Τι υποστηρίζουν χοντρικά; Ότι παρεμβαίνοντας στην διαδικασία των απευθείας συνομιλιών, συνέβαλε στην αποτυχία τους απομακρύνοντας την προοπτική της λύσης που φαινόταν- όπως είπε και ο Πρόεδρος Ομπάμα την περασμένη εβδομάδα από την Αθήνα- «για πρώτη φορά μετά από χρόνια τόσο κοντά».

Παραβλέπουν οι επικριτές του Έλληνα υπουργού, ο οποίος πράγματι, σε άλλα θέματα επισύρει δίκαια την κριτική, ότι για πρώτη φορά η Ελλάδα εμφανίστηκε με απολύτως συγκροτημένη εθνική θέση στο ζήτημα των αναχρονιστικών εγγυήσεων και της παρουσίας των κατοχικών στρατευμάτων στο νησί.

Τη διαιώνιση αυτού του καθεστώτος επεδίωκε εξαρχής η Άγκυρα με το όχημα των μακρόσυρτων μεταβατικών περιόδων, και γι΄ αυτό τορπίλισε στο παρά πέντε, την διαπραγμάτευση. Οι ανυπόμονοι επικριτές του Κοτζιά, θα πρέπει να απαντήσουν στο ερώτημα αν ήθελαν μια συμφωνία στην οποία η Τουρκία θα ήταν εγγυητής της Κυπριακής Δημοκρατίας διατηρώντας επιπλέον απειλητικά, τα στρατεύματά της στα κατεχόμενα.

Προσήκει όμως, μια τέτοια συμφωνία σε κανονικά κράτη με ελεύθερους πολίτες ή σε ανυπόληπτες μπανανίες;

Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας αποδέχθηκε ένθερμα και υποστήριξε αυτήν την καθ΄ όλα άψογη γραμμή, την οποία άλλωστε, για όσους το παραβλέπουν σκόπιμα ή από αβλεψία, υπερασπίστηκε στις επίσημες δηλώσεις του, ενώπιον του Αμερικανού Προέδρου. Κάποιοι τώρα στην απόγνωσή τους, γυρεύουν κυβερνητικές ρωγμές και κάνουν λόγο για ασυνεννοησία μεταξύ Μαξίμου και Βασιλίσσης Σοφίας και για ενδοκυβερνητικό αλαλούμ...

Λιγότερο αντιπολιτευτικό μένος ειδικά σε τόσο λεπτά ζητήματα δεν θα έβλαπτε. Δεν βγαίνει έτσι το μεροκάματο…