Μοιραία, επιστρατεύουν τώρα, την γλώσσα των δανειστών. Η στερνή καταφυγή του πανικοβλημένου, όταν όλα γκρεμίζονται γύρω του, είναι να ενδυθεί το ετερόφωτο κύρος των προστατών του… (σ.σ: Όποιος πει ότι ο Αλέξης Τσίπρας υποφέρει από το «Σύνδρομο της Στοκχόλμης» όταν στέκεται σαν αμήχανος βλαχοδήμαρχος κάθε φορά που συναντιέται με την Γερμανίδα Καγκελάριο, είναι μέσα!)
Ακούς πως αγορεύουν στο κενό οι πολιτικοί μας αντιπρόσωποι, πως τρέχει η γλώσσα τους πριν από το μυαλό τους, δίνοντας την παραμικρή τους ικμάδα για να πλουτίσουν την προσωπική τους βιογραφία με ξένα επιχειρήματα και διακρίνεις εύκολα επί της κεφαλής τους, το μηδέν που γίνεται φωτοστέφανο.
Στα χείλη τους, οι λέξεις «πατρίδα», «κοινωνία», «μέλλον», «δικαιώματα», «νέα γενιά», «προσδοκίες», κυλιούνται στη λάσπη-κομματιάζονται σφαδάζοντας σαν από αντιαθλητικό «τάκλιν», κάτω από τις αγοραίες ερπύστριες της πολιτικής που τους υποδεικνύουν να εφαρμόζουν και η οποία δεν μας περιλαμβάνει στις προτεραιότητές της.
Έχουνε περάσει λίγα χρόνια- αλλά μας φαίνονται τόσα πολλά κιόλας- από τότε που μας παραμύθιαζαν ότι όπου να΄ ναι βγαίνουμε στις αγορές και μας προέτρεπαν να κάνουμε αγάντα γιατί «είμαστε στα τελευταία μέτρα» και το στροφιλίκι τελειώνει.
Τίποτε όμως, στην πραγματικότητα, δεν τελειώνει. Αντίθετα, κάθε φορά, ζούμε με μεγαλύτερη αγωνία την επανάληψη των ίδιων πραγμάτων. Γιατί δεν στρώνονται να καταρτίσουν σχέδιο. Από οράματα και μικροδιαχείριση, μπουχτίσαμε… Κι επειδή, η βολεμένη πολιτική ελίτ, αδιαφορεί για τη μοίρα των απλών ανθρώπων και σχολιάζει από ασφαλή απόσταση την ανέχεια των πολλών, ρίχνοντας κι άλλα ξύλα στο τζάκι. Αδρανή υλικά… Αυτοί είναι οι άνθρωποι που στέλνουμε με βαρειά ευθύνη μας στο Κοινοβούλιο και είμαστε-χωρίς και να τα έχουμε φάει όλοι μαζί!- σαν και τα μούτρα τους.
Μόλις 350.000 ψυχές οι εύψυχοι Ισλανδοί αλλά, δίδαξαν ότι εκτός από την σωτηρία των τραπεζιτών, υπάρχει και το συμφέρον των πολιτών… Ανακαλώντας τον ποιητή Νίκο Εγγονόπουλο που αναφερόταν στους αφυδατωμένους Ακαδημαϊκούς, θα λέγαμε ότι για να το καταλάβουν αυτό οι ημέτεροι πολιτικοί φωστήρες- ή ενδεχομένως και πολλοί από μας- θα έπρεπε τουλάχιστον να ήταν νεκροί…