πέσει η κυβέρνηση, και η κυβέρνηση δεν πρέπει να πέσει.
Έχω δύο μεγάλες αντιθέσεις σε αυτήν την θέση. Η πρώτη και βασικότερη είναι ότι δεν μπορείς να πας μπροστά σαν χώρα, στηριζόμενη στο έγκλημα, στην αδικία, στην ψευτιά, στην διαφθορά. Αλλά αυτό είναι το τραγικό καθεστώς της χώρας, στην τωρινή συγκυρία, ότι η κοινωνία έχει ζήσει μέσα στην διαφθορά για τόσα χρόνια, ώστε έχει πάθει σοβαρή και, ίσως αγιάτρευτη, ανοσία. Η δεύτερη αντίθεση που έχω είναι ότι έστω και εάν θέλει κανείς να παραδεχθεί και να ζήσει με την διαφθορά, είναι εντελώς οφθαλμοφανές, κατά την γνώμη μου, ότι η ενδεχόμενη πτώση του κ. Βενιζέλου από την αρχηγεία του ΠΑΣΟΚ, με κανένα τρόπο δεν πρόκειται να θέσει σε κίνδυνο την τρικομματική πλειοψηφία. Ποιος από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα έριχνε την κυβέρνηση, για να γίνουν εκλογές και να επιστρέψει ο ίδιος στην ανεργία που μαστίζει την χώρα, και να χάσει ίσως τον πιο προνομιακό μισθό μέσα σε όλη την Ευρωζώνη, τον μισθό του βουλευτή της ελληνικής βουλής, της χώρας με τους μισθούς των 1.000 και των 500 ευρώ;
Το δικό μου το μυαλό τόσα βλέπει και τόσα ξέρει. Όταν έχεις μία πολιτική ηγεσία που τόσο ανοικτά και ανέμελα παρανομεί εις βάρος των νόμων της χώρας, τότε η θεομηνία εγκληματικότητας που ξαπλώνεται στην κοινωνία δεν πρέπει να ξαφνιάζει. Και η θεομηνία κοινωνικής εγκληματικότητας δεν πρόκειται ποτέ να θεραπευτεί, πριν αλλάξει η ηγεσία, ή πριν αλλάξει η ηγεσία ταυτότητα, οντότητα και ιδεολογία.