Παπαριές καμαρωτές! Αυτοί που το είχανε, ποτέ δεν το χάσανε! Κι αυτοί στους οποίους απευθύνεται η μομφή ποτέ δεν το είχαν!..

Εισπράξανε οι επιτήδειοι τις ενοχές της Δεξιάς για τα Μακρονήσια και τις Γιούρες. Τόσο απλά. Και χρόνια τώρα…

Μετά ωστόσο, τις τελευταίες καταιγιστικές αποκαλύψεις, όπου ο μεν «μέντορας» του Τσίπρα, Φλαμπουράρης άργησε να μεταβιβάσει τις εταιρικές μετοχές, ενώ ο κορυφαίος του υπουργός ο Σταθάκης ¨ξέχασε¨ ο καϋμμένος να συμπεριλάβει στη δήλωση ένα εκατομμύριο, το πράγμα παίρνει νέα (ν)τροπή.

Κάτι έχει αρχίσει να κινείται στον βάλτο…

Είναι προφανές ότι οι δύο κορυφαίοι υπουργοί έχουν διαπράξει «αβλεψίες» που σηκώνουν όμως, βαρειές έννομες συνέπειες. Αλλά τις παραβλέπει η τρέχουσα παρακμή. Γιατί τα «συστήματα» είναι πλέον με τον ΣΥΡΙΖΑ και δεν υπολογίζουν τώρα Μεϊμαράκηδες….Ο,τι και να πει κανείς αυτές τις μέρες, στον αέρα ακούγεται. 

Ίντα πράμα είναι τότες αυτό το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς; 

Για μιαν ορισμένη κατηγορία ανθρώπων, το θέμα περιορίζεται αυστηρά, στα υγρά μάτια του Πλουμπίδη.

Του δάσκαλου που έβηχε νυχτιάτικα μές΄ στα σακατεμένα του πνευμόνια, στα έρημα Τουρκοβούνια, κι επειδή ανησυχούσε από έγνοια, ότι, εμμέσως θα πρόδιδε τους ριψοκίνδυνους συντρόφους του που τον έκρυβαν, πήγε και προμηθεύτηκε ΟΞΥ, ώστε αν πέθαινε να του καίγαν τα δάχτυλα, για να μην υπάρχουν αποτυπώματα και από σπόντα, να τους ενοχοποιήσει.

Έπειτα, είναι ο υπερήφανος τρόπος του που στάθηκε μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, καθαρός και με το φτενό του κοστούμι, προδομένος από το ίδιο το κόμμα του. Και μετά που πήρε τη ευθύνη για τον Μπελογιάννη ο οποίος γίνηκε Παγκόσμιο Σύμβολο- ως κι ο Πικάσο τόνε ζωγράφισε!- ενώ αυτόν τον έφαγε η συλλογική λοιδορία κι η αφάνεια. 

Κι είναι ότι στο τέλος, αυτός ο αποσυνάγωγος από την μητριά πατρίδα κι αποκηρυγμένος από όλους κι απ όλα, βρήκε να πει εκείνη την ώρα που τον σημαδεύαν οι κάνες το μόνο που τον κράτησε όρθιο εντός του: «Ζήτω το Κόμμα! Το Δίκιο μια μέρα, θα νικήσει!».

Ρε Αλέξη! Παίζουνε με αυτά τα πράγματα;..