Η ανθρωπιστική κρίση, για την οποία δικαίως αγωνίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ και ανταμείφθηκε στην κάλπη από τον ελληνικό λαό, έχει προ πολλού, και με την εγκάρδια συμμετοχή της ευρωζωνικής ηγεσίας και των άμοιρων διαδοχικών ελληνικών κυβερνήσεων, μετατραπεί σε μία άκρως επικίνδυνη εθνική κρίση. Κρίση στην οικονομία, κρίση στο πολιτικό σύστημα, και επερχόμενα, κρίση της ελληνικής κοινωνίας. Για αυτό, η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Τσίπρα πρέπει χθες κιόλας να σχίσει, να κάψει τα σχέδια της Θεσσαλονίκης, να τα σβήσει από την μνήμη της και να πράξει εθνικά, δηλαδή, λογικά.

Οι κόκκινες γραμμές του κυβερνητικού κόμματος δεν έχουν καμία, μα καμία σχέση με την πραγματικότητα πλέον, όσο δεν είχε καμία μα καμία σχέση το βροντερό ΟΧΙ του δημοψηφίσματος με την άμεση επιλογή παράδοσης άνευ όρων την ελληνικής κυβέρνησης. Η ανάγκη για άμεσα, δίκαια και λογικά μέτρα από την κυβέρνηση δεν μπορεί πλέον να έχει καμία, μα καμία πλέον σχέση με τον ένα ο κ. Αλέξης του αρέσουν διάφορα μέτρα, ή όχι, ούτε καμία σχέση δεν μπορούν τα άμεσα αναγκαία μέτρα να έχουν με τις τίμιες ιδεολογικές προτιμήσεις του κ. Λαφαζάνη.

Τώρα πρέπει να επιβιώσει η χώρα για την επόμενη μέρα, για τον επόμενο μήνα, έστω και για το επόμενο έτος, και μετά, βλέποντας και κάνοντας.

Πρόωρες Συντάξεις

Είναι αστείο, είναι απίστευτο, είναι εν κατακλείδι, εγκληματικό να υπάρχουν ακόμα πρόωρες συντάξεις ακόμα και ένα περισσότερο εικοσιτετράωρο. Είναι εγκληματικά άδικο, στην τωρινή απίστευτη ανέχεια του έθνους, με το ενάμιση εκατομμύριο ανέργους, και τους άλλους τόσους υποαπασχολούμενους Έλληνες να σπαταλούνται πόροι που δεν έχει το κράτος σε ανθρώπους που, κατά το πλείστο έχουν δουλειά, και ένα βασικό εισόδημα, για να τους παρέχεται η ευκαιρία ενός άκοπου βίου, εις βάρος του κράτους και των λοιπών Ελλήνων. Αριστερή δικαιοσύνη λοιπόν σημαίνει άμεση, και εννοούμε άμεση, κατάργηση του δικαιώματος πρόωρων συντάξεων.

Εργασιακά.

Οι διεθνείς κανονισμοί εργασίας, και οι κανονισμοί εργασίας που θέλει να επαναφέρει η κυβέρνηση είναι δίκαιοι και σωστοί, αλλά για μία άλλη εποχή. Όχι για την Ελλάδα του 2015. Είναι αστείο, είναι απίστευτο, είναι εγκληματικά άδικο να επιμένει η κυβέρνηση σε εργασιακούς νόμους ευημερίας, όταν η απόλυτη ανέχεια, η απόλυτη ανεργία, και η απόλυτη υποαπασχόληση κυριαρχούν στην χώρα, φέτος και για πολλά ακόμα χρόνια. Έχει απόλυτο δίκιο η Τρόικα, όταν συμβουλεύει ή διατάζει την αναίρεση των εργασιακών κανονισμών έως ότου η ανεργία κατέβει στο 10% τουλάχιστον. Η αδιαφορία προς τους άνεργους είναι απαράδεκτη. Αριστερά σημαίνει δικαιοσύνη, όχι παραλογισμός!

Το Δημόσιο

Δύο πράγματα πρέπει να αλλάξουν. Το μακροχρόνιο θέμα είναι η ολοκληρωτική αναδιάρθρωση και εξυγίανση του ελληνικού κρατισμού, από πάνω έως κάτω. Πολύ λιγότερους νόμους, πολύ λιγότερες, αργόσχολες, αρμοδιότητες και δημόσιες θέσεις, πολύ περισσότερη λιτότητα στις απειράριθμες υπηρεσίες προς τον λαό. Το άμεσο θέμα είναι η άμεση, και ριζική ελάττωση, των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, έτσι ώστε να επιστεί μία δίκαια ισορροπία ανάμεσα στην μισθοδοσία των εργαζομένων στο δημόσιο με τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα.

Υπό αυτήν την έννοια, η απόλυτη δικαιοσύνη απαιτεί την ισορροπία ανάμεσα στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, όσον αφορά την μισθοδοσία και την ανέχεια. Και αρχίζοντας, πάντα από τα ρετιρέ των μισθών του δημοσίου, όσο και από τα ρετιρέ στις συντάξεις του δημοσίου. Ότι έσοδα εξοικονομηθούν από αυτήν την οριζόντια ισοπέδωση μισθών στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα να προωθηθούν στην οικονομία, είτε προσφέροντας τα απόλυτα αναγκαία στις οικογένειες της ανθρωπιστική κρίσης, είτε προωθώντας θέσεις εργασίας με αναπτυξιακές πρωτοβουλίες.

Η προνομιακή μεταχείριση του Δημοσίου στην Ελλάδα επί δεκαετίες, για όλους τους λάθος λόγους, κατέστρεψε την χώρα, και αυτή η προνομιακή μεταχείριση συνεχίζεται από την σημερινή κυβέρνηση της Αριστεράς. Δεν δικαιολογείται, είναι άδικο, είναι εγκληματικά άδικο, να παραμένουν κατοχυρωμένοι μέσα στο δημόσιο οι μισοί Έλληνες, κατά σημαντικό τρόπο προστατευμένοι από την καταστροφική θεομηνία των τελευταίων ετών.

Αριστερά σημαίνει δικαιοσύνη, όχι προνόμια.

Το πολιτικό σύστημα.

Άμεση και ριζική ελάττωση των μισθών και των παροχών σε σύσσωμο το πολιτικό σύστημα, αρχής γενομένης με τον μισθό του προέδρου της Δημοκρατίας, που ακόμα πριν λίγο, από ότι ξέρω ήταν στο αμύθητο ποσό των 375.000 ευρώ, πολύ μεγαλύτερος από αυτόν του προέδρου της Αμερικής, για ένα μικρό κλάσμα των ευθυνών και των εργασιακών υποχρεώσεων. Αυτή είναι η εγχώρια τρέλα των Ελλήνων!!! Αλλά και όλοι οι βουλευτές και οι υπουργοί, οι γραμματείς, και οι λοιποί, πρέπει να προσεγγίσουν μισθούς πένητος. Μόνο έτσι θα μπορέσει και θα δεχθεί ο ελληνικός λαός την συνεχιζόμενη απίστευτη κακουχία που διέπει και που έχει επιβληθεί στην κοινωνία.

Αριστερά σημαίνει δικαιοσύνη. Δικαιοσύνη σημαίνει να βοηθάς σύσσωμη την κοινωνία. Όταν ένα τεράστιο μέρος της κοινωνίας ζει, εκ των πραγμάτων, στην ανέχεια, δεν επιτρέπεται να υποστηρίζεις και να συντηρείς παλαιότερες προνομιούχες καταστάσεις σε άλλα μέρη της κοινωνίας, βλέπε δημόσιο, εργασιακά και πρόωρες συντάξεις, οι οποίες καταστάσεις αποκτήθηκαν, ίσως, δίκαια τότε, τον καιρό της ευημερίας, αλλά αποτελούν τώρα, τον καιρό της πλήρης ανέχειας, άδικα προνομιούχες καταστάσεις, βλαβερές για το κοινό καλό.