Η μικρή Ελλάδα παλεύει για να έχει ένα καλύτερο μέλλον. Η Ευρωζώνη παλεύει για να έχει ένα μέλλον.
Η Ελλάδα πολεμάει για να αναστρέψει την οικονομική καταστροφή της πολιτικής της λιτότητας, και για να αποφύγει ένα ακόμα χειρότερο οικονομικό μέλλον. Αλλά οι στόχοι και οι φόβοι της χώρας μας είναι βασικά οικονομικοί. Αντιθέτως, η Ευρωζώνη πολεμάει για την ύπαρξη της. Η Ελλάδα, ότι και να γίνει, θα επιβιώσει, φτωχή ή φτωχότερη.
Η Ευρωζώνη, μπορεί πολύ απλά, να διαλυθεί, παρόλα τα πλούτη της, και παρόλη την προσωρινή γεωπολιτική ισχύ που έχει αναπτύξει έως τώρα.
Είναι μία σπάνια περίπτωση άνισων αντιπάλων. Η λιλιπούτεια Ελλάδα, έχει μηδαμινή ισχύ, και μηδαμινό πλούτο σε σύγκριση με την γερμανοκρατούμενη Ευρωζώνη. Αλλά η Ελλάδα έχει μέλλον, όπως και έχει παρελθόν.
Η Ευρωζώνη έχει ένα μικρό παρελθόν και ένα αβέβαιο μέλλον, και σε περίπτωση απώλειας της Ελλάδας από την φάκα του γερμανοκρατούμενου κοινού νομίσματος, το μέλλον της Ευρωζώνης θα καταστεί ακόμα πιο αβέβαιο και πιο επισφαλές. Και όσο λίγο χρειάζεται η ελληνική οικονομία της Ελλάδας για να πέσει μέσα σε ένα στρόβιλο τραπεζιτικού πανικού και να πτωχεύσει τραγικά, άλλο τόσο λίγο χρειάζεται η Ευρωζώνη, σαν την απώλεια του απολωλότος ελληνικού προβάτου, για να αρχίσει να αποσυντίθεται σταδιακά, πολιτικά όσο και οικονομικά.
Σε χειρότερη περίπτωση η Ελλάδα θα φτωχύνει σημαντικά. Σε χειρότερη περίπτωση η Ευρωζώνη θα διαλυθεί και θα παύσει να υπάρχει. Να είστε σίγουροι, αγαπητοί αναγνώστες, αυτό το αριστουργηματικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα της Γερμανίας, κατά παρασάγγας το πιο ιδιοφυές και αποτελεσματικό ηγετικό σύστημα της σημερινής εποχής, με πιθανή εξαίρεση το κινεζικό, έχει πολύ καλά μελετήσει αυτό το σενάριο Αρμαγεδδών για την γερμανική γεωπολιτική κυριαρχία.
Η Γερμανία γνωρίζει, καλύτερα από κάθε άλλον, τι τρομερό ιστορικό κελεπούρι έχει βρει στην Ευρωζώνη.
Μέσω της οικονομικής, χρηματοπιστωτικής, πολιτικής και γεωπολιτικής ηγεμονικής κυριαρχίας που η Γερμανία έχει κατακτήσει μέσα στην Ευρωζώνη, και δια μέσου της Ευρωζώνης, η Γερμανία έχει ανεβεί στο επίπεδο μίας Αμερικής και μίας Κίνας. Κανείς άλλος δεν την συναγωνίζεται σε γεωπολιτικό ανάστημα στο Μεταμοντέρνο Καπιταλισμό της Τρίτης Χιλιετηρίδας, ούτε καν η Ιαπωνία, πόσο μάλλον η Ρωσία.
Για αυτό και ένα GREXIT δεν πρόκειται ποτέ να επιχειρηθεί, πόσο μάλλον να υλοποιηθεί, ό,τι και όσες σαπουνόφουσκες να αραδιάζουν η εφημερίδα Bild και ο κ. Schaueble σε τακτά χρονικά διαστήματα, εκτός και εάν ο ελληνικός λαός ψηφίσει το ΚΚΕ στην κυβέρνηση. Για αυτό, και τώρα που το ρευστό στην Ελλάδα έχει φτάσει στον πάτο, όλα ξαφνικά γίνονται μέλι γάλα με τους εταίρους, και κανείς πια δεν βάζει αυτήν την κακιά λεξούλα στα χείλη. Η ευρωκότα γεννάει χρυσά αυγά για την Γερμανία, και η Ελλάδα είναι μέλος αυτής της κότας.
Παραδείγματος χάριν, οι Γερμανοί γιορτάζουν αυτές τις μέρες ένα ανεπάντεχο πλεόνασμα φορολογικών εσόδων ύψους 40 δις ευρώ μέσα στα επόμενα δύο τρία χρόνια. Μαντέψτε από πού βγαίνουν αυτά τα κέρδη. Από την ελάχιστη ανεργία και από την μεγαλύτερη ανάπτυξη στην οικονομία που διέπουν την Γερμανία. Μήπως το μισό εκατομμύριο μεταναστών από την υπόλοιπη Ευρώπη, που πιάνουν εργασία στην Γερμανία με πολλαπλές πτυχιακές περγαμηνές, μια και οι χώρες τους μαστίζονται από την ανεργία, έχει να κάνει τίποτα με αυτή την θετική τροπή για την Γερμανική οικονομία;
Η τραγική ανισότητα ανάμεσα στην Γερμανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη, δουλεύει διπλά. Αφού έχει ισοπεδωθεί στις άλλες χώρες η βιομηχανική παραγωγή υποκύπτοντας στην γερμανική ανταγωνιστικότητα και συντηρώντας τεράστια εμπορικά πλεονάσματα προς όφελος της Γερμανίας, τώρα η ανισότητα μεταφράζεται και στο ανθρώπινο κεφάλαιο. Όλες οι άλλες χώρες μεγαλώνουν και σπουδάζουν την νεολαία τους, για να τους φύγει, αργά ή γρήγορα, στην Γερμανία, όπου προσφέρουν το ανθρώπινο κεφάλαιό τους στην Γερμανία, χωρίς η τελευταία να έχει μεριμνήσει καθόλου για την ανάπτυξη αυτού του ανθρώπινου κεφαλαίου.