Το σατιρικό ποίημα ήταν ατυχώς κακό γιατί ανακάτωνε ανοήτως αθέμιτες και χαζές κατηγορίες εναντίον του τούρκου πολιτικού, όπως η συκοφαντία για παιδεραστικά ενδιαφέροντα, με απόλυτα δικαιωμένες και αναγκαίες πολιτικές κατηγορίες για το σιδερένιο απολυταρχικό δίχτυ, που ο τελευταίος απλώνει πάνω στο άμοιρο τουρκικό έθνος. Και πειθήνια στην συμπλήρωση αυτής της κακής πολιτικής του μη ευρωπαίου γεωπολιτικού γείτονα, η ηγέτιδα της Ευρώπης, επιστεγάζει και επιβραβεύει αυτήν την απολυταρχική πολιτική του τούρκου ηγέτη με την δικιά της χειρότερη πολιτική, τραυματίζοντας την έννοια και την αξία της ελευθερίας του λόγου στην Ευρώπη, και συμμαχώντας μοιραία με τον τούρκο ηγέτη στην εξέλιξη του σε ένα ακόμα δικτάτορα της Μέσης Ανατολής.
Παν μέτρον άριστον έλεγαν οι αρχαίοι μας, και ή έλλειψη αυτού του μέτρου στην συμπεριφορά και στις επιλογές αυτών των τριών παικτών στο ευρωπαϊκό γεωπολιτικό σκηνικό αφήνει και τους τρεις παίκτες ενόχους κακών πολιτικών πράξεων και φυσικά ευάλωτους σε αντίξοες αντιδράσεις εναντίον του καθενός και της καθεμιάς, ανάλογα με τα πολιτικά τους αμαρτήματα. Στην περίπτωση του Τούρκου ηγέτη ίσως και χειρότερα επακόλουθα στο μακροπρόθεσμο.
Είναι ενδιαφέρον και άκρως επόμενο ότι τα πρώτα άμεσα επακόλουθα της υπέρμετρου συμπεριφοράς θα κτυπήσει τον μικρότερο από αυτούς τους τρεις παίκτες. Το γελωτοποιό. Η δικαιοσύνη αφέθηκε ελεύθερη από την κ. Μέρκελ να ξεκινήσει διαδικασίες εναντίον του, κατόπιν παρέμβασης του Τούρκου ηγέτη. Την ίδια στιγμή, ή γερμανίδα ανακοίνωσε την απόφαση της να εισηγηθεί την κατάργηση του αρχαϊκού γερμανικού νόμου που την οδήγησε στην απόφαση της να υπερασπιστεί ένα ξένο ηγέτη, που καταδυναστεύει την ελευθερία λόγου και ιδεών στην δική του χώρα και ιδιαίτερα τους δημοσιογράφους των οποίων το καθήκον είναι ακριβώς να την βάζουν στην πράξη καθημερινά. Και όπως ο τούρκος ηγέτης εκστρατεύει καθημερινά εναντίον της ελευθερίας του λόγου, ή γερμανίδα ηγέτης και ο γερμανός κωμικός με τις δικές τους επιλογές απλά και χαζά υποβοηθούν την εκστρατεία του και την επιβραβεύουν.
Είναι άξιο συζήτησης και έρευνας εάν το σατιρικό ποίημα του γερμανού κωμικού θα είχε τραβήξει τόσο ενδιαφέρον και τόση δημοσιότητα εάν δεν περιείχε τις διάφορες αθέμιτες και άδικες κατηγορίες σεξουαλικής συμπεριφοράς εναντίον του Τούρκου προέδρου, και εάν είχε εστιάσει αποκλειστικά στην καταδίκη και γελοιοποίηση των απολυταρχικών πολιτικών συμπεριφορών και μέτρων του τελευταίου. Και αναρωτιέται κάνεις εάν η γερμανίδα ηγέτης θα προωθούσε την δικαστική δίωξη του κωμικού, που απαίτησε ο Ερντογάν, εάν αυτές οι αστήρικτες και για τον γράφοντα άδικες και αθέμιτες κατηγορίες σεξουαλικού περιεχομένου δεν «στόλιζαν» το επίμαχο ποίημα.
Ο Ερντογάν, υπόδουλος της προσωπικής του μεγαλομανίας, έχει βάλει μπροστά να καταστρέψει το κράτος του οποίου ηγείται, αλλά και την υστεροφημία του, με αυξανόμενες απολυταρχικές και δικτατορικές πολιτικές επιλογές, αφού μεγαλούργησε πάνω από μία δεκαετία, προωθώντας την οικονομία και την κοινωνία. Το μέτρον φαίνεται να το έχασε εδώ και καιρό, και τα επακόλουθα προμηνυονται δυσοίωνα για τον ίδιο και για τον λαό του.
Ή Γερμανίδα ηγέτης, αντιθέτως, έχει χάσει το μέτρο, ακολουθώντας το, θα έλεγε κανείς, τυφλά, από την αρχή της κρίσης, επιμένοντας να επιλέγει πολιτικές άκρως μυωπικές, και μακροπρόθεσμα μάλλον αυτοκαταστροφικές, επιλογές όμως δυστυχώς, που της επιτρέπουν να παραμείνει στην εξουσία και να διατηρήσει το status quo ακόμα μία μέρα, ακόμα ένα χρόνο και ακόμα μία εκλογική περίοδο, αδιαφορώντας και εθελοτυφλώντας ως προς το τι είναι σωστό, τι είναι δίκαιο, και τι βοηθάει και προωθεί το όνειρο μιας ενωμένης Ευρώπης. Ή στήλη κατά διαβολική τύχη, πριν ένα μήνα, είχε εστιάσει στην μερκελική πολιτική προς την Τουρκία με ένα άρθρο του οποίου ο τίτλος ήταν «Η Μέρκελ παραδίδει την Ευρώπη στον Ερντογάν». Ή σημερινή ιστορία δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο παρά ένα ακόμα βήμα παραπέρα σε αυτήν την ολέθρια πολιτική.
Έτσι, το επακόλουθο αυτής της εν εξελίξει ιστορίας είναι ότι το σοβαρότατο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία που καταπατούνται και κινδυνεύουν, και της εξέλιξης του ευρωπαϊκού ονείρου που βυθίζεται όλο και περισσότερο στην ομίχλη, έχουν επισκιαστεί από το σαχλό θόρυβο πιο ασήμαντων θεμάτων.