Δυό δράμια μυαλό να έχει κανείς, μπορεί βάσιμα να προβλέψει ότι σε ένα καχεκτικό και εύθραυστο οικονομικό περιβάλλον, το μόνο θα καταφέρει, είναι να οδηγήσει μαθηματικά σε μείωση των εσόδων, κλονίζοντας από τώρα κάθε κυβερνητική βεβαιότητα..
Το οικονομικό επιτελείο είχε ανοικτό χώρο να κινηθεί, έστω και χωρίς ριζοσπαστικές αλλαγές στο δραματικά αναχρονιστικό φορολογικό σύστημα, αν βελτίωνε τον φοροεισπρακτικό μηχανισμό, ώστε να περιοριστεί η έκταση της παραοικονομίας που ζει (και το γλεντάει…) σε βάρος της χώρας.
Και το πρωθυπουργικό γραφείο, αντί να εξαντλείται σε ασκήσεις επικοινωνιακού ύφους, όφειλε να έχει ήδη υποχρεώσει τα υπουργεία σε επανέλεγχο δαπανών- η σχετική προθεσμία λήγει το καλοκαίρι του…2017, δεν βιαζόμαστε…-ώστε στα ανύπαρκτα περιθώρια που αφήνουν οι μνημονιακές υποχρεώσεις να προχωρήσει σε ανακατανομή κονδυλίων προς όφελος των ασθενέστερων.
Οι αρειμάνιες κυρίες και κύριοι του υπουργικού συμβουλίου που καυγαδίζουν υστερικά από τα άγρια χαράματα στα τηλεοπτικά στούντιο, εκεί όπου παράγεται ο νερόβραστος χυλός που τροφοδοτεί την αδιάφορη πολιτική ειδησεογραφία, θα έπρεπε αν είχαν λίγο αυτοσεβασμό, να έχουν υιοθετήσει κανόνες διαφάνειας στο σύστημα προμηθειών και να έχουν παρουσιάσει σαφή Οργανογράμματα των τομέων ευθύνης τους, ώστε να σταματήσει το δημόσιο φαγοπότι και να εξορθολογιστεί το σύστημα δαπανών.
Χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι σήμερα, υπηρετούν σε επινοημένα πόστα, που περιλαμβάνουν περιττές Γραμματείες, Διευθύνσεις και διοικητικά υποσύνολα, διασπώντας τη συνέχεια της Διοίκησης και προκαλώντας διάχυση της ευθύνης ώστε, τελικά να μην υπάρχει κανένας υπεύθυνος, σε ένα δαιδαλώδες και αντιπαραγωγικό καθεστώς επικάλυψης αρμοδιοτήτων, το οποίο είναι καταφανώς ανίκανο να υπηρετήσει οποιονδήποτε συγκεκριμένο στόχο.
Η Ελλάδα έχει από τις υψηλότερες δαπάνες στην Ευρωζώνη (55%) όπου ο μέσος όρος κυμαίνεται στο 49%, ενώ χώρες με σημαντικά μικρότερες δαπάνες από τις ελληνικές εμφανίζουν καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών. Ο λόγος; Οι κρατικές επιλογές εκεί δεν διαμορφώνονται με βάση κυρίως τα συμφέροντα της κομματικής πελατείας.
Μόνο η διακίνηση χάρτινων εγγράφων στο ελληνικό χαρτοβασίλειο, με βάση σχετική μελέτη του ΙΟΒΕ, κοστίζει στον Προϋπολογισμό πάνω από 400 εκ. ευρώ ετησίως, με συνέπεια τα τελευταία 15 χρόνια η χώρα, που αρνείται πεισματικά να υιοθετήσει την ηλεκτρονική αλληλογραφία, να έχει χάσει από την χρήση χαρτιού, πάνω από 6 δις ευρώ.
Στο νομοσχέδιο για την κινητικότητα των δημοσίων υπαλλήλων που αναμένεται να ψηφιστεί στη Βουλή, υπάρχει σχετική πρόβλεψη. Ωστόσο, ενώ το κουαρτέτο πιέζει αφόρητα την ελληνική πλευρά υποστηρίζοντας ότι το δημοσιονομικό κενό του 2018 θα φτάσει τα 600 εκ. ευρώ, η κυβέρνηση δεν δείχνει να βιάζεται.
Η καθιέρωση ηλεκτρονικών συστημάτων για τα δημόσια έγγραφα μετατίθεται στο νομοσχέδιο για την 1.7.2017, ανοίγοντας στην ίδια πρόταση παράθυρο για εξάμηνη παράταση, δηλαδή το 2018, και…βλέπουμε. Στο μεταξύ οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, ειδοποιούν τους πελάτες τους, ότι προσεχώς, για λόγους οικονομίας, θα στέλνουν τους λογαριασμούς με e-mail…