ΕΚΤΥΠΩΣΗ
Εκτύπωση αυτής της σελίδας

Τι πήραμε τελικά;

09:57 - 01 Δεκ 2008
Γρηγόρης Νικολόπουλος

Γράφει ο Γρηγόρης Νικολόπουλος

Την περασμένη εβδομάδα ήρθε στην Ελλάδα για τρεις ημέρες ο κινέζος πρόεδρος Χου Ζιντάο. Λίγοι το πήρανε χαμπάρι, αμφιβάλλω αν το πήρε χαμπάρι και η κυβέρνηση. Το γεγονός ότι ο δεύτερος ισχυρότερος, αν όχι ο ισχυρότερος του κόσμου, ήρθε στην Ελλάδα επειδή η κρατική κινεζική εταιρεία Cosco νοίκιασε μια προβλήτα στο λιμάνι του Πειραιά δείχνει κάτι για τον ρόλο των ηγετών, ακόμη και των κομμουνιστών: ότι οι διεθνείς οικονομικές συμφωνίες είναι από τις σημαντικότερεςαν όχι η σημαντικότερη- δουλειές του ηγέτη κάθε χώρας. Ο κινέζος πρόεδρος ήρθε στην Ελλάδα διότι η συμφωνία ενοικίασης της προβλήτας ΙΙ στον Πειραιά αποτελεί μια διέξοδο του κινεζικού εμπορίου προς τα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Δικαίως τη θεώρησε λοιπόν σημαντική. Αντίθετα όμως με ό,τι συμβαίνει παγκοσμίως, ο έλληνας Πρωθυπουργός δεν ασχολείται με τις διεθνείς μπίζνες. Το σύνολο της ελληνικής διπλωματίας εξαντλείται στη μάχη του ονόματος της πΓΔΜ τη στιγμή που η παγκόσμια οικονομία βυθίζεται σε ύφεση και η Ελλάδα αντιμετωπίζει σοβαρότατο πρόβλημα εξεύρεσης δανεικών για να καλύψει τα ελλείμματα και να πληρώσει τις υποχρεώσεις του Δημοσίου. Το 2009 θα χρειαστεί να δανειστούμε περίπου 45 δισ. ευρώ από το εξωτερικό για να καλύψουμε τις ανάγκες μας, ενώ ήδη χρωστάμε περί τα 260 δισ. ευρώ. Και ενώ βρισκόταν εδώ ο πρόεδρος της χώρας που έχει αυτή τη στιγμή τα περισσότερα διαθέσιμα, εμείς δεν του ζητήσαμε δανεικά.

Ακόμη και αν θεωρήσουμε ότι δεν είναι στα μεγάλα ταλέντα του Πρωθυπουργού οι διεθνείς σχέσεις, δεν μπορούμε να μην απορήσουμε γιατί δεν πρότεινε στον κινέζο πρόεδρο να αγοράσει η Κίνα ελληνικά ομόλογα. Η Ελλάδα δανείζεται από το διεθνές τραπεζικό σύστημα, από τα golden boys. Αυτοί οι τραπεζίτες γνωρίζουν πολύ καλά τις δανειακές μας ανάγκες και για αυτόν τον λόγο μας χρεώνουν με υπερβολικά και αυξανόμενα επιτόκια. Με τη συμφωνία της προβλήτας του Πειραιά και την επίσκεψη του Κινέζου στην Αθήνα δόθηκε μια μοναδική ευκαιρία να κλειστεί και μια συμφωνία τοποθέτησης κρατικού κινεζικού χρήματος σε ελληνικά ομόλογα, ώστε να αποφύγουμε και τα αυξημένα επιτόκια και τον κίνδυνο άρνησης των διεθνών τραπεζών να μας δανείζουν. Η Κίνα έχει τεράστια χρηματικά διαθέσιμα και έχει αγοράσει περισσότερο από το μισό του εξωτερικού χρέους των ΗΠΑ. Το να καλύψει μέρος του ελληνικού δημόσιου χρέους θα ήταν- υποθέτω- αστείο ποσόν για τον κινέζο πρόεδρο. Δυστυχώς ο κινέζος πρόεδρος ήρθε και έφυγε και ο έλληνας Πρωθυπουργός ανακοίνωσε με το υπέροχα στομφώδες ύφος του ότι η επίσκεψη του κινέζου προέδρου θα ενισχύσει περαιτέρω τις διμερείς σχέσεις και αναφέρθηκε στους τομείς της εξαγωγής ελαιολάδου και τυποποιημένων οπωρικών!

Τι πήραμε τελικά από τον Κινέζο; Ας το κρίνει ο καθένας μόνος του.

Τώρα θα πρέπει να πάμε πάλι όπως κάθε χρόνο στους διεθνείς τραπεζίτες και να τους ζητήσουμε δάνεια ύψους 45 δισ. ευρώ περίπου για να καλύψουμε τις ανάγκες μας. Και καταλαβαίνουμε όλοι τι σημαίνει αυτή την εποχή να παρακαλάς τους τραπεζίτες για δανεικά όταν δεν έχουν διάθεση ούτε μεταξύ τους να δανείζουν. Είναι τόσο εντυπωσιακή αυτή η «αμέλεια» που αρχίζει κανείς να σκέφτεται μήπως κάποιοι στην κυβέρνηση θέλουν να δανειζόμαστε ακριβά από τα golden boys.

Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]

Copyright © 1999-2024 Premium S.A. All rights reserved.