ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Οι νίκες δε διδάσκουν κανέναν…

14:44 - 21 Σεπ 2015
Η αναπάντεχη ακόμα και για τον ίδιον νίκη του Αλέξη Τσίπρα, συνοδεύτηκε από μια εντυπωσιακή πολιτική και εκλογική καθίζηση των άλλων πολιτικών δυνάμεων που τις καθιστά ευάλωτες στις πιέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Ο κομματικός χάρτης εμφανίζει αξιοσημείωτη στασιμότητα και ακινησία. Και η ανάγκη για αλλαγές και αναθεωρήσεις είναι περισσότερο προφανής σήμερα.

Το επιβεβαιώνουν οι πολίτες που απέχουν παγερά από την εκλογική διαδικασία, υπογραμμίζοντας εμφατικά την διαπίστωση ότι 2 εκ. Έλληνες με δικαίωμα ψήφου, δεν αντιπροσωπεύονται στη Βουλή διότι γυρίζουν αδιάφορα την πλάτη στο πολιτικό σύστημα.

Στις τάξεις της κοινοβουλευτικής αντιπολίτευσης οι κάλπες προκαλούν ήδη αισθητές αναταράξεις σε βαθμό που έκαναν τον κ. Τσίπρα να εκφράζει επιφυλάξεις για τη συνοχή κάποιων κομμάτων, προβλέποντας νέες ρήξεις. Αν η εκτίμησή του επιβεβαιωθεί, ίσως αυτή η κινητικότητα οριοθετήσει τότε μια νέα εποχή επαναχάραξης των κομματικών συνόρων, με βάση υπαρκτές προγραμματικές διαφορές, αντί για επικοινωνιακές επινοήσεις και ανύπαρκτα διλήμματα.

Είναι αλήθεια ότι το αποτέλεσμα προκάλεσε κατάπληξη σε πολλά στελέχη της ΝΔ και ειδικά στον στενό πυρήνα των συνεργατών του Β. Μεϊμαράκη, όπου κυριαρχούσε η ψευδαίσθηση ότι το κόμμα τους μπορούσε ακόμα και να κερδίσει τη μάχη. Το γεγονός ότι σε συνθήκες απογοήτευσης που προκάλεσε η ματαίωση των συλλογικών προσδοκιών μετά τη μνημονιακή αναδίπλωση Τσίπρα και τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ κινήθηκε και πάλι σε προβληματικά επίπεδα χάνοντας έδαφος, (200.000 ψήφους σε σχέση με τον Ιανουάριο, ή το 11,5%)σκορπίζει αποκαρδίωση και οδηγεί συνολικά την παράταξη σε εσωστρέφεια και μακρές ενδοσκοπήσεις.

Στη Συγγρού, οι πολυπληθέστερες «φυλές» του κόμματος, αναγνωρίζουν ότι η εκλογική καθήλωση, δεν οφείλεται στον κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος σε βραχύ διάστημα ανέδειξε αναπάντεχα, ενδιαφέροντα ηγετικά χαρακτηριστικά, αλλά, κυρίως επειδή ο βασικός εκπρόσωπος της κεντροδεξιάς αδυνατεί να εμφανίσει μια ενδιαφέρουσα εναλλακτική πρόταση, ικανή να τον καταστήσει πλειοψηφικό κόμμα.

Η ΝΔ, όπως σημειώνουν τα στελέχη που παρακολουθούν από σχετική απόσταση τους βυζαντινισμούς και την καμαρίλα των κομματικών ρετιρέ, έχει πρόβλημα ιδεολογικής και πολιτικής φυσιογνωμίας, είναι ένα «κουρασμένο προϊόν» ελάχιστα ελκυστικό και χωρίς προγραμματικές επεξεργασίες που να αντιστοιχίζονται στις ανάγκες της εποχής.

Τα «όργανα» μπορεί να ακούγονται υπόκωφα προσώρας, αλλά, έχουν ήδη αρχίσει κι όλα δείχνουν ότι λίγο πριν εκπνεύσει η χρονιά η ΝΔ θα οδηγηθεί σε Συνέδριο και εκλογή προέδρου από τη βάση.
Στην πλευρά των μεγάλων ηττημένων της εκλογικής μάχης συγκαταλέγεται χωρίς αμφιβολία το «Ποτάμι» το οποίο μετράει μονάχα αιματηρές απώλειες. Από τον περασμένο Ιανουάριο, όταν είχε λάβει 373.000 ψήφους και το 6,05% εκλέγοντας 17 βουλευτές, έχασε το 41% των ψηφοφόρων του ή 150.000 λιγότερους, καταγράφοντας ποσοστό 4,1% και έξη έδρες λιγότερες.

Πρόκειται για οδυνηρή υποχώρηση που αδυνατίζει στα όρια της εξασθένισης το ειδικό πολιτικό βάρος του φερέλπιδος κινήματος στον δημόσιο χώρο, μολονότι ο συχνά ρηξικέλευθος προγραμματικός του λόγος, αλλά και η έντονη προσωπικότητα πλειάδας στελεχών του, όπως αναγνωρίζεται στην πολιτική αγορά, υπερβαίνει τον καταθλιπτικό μέσο όρο του εγχώριου πολιτικού συστήματος.

Το φιλόδοξο «Ποτάμι» φαίνεται ότι πληρώνει το γεγονός ότι κινήθηκε στο λυκόφως της πολιτικής αμφισημίας και στην γκρίζα ζώνη της ασάφειας, όπως παραδέχθηκε ο ίδιος ο επικεφαλής του, αναλαμβάνοντας έντιμα και θαρραλέα την προσωπική του ευθύνη. Από την άλλη, πολιτικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι το Κίνημα, ακολούθησε, προσωρινά ή όχι, τη μοίρα εκσυγχρονιστικών εγχειρημάτων που βρίσκονται μπροστά από την εποχή τους. Οι περισσότεροι συμφωνούν με τις δυσάρεστες αλήθειες που διατυπώνει, αλλά, προτιμούν τις βολικές συνήθειες, από το να γίνουν μέρος της λύσης.

Το άδοξο ναυάγιο της «Λαϊκής Ενότητας» των Λαφαζάνη, Ζωής Κωνσταντοπούλου, Γλέζου στα αβαθή των εκλογικών προσδοκιών, αποδίδεται στην απώλεια αισθητηριακής αντίληψης για τα ευμετάβλητα ρεύματα που διατρέχουν το κοινωνικό σώμα. Οι επικεφαλής της, που εμφανίστηκαν ως νόμιμοι κληρονόμοι του «Όχι» της 5ης Ιουλίου, κατέθεσαν μια ανεπαρκή και προβληματική προγραμματική πρόταση με κεντρικό όχημα την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα, η οποία αποδοκιμάστηκε στις κάλπες εκκωφαντικά. Η έγκαιρη περιχαράκωση του ΚΚΕ, σε συνδυασμό με τη μετακίνηση Τσίπρα στην Κεντροαριστερά και τη μνημονιακή συμμόρφωσή του η οποία οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στο κλαμπ των συστημικών δυνάμεων, εξώθησε βίαια τους ίδιους στο πολιτικό περιθώριο να αναρωτιούνται τι πήγε στραβά…

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.