Από το Νταβός και από το στόμα του αρχιερέα της γερμανικής ηγεμονικής πολιτικής, έρχεται η τελευταία, και πιο απίστευτα διεστραμμένη πολιτική συμβουλή/πρόταση.

Η Ευρώπη, προτείνει ο κ. Σόιμπλε, πρέπει να διοργανώσει ένα σχέδιο Μάρσαλ σε ύψος πολλών δισεκατομμυρίων επενδυτικών ευρώ για τις χώρες της Μέσης Ανατολής, σαν την Συρία, το Λίβανο, την Ιορδανία, και αλλού, από όπου το πρόσφατο προσφυγικό κύμα, για να βοηθήσει αυτές τις χώρες να δημιουργήσουν θέσεις εργασίες και βιώσιμες κοινωνικές συνθήκες, έτσι ώστε το προσφυγικό κύμα προς την Ευρώπη να ελαττωθεί ή να σταματήσει.

Όλα αυτά τα χρόνια της κρίσης με την ανεργία στην Ευρώπη να κρατιέται σε διψήφιους αριθμούς, και η νέα γενεά νοτιοευρωπαίων να κατασπαταλιέται και να χάνεται στο χάος της αεργίας, οι πολλαπλές ευρωπαϊκές αλλά και υπερατλαντικές φωνές που ζητούσαν και ζητάνε ένα Σχέδιο Μάρσαλ για την Ευρώπη, έσκασαν και διαλύθηκαν στο τείχος της Γερμανικής ηγεμονικής πολιτικής, αρχιτέκτονας της οποίας και συνάμα αρχιερέας δεν είναι κανένας άλλος από τον κ. Σόιμπλε.

Όχι, μέσα στην ίδια παράγραφο, σε πρόσφατο πάνελ στο Νταβός, με την οποία ο κ. Σόιμπλε έριξε την πρόταση για τεράστια επενδυτική προσπάθεια της Ευρώπης για την Μέση Ανατολή, ο κ. Σόιμπλε συμπλήρωσε την γεωπολιτική του θέση, απαιτώντας από την Ευρώπη να τηρήσει τις από την Γερμανία επιβεβλημένες δημοσιονομικές συνθήκες αυστηρής λιτότητας, «και όλα θα πάνε καλά». Τα προβλήματα της Ευρώπης θα διορθωθούν, ρίχνοντας λεφτά, όχι στην Ευρώπη, αλλά στην Μέση Ανατολή. Αυτά συμβαίνουν στην κατά τα άλλα πολύ «δημοκρατική» Ευρωζώνη.

Ένας λογικά σκεπτόμενος Ευρωπαίος θα αναρωτιόταν, γιατί δεν βρίσκει επενδυτικούς πόρους η Ευρώπη να επενδύσει δημιουργικά στις ευρωπαϊκές οικονομίες όπου βασιλεύει η ανεργία και ο σοβαρός κίνδυνος αποπληθωρισμού, του ύστατου σκιάχτρου της καπιταλιστικής οικονομίας. Τέλος πάντων και ο Ολάντ το παρακαλάει εδώ και καιρό, και ο Ρέντσι το ζητάει, ακόμα και ο Ομπάμα το συμβουλεύει μαζί με σύσσωμο το οικονομικό του επιτελείο εδώ και χρόνια.

Γιατί δεν γίνεται ένα σχέδιο Μάρσαλ για την Ευρώπη? Μα διότι ο αρχιερέας της γερμανικής ηγεμονίας πιστεύει ότι …δεν θα βοηθήσει. Το είπε και η Άγγελλα. Δεν αξίζει, λέει, να επενδύεις λεφτά στην παραγωγική οικονομία τα οποία τα έχεις δανειστεί. Ακόμα και εάν, όπως στην περίπτωση της Γερμανίας, οι παγκόσμιοι δανειστές δέχονται να σε πληρώσουν οι ίδιοι προμήθεια (τόκο) για να μπορέσουν να σου δανείσουν όσα χρήματα θέλεις σε διάστημα πενταετίας. Όχι αυτό δεν συμφέρει την Γερμανία. Τζάμπα λεφτά να επενδύσει στην οικονομία της ή σε άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες; Α πα πα….

Αλλά αυτό που συμφέρει την Γερμανία, σύμφωνα με τον κ. Σόιμπλε, είναι να επενδύσει τα ίδια και πιο πολλά λεφτά στις χώρες της Μέσης Ανατολής, για να κρατήσει τους πρόσφυγες εκεί και να μην έρχονται στην Ευρώπη, αφού, αυτή η περίφημη συμφωνία του Δουβλίνου απαγορεύει στην Ευρώπη να μη δέχεται όποιους και όσους πρόσφυγες από άλλες ηπείρους κτυπήσουν στην πόρτα της ή δρασκελίσουν τα σύνορά της παράνομα.

Τα εκατομμύρια άνεργοι στην Ευρώπη θα αναρωτιόνται για αυτές τις επιλογές της γερμανοτηλεκατευθυνόμενης ευρωπαϊκής πολιτικής. Το συλλογικό του φαίνεται λίγο ανεξιχνίαστο αλλά η στήλη θα προσπαθήσει να το διευκρινίσει. Κατ’ αρχάς η Γερμανία έχει απεγνωσμένη ανάγκη από απειράριθμους μετανάστες εσαεί, λόγω της σοβαρής υπογεννητικότητας του λαού της, εάν είναι να μπορέσει να διατηρήσει την διεθνώς απαράμιλλη ικανότητα που έχει να παράγει πανάκριβα καταναλωτικά προϊόντα και να τα διοχετεύει σε όλη την υφήλιο, και να συνεχίζει να χτυπάει 8% εμπορικά πλεονάσματα, κάθε χρόνο, κάτι που έχει χαρακτηριστεί σαν οικονομική τρομοκρατία εναντίον της οικουμένης, τουλάχιστον από ένα σοβαρό μέλος της ομάδας κρατών G20.

Αυτή η απεγνωσμένη ανάγκη μεταναστευτικών και προσφυγικών χεριών στην Γερμανία, οδήγησε στις αρχικές συνθήκες Schengen και Δουβλίνου, η πρώτη απελευθερώνοντας την διακίνηση ανθρώπων εντός της Ευρώπης, και η δεύτερη ανοίγοντας την πόρτα διάπλατα νομοθετικά σε μετανάστες και πρόσφυγες από κράτη εκτός Ευρώπης. Αυτές οι δύο συνθήκες «πουλήθηκαν» στους ευρωπαϊκούς λαούς, (άνευ δημοψηφισμάτων φυσικά), σαν θεάρεστες ανθρώπινες αξίες, που ο «ευγενέστατος» ευρωπαϊκός πολιτισμός «προσφέρει» σαν παράδειγμα και υπόδειγμα στους υπόλοιπους πολιτισμούς.

Να μην ξεχνάμε ότι αυτός ο ευγενέστατος ευρωπαϊκός πολιτισμός μόλις πριν μισό αιώνα κρατούσε ακόμα σχεδόν την μισή υφήλιο υποδουλωμένη σε πολλαπλά και πολυποίκιλα αποικιοκρατικά καθεστώτα, όπου επί αιώνες απίστευτα εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας είχαν διαπραχθεί από τα πιο εκλεκτά κράτη του εκλεκτού ευρωπαϊκού πολιτισμού, (Βρετανία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία, Ισπανία, και ολίγον Γερμανία), όλα αυτά τα κράτη της σημερινής Ευρωζώνης, παρεμπιπτόντως.

Ο ίδιος άκρως ενάρετος ευρωπαϊκός πολιτισμός, γέννησε τον φασισμό, τον ναζισμό, και το ολοκαύτωμα εβραίων, τσιγγάνων, ομοφυλοφίλων και πολιτικών κρατουμένων. Πολλές εκατοντάδες στρατόπεδα υποδουλωμένων εργατών άνθισαν στην Γερμανία κατά την διάρκεια του δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου.

Πώς λοιπόν αυτός ο «ευγενέστατος», αλλά ιστορικά αποδεδειγμένα αδυσώπητος και πολεμικά αμείλικτος πολιτισμός της γηραιάς ηπείρου, ξαφνικά αναστρέφει επιλογές και αποφασίζει τις δύο αυτές συμφωνίες; Μα καθαρά για χάρη της καπιταλιστικής πλουτοκρατικής οικονομικής και πολιτικής ελίτ που χρειαζόταν ένα ισχυρό και αποτελεσματικό φάρμακο εναντίον της γενικής υπογεννητικότητας όλης της γηραιάς ηπείρου. Και από αιμοχαρής λύκος, η Ευρώπη ντύθηκε στα άσπρα και γίνηκε αρνάκι. Και μάλιστα υπό την ηγεσία του τωρινού αρχιλύκου, της Γερμανίας.

Αλλά το σχέδιο δεν είναι τέλειο. Γιατί άφησε εκτός της συμφωνίας τον Γερμανικό λαό. Αυτός ο λαός, αισθάνεται δικαιωμένος και άνετος, με το γεγονός ότι οι νότιοι ευρωπαίοι, που είναι και βλάκες και τεμπέληδες, δεν έχουν δουλειά. Αλλά οι ίδιοι οι Γερμανοί έχουν τα όρια τους σαν άτομα και σαν κοινωνία, όταν πολλοί ξένοι πλημμυρίζουν την χώρα τους. Με το δίκιο τους, δεν καταλαβαίνουν γιατί η υπογεννητικότητα τους, αναγκάζει την κυβέρνηση τους να προσκαλεί ξένους στην κοινωνία τους. Και επαναστατούν.

Και έρχεται τώρα η κα. Μέρκελ, η οποία σαν υψηλή ιέρεια της νέας ευρωπαϊκής ενάρετης χριστιανικής θρησκείας, (όσοι πιστοί προσέλθετε) προσπαθεί να επιβάλει την απόλυτα ανοικτή πολιτική στο τεράστιο κύμα προσφύγων, να μην ξέρει τι να κάνει γιατί και οι πολιτικοί της και οι ψηφοφόροι της αγανακτούν και επαναστατούν. Και για αυτό βάζει τον κ. Σόιμπλε να προτείνει σχέδιο Μάρσαλ, όχι για τους δεινοπαθούντες Ευρωπαίους, παρά για τους δεινοπαθούντες μεσοανατολίτες.

Αυτές είναι οι αξίες της γερμανοκρατούμενης και γερμανοδηγούμενης Ευρώπης. Και είναι άξιον μελέτης και αναμονής, να δούμε και να παρατηρήσουμε ως πότε οι δεινοπαθούντες λαοί της Ευρώπης θα ανέχονται αυτήν την κατάσταση…