Το Σύνταγμα λέει ό,τι λέει και υπάρχει ένας ολόκληρος νομικός κλάδος (χωρίς άλλο επαγγελματικό αντικείμενο) που ερμηνεύει το Σύνταγμα κατά το δοκούν. Και φυσικά είναι όλοι έγκριτοι. Δεν υπάρχει μη έγκριτος συνταγματολόγος και ασφαλώς ουδείς άλλος πλην των εγκρίτων συνταγματολόγων μπορεί να κρίνει έναν έγκριτο συνταγματολόγο.
Η ερμηνεία λοιπόν του έγκριτου κ. Δ. Τσάτσου λέει ότι δεν πρέπει τα κόμματα να παίζουν τέτοιο παιχνίδι. Η ερμηνεία του έγκριτου κ. Α. Μανιτάκη, από την άλλη, είναι ότι δεν υπάρχει κάτι αθέμιτο στη χρήση αυτής της διάταξης του Συντάγματος. Ερμηνεία η μία, ερμηνεία και η άλλη.
Εγκριτος και ο ένας, έγκριτος και ο άλλος. Τι συζητάμε λοιπόν; Αφού μόνο οι συνταγματολόγοι μπορούν να κρίνουν αν είναι συνταγματικό κάτι ή όχι, εμείς τι παριστάνουμε; Και αφού οι συνταγματολόγοι διχάζονται, εμείς πώς μπορούμε να διαλέξουμε;
Και να θέσω και το αφελές ερώτημα: Τι μας νοιάζει εμάς; Επειδή κάποιο «σκοτεινό κέντρο» οργάνωσε αυτή τη συζήτηση (άλλοι λένε ότι είναι κυβερνητικοί κύκλοι, άλλοι ο μαθητής του κ. Τσάτσου, επίσης έγκριτος συνταγματολόγος και εσωτερικός αντίπαλος του Γ. Παπανδρέου, Ευ. Βενιζέλος , άλλοι ο ίδιος ο κ. Τσάτσος που θέλησε να εκδικηθεί τον Γ. Παπανδρέου επειδή δεν τον ειδοποίησε ότι τον παύει από επικεφαλής των ευρωβουλευτών του ΠαΣοΚ), πρέπει εμείς να ασχολούμαστε με αυτό το ζήτημα;
Και δεν φτάνει αυτό. Κάποιοι έχουν αρχίσει να πιέζουν τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να λάβει θέση. Να πει, δηλαδή, τι ο Πρόεδρος; Οτι εγώ, αν με θέλουν όλοι, θα είμαι υποψήφιος, αλλιώς δεν θα είμαι; Ή ότι εγώ δεν θέλω να είμαι υποψήφιος αν με προτείνει η ΝΔ αλλά θέλω αν με προτείνει το ΠαΣοΚ; Ή ότι θέλω γενικά ή δεν θέλω γενικά να είμαι υποψήφιος; Είστε στα καλά σας, κύριοι; Μπορεί ποτέ να πιέσετε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να τοποθετηθεί σε ένα τέτοιο ζήτημα; Για τι ακριβώς συζητάμε τώρα; Για πρόεδρο της τάξης του σχολείου;
Οσο και αν έχει χαθεί η σοβαρότητα από την πολιτική σκηνή και από τα δημοσιογραφικά γραφεία, ευτυχώς ο θεσμός του Προέδρου της Δημοκρατίας έχει καταφέρει να επιβιώσει ηθικά και πολιτικά είναι ο μοναδικός θεσμός που χαίρει σεβασμού στη σημερινή Ελλάδα και πολύ καλά κάνει και δεν ασχολείται με ανοησίες και στημένα παιχνίδια που εξυπηρετούν προσωπικές ματαιοδοξίες και μικροπολιτικές σκοπιμότητες.
Το πότε θα γίνουν εκλογές είναι υπόθεση του Πρωθυπουργού. Θα παραμείνει στη θέση του όσο νιώθει ότι μπορεί να παραμείνει. Αν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μπορέσει να τον αναγκάσει να πάει σε πρόωρες εκλογές, θα το κάνει. Οταν θα γίνουν εκλογές, ο λαός θα αποφασίσει. Αυτό είναι όλο κι όλο το παιχνίδι, ξεκάθαρο, ωραίο, κλασικό, με κανόνες γνωστούς σε όλους. Ολα τα άλλα είναι θέατρο σκιών.
Γρηγόρης Νικολόπουλος