Οι Βρυξέλλες μας έχουν βάλει στο μάτι - και δικαίως αφού τις έχουμε επανειλλημμένως εξαπατήσει με ψεύτικα στατιστικά στοιχεία και απατηλές υποσχέσεις - και απαιτούν επώδυνα μέτρα περιορισμού των δαπανών και αύξησης των εσόδων του δημοσίου. Σε μια κρατικοδίαιτη οικονομία όπως η ελληνική, ο περιορισμός των κρατικών δαπανών ακόμη και αν πρόκειται περί περιορισμού της σπατάλης, σημαίνει αυτομάτως μείωση των εισοδημάτων των πολιτών. Σημαίνει επίσης μείωση του μεγέθους της παραοικονομίας που είναι όσο και αν φαίνεται περίεργο ο "κλάδος" της ελληνικής οικονομίας που συντήρησε τη ρευστότητα και την κατανάλωση τους προηγούμενους μήνες. Η κυβέρνηση αναγκαστικά θα λάβει μέτρα θέλει δεν θέλει και τα μέτρα αυτά θα στρέφονται σύμφωνα με τα όσα έχει ήδη προαναγγείλει εις βάρος των μεγάλων επιχειρήσεων και των υψηλών εισοδημάτων.

Εκτός αυτού και οι εξελίξεις στο εξωτερικό θα λειτουργήσουν αυτή τη φορά εις βάρος του ελληνικού χρηματιστηρίου και αυτό φάνηκε χθές μετά την σύσταση Προβόπουλου προς τις τράπεζες να πάψουν να δανείζονται απο την Ευρωπαική κεντρική τράπεζα με ενέχυρο τίτλους του ελληνικού δημοσίου. Τι ακριβώς συνέβη σε αυτή την περίπτωση: Οι ευρωπαικές χώρες παρουσιάζουν σημάδια ανάκαμψης και η ΕΚΤ θεωρεί οτι πρέπει σταδιακά να περιοριστεί η παροχή ρευστότητας προς το ευρωπαικό τραπεζικό σύστημα διότι δεν την χρειάζεται πια τόσο πολύ όσο τους προηγούμενους μήνες. Συνεπώς ούτε οι ελληνικές τράπεζες θα μπορούν πλέον να απορροφούν τόση ρευστότητα όσο απορροφούσαν μέχρι σήμερα απο την ΕΚΤ. Οι ευρωπαικές οικονομίες καταφέρνουν να ξεπεράσουν την κρίση - ή τουλάχιστον αυτό δείχνουν - μέσω της προσαρμογής τους στις πραγματικές συνθήκες ζήτησης. Ομως η ελληνική οικονομία δεν έχει βελτιωθεί επι της ουσίας, όπως οι ευρωπαικές. Αντίθετα, επιβίωσε μέσω των προγραμμάτων στήριξης της ευρωπαικής οικονομίας τα οποία τώρα σταδιακά περιορίζονται και κατά συνέπεια θα χάσει την μοναδική πηγή χρηματοδότησης της. Αυτό που βλέπουμε λοιπόν για τις ελληνικές επιχειρήσεις τους επόμενους μήνες, είναι μάλλον δυσκολίες μεγαλύτερες απο τις περυσινές παρά βελτίωση των προοπτικών τους.

Ο περιορισμός της δυνατότητας των τραπεζών να δανείζονται φθηνά απο την ΕΚΤ και να δανείζουν φθηνά τις ελληνικές επιχειρήσεις και τους δανειολήπτες, σε συνδυασμό με τη διάθεση περιστολής των δαπανών και αύξησης των φόρων, μαζί με την αδυναμία της ελληνικής οικονομίας να γίνει πιο ανταγωνιστική, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να λειτουργήσουν υπέρ του ελληνικού χρηματιστηρίου.

Επιπλέον υπάρχει και ένας 'τεχνικός' παράγοντας καθήλωσης της εγχώριας κεφαλαιαγοράς σε χαμηλότερα επίπεδα. Η χρονιά έχει ουσιαστικά τελειώσει, τα κέρδη έχουν καταγραφεί και οι μάνατζερς και οι διαχειριστές θα προτιμήσουν να αφήσουν περιθώρια ανάπτυξης των κερδών τους το 2010 διότι εκτός των άλλων δεν γνωρίζουν τι θα γίνει φορολογικά και με τα κέρδη του 2009. Δυστυχώς λοιπόν όλοι οι παράγοντες που επηρεάζουν τις τιμές των ελληνικών μετοχών είναι αρνητικοί αυτή τη στιγμή και θα παραμείνουν τέτοιοι τουλάχιστον μέχρι το τέλος του έτους.

Γρηγόρης Νικολόπουλος
[email protected]