Ολοι οι πολιτικοί ηγέτες της αντιπολίτευσης εκτιμούν ότι σύντομα θα πάμε σε εκλογές. Αυτό που θέλει να αποφύγει η ΝΔ είναι ο εκλογικός καταποντισμός, αφού βλέπει ότι το ΠαΣοΚ έχει περάσει σταθερά μπροστά στις δημοσκοπήσεις. Ανεξαρτήτως του πότε θα αποφασίσει ο Πρωθυπουργός να γίνουν οι εκλογές, το σίγουρο είναι ότι η ελληνική οικονομία θα αντιμετωπίσει μέσα στους επόμενους 12 μήνες το μεγαλύτερο πρόβλημα των τελευταίων 40 ετών. Η υποχώρηση του ρυθμού ανάπτυξης, ο υψηλότερος πληθωρισμός στην Ευρωπαϊκή Ενωση, το εκρηκτικό δημόσιο χρέος των 250 δισ. ευρώ, η μεγάλη αύξηση του κόστους δανεισμού του ελληνικού κράτους, το έλλειμμα του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών, το οποίο θα φθάσει εφέτος στα 44 δισ. ευρώ, και τα δημόσια ελλείμματα είναι τα συστατικά της συνταγής Αλογοσκούφη, η οποία μας οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μαζί με τις πιο αδύναμες οικονομίες του πλανήτη.
Υπό το κράτος πανικού, η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει κάθε προσπάθεια αντιμετώπισης της κρίσης και προσπαθεί με πυροτεχνήματα να πείσει τους ψηφοφόρους ότι πιέζει τους «κακούς». Στοχοποιεί τους τραπεζίτες, τους επιχειρηματίες, τους ξένους και έλληνες κερδοσκόπους, όποιον μπορεί, αρκεί να φανεί ότι κάτι κάνει. Δυστυχώς, όμως, δεν κάνει τίποτε άλλο. Μοναδική μέριμνα ως σήμερα του - ανύπαρκτου - οικονομικού επιτελείου ήταν να αυξάνει τον δανεισμό για να καλύψει τα ελλείμματα. Μεγάλο μέρος αυτών των δανείων - δανειστήκαμε 60 δισ. ευρώ από το 2004 ως σήμερα - χάνεται στη χοάνη της διαφθοράς των κρατικών υπαλλήλων και των πολιτικών προϊσταμένων τους, αλλά και των κομματικών παραγόντων που λυμαίνονται το δημόσιο χρήμα κατά πρωτοφανή τρόπο.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στην Ελλάδα η πιο αποτελεσματική «μπίζνα» είναι η πολιτική και αυτό αποδεικνύεται από το εντυπωσιακό άλμα του επιπέδου ζωής ορισμένων υπουργών και κομματικών στελεχών. Ευθέως, με το άπλωμα του χεριού στο κρατικό ταμείο, ή εμμέσως με μίζες, η κυβέρνηση όχι μόνο έχει συντηρήσει αλλά και έχει μεγεθύνει την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος. Σε μια χώρα η οποία κατέχει τα σκήπτρα της διαφθοράς ανάμεσα στις ευρωπαϊκές χώρες αυτό δεν μας εκπλήσσει. Κανείς δεν πίστευε ότι ο Καραμανλής θα συνέτριβε τους διεφθαρμένους δημοσίους υπαλλήλους. Δεν περίμενε όμως κανείς ότι θα φθάναμε σε αυτό το σημείο υπό την ηγεσία ενός νέου πολιτικού. Ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, όλοι παραδέχονται ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επανέφερε τη δημοκρατία στην Ελλάδα και μας έβαλε στην ΕΟΚ, ο Ανδρέας Παπανδρέου εμπέδωσε και πλάτυνε αυτή τη δημοκρατία και αναδιένειμε το εισόδημα υπέρ των χαμηλόμισθων, ο Κώστας Σημίτης μάς έβαλε στην ΟΝΕ και έκανε όλα τα μεγάλα έργα. Ο Κωστας Καραμανλής κινδυνεύει να μείνει στην ιστορία ως ο πρωθυπουργός που έφθασε την οικονομία στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Αν ο Πρωθυπουργός θέλει έστω και την τελευταία στιγμή να κάνει κάτι για τον τόπο, θα πρέπει να αλλάξει οικονομική πολιτική. Θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη του τις απόψεις της αντιπολίτευσης και κυρίως ορισμένων κορυφαίων στελεχών του ΠαΣοΚ που επί χρόνια ηγούντο της ελληνικής οικονομίας, να ακούσει παλαιότερους και εμπειρότερους τραπεζίτες, να αξιοποιήσει ως συμβούλους τους πανεπιστημιακούς και να καθορίσει μια στρατηγική οικονομικής ανάπτυξης. Εκτός αν προτιμήσει να πάει σε εκλογές ελπίζοντας ότι θα τις χάσει και θα απαλλαγεί επιτέλους από το άγχος της ηγεσίας που τόσο τον βασάνισε από τότε που ανέλαβε.
Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]