Επί 27 χρόνια η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, άφησαν το δημόσιο αγαθό των τηλεοπτικών συχνοτήτων έρμαιο στα χέρια μιας πειρατικής εκμετάλλευσης, που αποδείχθηκε πολιτικά- και ίσως όχι μόνο…- αρκετά προσοδοφόρα.
Τρεις δεκαετίες τώρα, στήνοντας μια εικονική πραγματικότητα, σε προφανή δυσαρμονία από αυτήν που βίωνε η πλειοψηφία των πολιτών, την ημερήσια διάταξη διαμόρφωναν στα δελτία των οκτώ, οι δημοσιογραφικοί τηλεαστέρες που άπλωσαν βαρειά ηθική σκιά πάνω από το επάγγελμα- ορισμένοι από αυτούς, ανέκαθεν ευλύγιστοι, βρίσκονται και σήμερα στην σωστή όχθη των πραγμάτων…-και σε κραυγαλέα αναντιστοιχία με τις καθημερινές εμπειρίες των απλών ανθρώπων.
Θα όφειλαν ορισμένες φορές στη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να αποσύρονται οικειοθελώς από την ολισθηρή δημοσιότητα, διότι οι πομπές τους δεν πρόκειται να ξεχαστούν εύκολα. Και κάθε φορά που κορυβαντιούν, απωθητικά μας τις ξαναθυμίζουν.
Είναι αλήθεια, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, συνέβαλε στην επιδείνωση των προβλημάτων. Όμως, έχει βάση το επιχείρημα, ότι δεν τα δημιούργησε αυτός. Άντε να δεχθούμε, ότι ως τμήμα αυτής της ορισμένης Αριστεράς που διαθέτει η χώρα, λειτούργησε σαν πλυντήριο για κάθε ανομία του Αστικού κορμού…
Αλλά, η μνημονιακή του μετάλλαξη και η πολιτική ατιμία της διάψευσης όλων των προσδοκιών, δεν δικαιώνει καθόλου τις εγκληματικές επιλογές όσων με την δική μας απαθή και επιπόλαιη ή ιδιοτελή συμπεριφορά μας έφεραν στα δίχτυα μιας βαρειάς ομηρείας που μας έχει κάνει να ντρεπόμαστε να λέμε τ΄ όνομά μας και απειλεί σήμερα με αφανισμό τη χώρα.
Μπορεί κανείς να παραδεχθεί, ότι ο διαγωνισμός για τις τηλεοπτικές άδειες, είχε τα τρωτά του σημεία. Δεν ανήκει σε αυτά ο αριθμός των αδειών- ο συνετός Τηλέμαχος Χυτήρης του τότε ΠΑΣΟΚ, έλεγε ότι τρεις άδειες είναι πολλές- ούτε και το ψευδοπρόβλημα του ΕΣΡ- ο νόμος Ρουσσόπουλου επί ΝΔ, άφηνε στην αρμοδιότητα του υπουργού την σχετική χωροταξία.
Όμως υπήρξαν αστοχίες, ώστε, ένα προνομιακό όχι μόνο για την κυβέρνηση, θέμα κινδυνεύει να χαντακωθεί στα ρηχά νερά της μικροπολιτικής. Και από την άλλη, πάντως, για πρώτη φορά στήθηκε ταμείο και οι κάτοχοι πλήρωσαν. Δεν λέγεται αυτό με κάποια μοχθηρία. Είναι στοιχειώδης, έστω κι όπως έγινε, αποκατάσταση της νομιμότητας.
Προκαλεί υποψίες πλέον η στάση της ΝΔ. Η ηγεσία της, που κατέβαλλε επίμονες προσπάθειες να πείσει για την μετριοπάθειά της, διολισθαίνει ραγδαία σε μια αντιπολίτευση παλαιάς κοπής με ακραία διχαστικό λόγο. Και αφού, ελλείψει προγραμματικής πρότασης, ασκείται σε πόλεμο φθοράς, αρνείται τώρα, να συμπράξει ακόμη και στον διορισμό της νέας σύνθεσης του ΕΣΡ.
Μπορεί να λύνει κάποια πρόσκαιρα προβλήματα, μιας και η θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη, εξαιτίας των αμφίρροπων εσωκομματικών πιέσεων, προκύπτει κάθε φορά ως αποτέλεσμα της ανάγκης να τηρηθούν οι ισορροπίες με τα πολεμοχαρή ενδοπαραταξιακά στρατόπεδα. Όμως η σπορά του μίσους επιστρέφει στη χώρα.