Οι δημοσιογράφοι έθεταν διάφορες περίπλοκες ερωτήσεις προσπαθώντας να φανούν ενημερωμένοι και φυσικά έπαιρναν την ίδια απάντηση, της «κασέτας». Ισως να είχαν καλύτερο αποτέλεσμα αν ρωτούσαν ευθέως πιο απλά πράγματα όπως, π.χ., «Αφού τα πηγαίνατε τόσο καλά με την οικονομία ώσπου να έρθει η κρίση, γιατί διώξατε τον κ. Αλογοσκούφη, κύριε Καραμανλή» ή «Αν βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ενωση, κυρία Παπαρήγα, όπως προτείνετε, ξέρετε κανέναν Ελληνα που θα έδινε πίσω τα ευρώ του για να ξαναπάρει δραχμές;» ή «Γιατί, κύριε Καρατζαφέρη, στις ψηφοφορίες του Ευρωκοινοβουλίου οκτώ στις δέκα φορές ψηφίζετε το ίδιο με το ΚΚΕ;».

Αυτές τις ερωτήσεις δεν θα τις απαντούσαν βεβαίως οι πολιτικοί αλλά τουλάχιστον θα τις θυμόταν μετά τη λήξη της συνέντευξης ο τηλεθεατής, πράγμα που σημαίνει ότι είναι καλές ερωτήσεις. Αυτές που ετέθησαν δεν τις θυμάται κανείς. Η μόνη ερώτηση που θυμάμαι εγώ είναι αυτή που ετέθη στον κ. Παπανδρέου: «Πού θα βρείτε τα λεφτά;». Και θυμάμαι και την απάντηση: «Θα τα βρούμε από εκεί που πηγαίνουν».

Είναι μια εξαιρετική ερώτηση η οποία κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να τεθεί σε όλους τους πολιτικούς αρχηγούς. Με εξαίρεση την κυρία Παπαρήγα που, αφού θα κρατικοποιήσει όλες τις επιχειρήσεις και την ιδιωτική περιουσία, θα έχει σίγουρα πολλά λεφτά και δεν θα χρειάζεται να τα βρει από πουθενά - προφανώς η απάντηση είναι «θα τα πάρω από εσάς» -, όλοι οι άλλοι θα απαντούσαν σύμφωνα με τα όσα λένε ως σήμερα, ότι θα τα βρουν από την πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς στο Δημόσιο. Με λίγα λόγια, θα απαντούσαν το ίδιο με τον κ. Παπανδρέου, δηλαδή «θα τα βρούμε από εκεί που πηγαίνουν τα λεφτά».

Το συμπέρασμα αυτών των απαντήσεων είναι ότι το πρόβλημα της χώρας δεν είναι οικονομικό αλλά ηθικό. Θα πρέπει η κυβέρνηση να εφαρμόσει τους νόμους. Εξάλλου ηγεσία είναι η επιβολή της βούλησης του ηγέτη. Είναι κάτι που ο κ. Καραμανλής δεν έκανε και, αν ο κ. Παπανδρέου δεν το κάνει, θα έχει την ίδια μοίρα με τον προκάτοχό του. Για να αποφύγει αυτή την τραγική μοίρα ο κ. Παπανδρέου πρέπει να φτιάξει ένα πάρα πολύ ισχυρό επιτελείο, το οποίο θα πρέπει να χτυπήσει τη διαφθορά στη ρίζα της. Και για να γίνει αυτό, δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη στρατηγική. Χρειάζεται απλώς βίαιη επιβολή των νόμων στη διεφθαρμένη γραφειοκρατία των υπουργείων και των άλλων δημοσίων υπηρεσιών. Χρειάζεται, δηλαδή, παραδειγματική τιμωρία των επίορκων εφοριακών και των φοροφυγάδων. Η σωστή απάντηση λοιπόν στην ερώτηση «πού θα βρείτε τα λεφτά;» είναι ξεκάθαρη: «Θα κρεμάσουμε στο Σύνταγμα τρεις επίορκους εφοριακούς και τρεις φοροφυγάδες». Από το επόμενο πρωί τα λεφτά θα αρχίσουν να ρέουν προς το δημόσιο ταμείο... καταρρακτωδώς.

Γρ. Νικολόπουλος
[email protected]