Πρώτον το χρώμα του νέου προέδρου, αποδεικνύει οτι οι αμερικανοί έχουν αλλάξει. Τουλάχιστον η πλειοψηφία τους. Σαρανταπέντε χρόνια μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κίνγκεξέλεξαν μαύρο πρόεδρο.

Δεύτερον ο αριθμός των ψηφοφόρων ξεπέρασε κάθε ιστορικό ρεκόρ. Όταν σε μια χώρα σχετικά αδιάφορη για τις εκλογές ψηφίζει σχεδόν το 70% των πολιτών, αυτό σημαίνει οτι οι πολίτες έχουν αποφασίσει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.

Τρίτον το γεγονός οτι ο Ομπάμα κέρδισε με μεγάλη άνεση δείχνει οτι οι αμερικανοί αρνούνται τον διεθνή ρόλο που τους ανάγκασε να παίξουν ο ακραίος εκπρόσωπος των ρεπουμπλικανών, δηλάδή ο Τζώρτζ Μπούς. Μπορεί ο Μακαίην να έχασε τις εκλογές αλλά οι αμερικανοί την πολιτική και τον ρόλο του Μπους καταψήφισαν.

Ο εφιάλτης τελείωσε

Η θητεία του Μπούς ήταν τραυματική για όλους. Πολλοί θεωρούν οτι ο εφιάλτης τελείωσε. Και ο εφιάλτης ήταν μια Aμερική που δεν πίστευε στις διεθνείς συνεργασίες, που δεν θεωρούσε οτι τα μεγάλα προβλήματα μπορούν να λυθούν μέσω της διπλωματίας, αλλά πίστευε μόνο στα όπλα.

Δεν ξέρω αν ο Ομπάμα θα μας εντυπωσιάσει σαν πρόεδρος των ΗΠΑ. Εξάλλου παραλαμβάνει μια χώρα πληγωμένη. Η οικονομία δεν πάει καθόλου καλά, οι πανίσχυροι θεσμοί της όπως η επιτροπή κεφαλαιαγοράς αμφισβητούνται, το οικονομικό σύστημα που εκπροσωπεί βρίσκεται σε κρίση παγκοσμίως. Μια κρίση που θα ξεπεραστεί αλλά που αυτή τη στιγμή συγκλονίζει τη χώρα.

Ο ηγετικός ρόλος των ΗΠΑ επίσης έχει τρωθεί. Μετά απο πολλές δεκαετίες, ο αντιαμερικανισμός ξαναφούντωσε λόγω της πολιτικής του Μπούς στα καυτά μέτωπα της Μέσης Ανατολής και της Ασίας. Μέχρι σήμερα, μόνο οι αμερικανοί της Νέας Υόρκης δηλαδή οι πιο «ευρωπαίοι» είχαν δηλώσει την διαφωνία τους με την πολιτική αυτή. Σε αυτές τις εκλογές το μαύρισμα της πολιτικής Μπούς γενικεύθηκε. Η αδυναμία του Μπούς να ηγηθεί έδωσε ξανά το πάνω χέρι στην Αγγλία και ο Γκόρντον Μπράουν ήταν ο ηγέτης που βγήκε μπροστά και διαμόρφωσε τη γραμμή αμύνης για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης.

Η Ευρώπη είναι δίπλα του

Είναι πολύ νωρίς να προβλέψει οποιοσδήποτε, τι θα κάνει ο Ομπάμα. Ασφαλώς θα θελήσει να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Οι ηγέτες της Ευρώπης βρίσκονται στο πλευρό του Ομπάμα. Ο Νικολά Σαρκοζί ήταν ο πρώτος ηγέτης που του τηλεφώνησε για συγχαρητήρια (αυτό εξηγείται ίσως επειδή είναι ο μόνος ηγέτης που έχει σοβαρό λόγο να μένει ξύπνιος στο σπίτι με τη σύζυγο του). Απέναντι του όμως βρίσκεται ο ικανότερος Ρώσος πρόεδρος ο Βλαντιμίρ Πούτιν ο οποίος επίσης έχει στενή επαφή και συνεργασία με τους ευρωπαίους ηγέτες και ο οποίος ασφαλώς δεν είναι διατεθειμένος να αλλάξει τη στάση του έναντι των ΗΠΑ επειδή ο Ομπάμα μοιάζει συμπαθέστερος του Μπούς.

Ο κόσμος περιμένει πολλά απο τον Ομπάμα. Οι αμερικανοί ψηφοφόροι έκαναν μια υπέρβαση ψηφίζοντας τον για να αλλάξει το πρόσωπο της αμερικής προς τα έξω και να τους βγάλει απο τη δεινή οικονομική θέση που βρίσκονται με την κρίση. Το τι θα καταφέρει ο Ομπάμα κανείς δεν το ξέρει, ούτε ο ίδιος. Όμως αν καταφέρει να αλλάξει τον τρόπο που ο υπόλοιπος κόσμος βλέπει τους αμερικανούς, θα είναι μια πολύ μεγάλη επιτυχία και μια πολύ καλή αρχή. Διότι οι υπερδυνάμεις σήμερα δε αρκεί να έχουν όπλα και τσαμπουκά. Πρέπει να έχουν και μυαλό. Και η αμερικανοί το είχαν χάσει τελευταία...

Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]