Η οικονομική πολιτική μέχρι σήμερα θέτει ώς προτεραιότητα την μείωση του ελλείμματος του προυπολογισμού. Υποτίθεται οτι αυτή θα επιτευχθεί με μείωση των δαπανών και αύξηση των εσόδων. Αυτό δεν έχει συμβεί ποτέ. Οι δαπάνες πάντα αυξάνονται και οι φόροι δεν εισπράττονται. Και για τα δυο φταίει η διαφθορά και η ανικανότητα του δημοσίου τομέα. Όταν είχαμε τις δραχμές η αντιμετώπιση του ελλείμματος μεταξύ δαπανών και εσόδων ήταν εύκολη. Όταν οι δραχμές μας τελείωναν, τυπώναμε καινούργιες και πληρώναμε τους μισθούς και τις συντάξεις. Με το ευρώ αυτό δεν μπορεί να γίνει. Πρέπει να πάρουμε τα ευρώ των άλλων και αυτό γίνεται με τρείς τρόπους. Με τις ευρωπαικές επιδοτήσεις, με δανεικά και με εξαγωγές. Μέχρι στιγμής δεν απορροφούμε επαρκώς τις επιδοτήσεις, δανειζόμαστε σαν να μην υπάρχει αύριο και δεν εξάγουμε σχεδόν τίποτα. Νομοτελειακά πάμε για φούντο εκτός αν αλλάξουμε στρατηγική. Τι πρέπει να κάνουμε;

Αντί για τον περιορισμό του ελλείμματος του προυπολογισμού, ώς πρώτο στόχο της οικονομικής πολιτικής πρέπει να θέσουμε τον περιορισμό του ελλείμματος εξωτερικών συναλλαγών. Το έλλειμμα αυτό είναι 40 δις τον χρόνο. Δηλαδή τόσα χρήματα φεύγουν απο τη χώρα κάθε χρόνο. Και ο μόνος τρόπος που μπορεί να έχει άμεσο αποτέλεσμα είναι η αύξηση της τουριστικής περιόδου. Η τουριστική περίοδος στην Ελλάδα είναι πολύ περιορισμένη. Τρείς μήνες χονδρικά. Πρέπει να διπλασιαστεί ώστε να διπλασιαστούν και τα έσοδα απο τον τουρισμό. Μπορεί να διπλασιαστεί διότι το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες.

Αν η κυβέρνηση καλούσε τους μεγάλους ξενοδόχους και τους έλεγε οτι «δεν θα φύγετε απο αυτό το δωμάτιο αν δεν μου πείτε τι χρειάζεστε για να ανοίξετε τα ξενοδοχεία άλλους τρείς μήνες» θα άκουγε κατά πάσα πιθανότητα οτι χρειάζονται κάποιες δεκάδες χιλιάδες τουρίστες. Που θα βρεθούν αυοί οι τουρίστες; Στην Κίνα και στη Ρωσία. Οι κινέζοι δεν θέλουν να μαυρίσουν διότι στην Κίνα και στην Ασία γενικότερα, το σκούρο χρώμα ταυτίζεται με κατώτερες κοινωνικά τάξεις. Για τον λόγο αυτό οι ασιάτες αποφεύγουν τον καλοκαιρινό ήλιο. Θέλουν όμως να έρθουν στην Ελλάδα διότι είναι λάτρεις του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Και μπορούν να έρθουν το φθινόπωρο και την άνοιξη αν τα ξενοδοχεία είναι ανοικτά και αν τους διευκολύνουμε.

Πως θα τους διευκολύνουμε; Ανοίγοντας προξενεία στην Κίνα. Σήμερα, στην αχανή αυτή χώρα υπάρχει ενα και μόνο προξενείο στη Σαγκάη. Πρέπει λοιπόν ο κινέζος του Πεκίνου να πάει στη Σαγκάη για να βγάλει βίζα και να ταξιδέψει στην Αθήνα. Πρώτη κίνηση λοιπόν για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα της οικονομίας είναι να ανοξομε προξενεία στην Κίνα.

Δεύτερη είναι να ανοίξουμε προξενεία στη Ρωσία. Σήμερα έχουμε τέσσερα προξενεία στη Ρωσσία, ενώ οι Ισπανοί έχουν δεκαπέντε. Με αντίστοιχη λογική μπορούμε να εντοπίσουμε και άλλους τρόπους αύξησης των εσόδων μας.

Και όμως, επειδή οι πολιτικοί σκέφτονται ακόμη με όρους κλειστής οικονομίας με δικό της νόσμισμα, δεν υπάρχει καν αρμόδιος για το ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών υπουργός. Υπάρχει μόνο ένας φουκαράς υπουργός οικονομίας ο οποίος σκέφτεται πώς θα πάρει λεφτά απο τους συνεπείς φορολογικά πολίτες για να καλύψει τις τρύπες που αφήνουν οι φοροφυγάδες και πώς θα δώσει περισσότερα λεφτά στους τεμπέληδες της άγονης κοιλάδας του δημοσίου για να πάρει περισσότερες ψήφους. Έτσι σκεπτόμενοι θα συνεχίσουμε να στροβιλιζόμαστε στη δίνη του ελλείμματος του προυπολογισμού ενώ ήδη θα μας έχει πνίξει η δίνη του εξωτερικού χρέους.

Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]