Η ελληνική οικονομία διαφέρει από τις ξένες διότι λειτουργεί μέσω του δημόσιου τομέα. Το Δημόσιο συντηρεί τον ιδιωτικό τομέα αφού είναι ο μεγαλύτερος καταναλωτής προϊόντων και υπηρεσιών του ιδιωτικού τομέα, αλλά και ο μεγαλύτερος εργοδότης. Για να συντηρηθεί λοιπόν η δημόσια κατανάλωση και να μπορεί το Δημόσιο να πληρώνει τους μισθούς των υπαλλήλων του και να δίνει παραγγελίες και δουλειές στον ιδιωτικό τομέα, πρέπει να έχει χρήματα. Πού βρίσκει χρήματα το Δημόσιο; Με δύο τρόπους: δανείζεται από το εξωτερικό και χαρατσώνει με φόρους τους έλληνες πολίτες. Και καθώς σήμερα τα δάνεια από το εξωτερικό είναι ακριβότερα και χορηγούνται με το σταγονόμετρο, το Δημόσιο προσπαθεί να πάρει τα χρήματα των πολιτών για να τα ξαναρίξει στην οικονομία. Ταυτόχρονα πετυχαίνει και κάτι ακόμη: αυξάνοντας τους φόρους, μειώνει το έλλειμμα, άρα οι διεθνείς δανειστές μας θεωρούν ότι θα βελτιωθεί η οικονομία μας και μας δανείζουν πιο εύκολα.

Είναι σωστή λοιπόν η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης; Η λογική του υπουργού να αυξήσει τα έσοδα του Δημοσίου είναι σωστή. Δεν διαθέτει όμως τον μηχανισμό για να το κάνει σωστά και έτσι καταλήγει σε λάθος μέτρα, τα οποία του προτείνει ο ίδιος ο μηχανισμός του υπουργείου που δεν λειτουργεί σωστά.

Τα μέτρα είναι λάθος διότι η επιβολή νέων φόρων επιβαρύνει μόνο τους νομοταγείς. Οι φοροφυγάδες ούτως ή άλλως δεν πληρώνουν. Πόσα είναι τα χρήματα που δεν εισπράττει το Δημόσιο από τους φοροφυγάδες και παραοικονομούντες; Η παραοικονομία στην Ελλάδα είναι το 25% του ΑΕΠ (τουλάχιστον). Το σύνολο των φορολογικών εσόδων είναι 60 δισ. ευρώ ετησίως, άρα το 25% είναι 15 δισ. ευρώ ετησίως (τουλάχιστον). Αυτό είναι το ποσόν των φόρων που θα εισέπραττε το Δημόσιο αν δεν υπήρχε φοροδιαφυγή. Επειδή δεν μπορεί να συλλάβει τους φοροφυγάδες και να το εισπράξει, επιβαρύνει με χαράτσι τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους, οι οποίοι και έκτακτη εισφορά θα πληρώσουν και αύξηση δεν θα πάρουν. Οι άλλοι, δηλαδή οι παραοικονομούντες, ούτε πλήρωναν ούτε θα πληρώσουν τίποτα. Από το άδικο αυτό χαράτσι στους μισθωτούς και το πάγωμα των μισθών το υπουργείο Οικονομίας υπολογίζει ότι θα εξοικονομήσει 700 εκατ. ευρώ. Αντί λοιπόν να εισπράξει ένα έστω και μικρό μέρος της φοροδιαφυγής των 15 δισ. ευρώ, προτιμά να πάρει 700 εκατ. ευρώ από τους νομοταγείς. Τι πολιτική είναι αυτή; Προφανώς άδικη. Και τι αποτέλεσμα θα έχει; Προφανώς το ελάχιστο. Θα βρει λίγα χρήματα για να καλύψει τις τρέχουσες ανάγκες, ελπίζοντας ότι η διεθνής κρίση θα τελειώσει γρήγορα.

Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]