Οι αριθμοί είναι σε όλους γνωστοί. Οι μυστικιστικοί αριθμοί της Κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας των χρεών (ή ίσως της χρεωκοπημένης Κοινοβουλευτικής μας Δημοκρατίας) έχουν κάνει κάθε οικονομική θεωρία να χάσει την σημασία της.

Με το μεγαλύτερο κομμάτι της παραγωγικής διαδικασίας άμεσα εξαρτώμενο από τον κρατικό προϋπολογισμό η τεχνική ανάλυση έχει αντικατασταθεί από την πολιτική σκοπιμότητα, οι τεχνοκράτες από τους πολιτικούς και η συνετή διαχείριση από την επιθετική προσπάθεια κατάλυσης (με "δημοκρατικό" πάντα τρόπο) της εννόμου τάξεως. Και η γεωμετρική αναπαράσταση της "τετράγωνης" - μαθηματικής - λογικής μετατρέπεται σε έναν κύκλο, φαύλο σαν την συνεχή αύξηση των δαπανών και των ανθρώπων που ατιμώρητα τις προωθούν.

Τελικά, τι επιδιώκουμε σαν λαός σήμερα, περισσότερο ή λιγότερο κράτος; Με την διαμάχη διαρκή και αδυσώπητη μεταξύ της μάζας που (συνειδητά ή ασυνείδητα - δεν έχει σημασία) επιζητεί την συνεχή αύξηση των κρατικών δαπανών και της οικονομικής πραγματικότητας που αδυνατεί να ανταπεξέλθει στο αίτημα αυτό.

Το παιχνίδι των σκιών βρίσκεται σήμερα σε πλήρη εξέλιξη και η πραγματικότητα απειλητική μας χτυπά γι' άλλη μιά φορά την πόρτα. Σαν τους βάρβαρους του Καβάφη μας υπενθυμίζει, κατά καιρούς, αυτά που ούτε στιγμή δεν  θάπρεπε να βγάζουμε από την σκέψη μας. Γιατί όταν περάσουμε το κατώφλι του Καιάδα που απλώνεται μπροστά μας τότε θα είναι αργά για να αναρρωτηθούμε: "Τι θα γίνουμε;". 

Γιώργος Κ. Ανδρουτσόπουλος