Ο υπουργός κ. Γ. Παπακωνσταντίνου θα πρέπει να καταφέρει αυτό που κανένας άλλος ως σήμερα δεν έχει πετύχει. Να συλλάβει τη φοροδιαφυγή και να εντάξει στο σύστημα την παραοικονομία. Η παραοικονομία κατά τους πιο αισιόδοξους υπολογισμούς φτάνει στο ένα τρίτο του ΑΕΠ, ενώ δεν είναι λίγοι οι αναλυτές που εκτιμούν ότι ξεπερνά σημαντικά το 50% της νόμιμης οικονομίας. Για να αντιμετωπιστεί η παραοικονομία, δεν φτάνουν οι έλεγχοι από το ΣΔΟΕ -που ασφαλώς είναι το σημαντικότερο όπλο του υπουργείου Οικονομικών σε αυτή τη μάχη. Χρειάζεται οπωσδήποτε και αλλαγή στο θεσμικό πλαίσιο, με συγκεκριμένες στοχεύσεις.

Οι κλάδοι που φοροδιαφεύγουν είναι πολλοί αλλά εντάσσονται κυρίως στον τομέα των υπηρεσιών. Στην παραγωγή προϊόντων η φοροδιαφυγή είναι εξαιρετικά περιορισμένη. Στις υπηρεσίες, με εξαίρεση ασφαλώς στο τραπεζικό σύστημα, η παραοικονομία ίσως είναι μεγαλύτερη από τη νόμιμη οικονομική δραστηριότητα. Ενας τρόπος για να αντιμετωπιστούν η παραοικονομία και η φοροδιαφυγή είναι η ηλεκτρονικοποίηση των πληρωμών. Εργο που δεν είναι πολύ εύκολο και απαιτεί χρόνο. Αυτό που είναι εύκολο και αποτελεσματικό και μπορεί να γίνει με μια απλή υπουργική απόφαση είναι να πληρώνονται όλα τα τιμολόγια μέσω τραπεζικών συναλλαγών και όχι με μετρητά.

Τα κίνητρα για τη συλλογή αποδείξεων δαπανών από όλους τους φορολογουμένους επίσης θα συμβάλουν στην αύξηση των εισπράξεων του Δημοσίου και η χρησιμοποίηση τεκμηρίων- μια μέθοδος την οποία ο υπουργός Οικονομικών δεν συμπαθεί ιδιαίτερα- είναι η μόνη λύση για την πάταξη της διαφθοράς στις υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών. Η δυνατότητα κρίσης των υπηρεσιών πρέπει να περιοριστεί και να αυξηθεί σημαντικά η αντικειμενικότητα στο φορολογικό σύστημα. Το ίδιο ισχύει και για άλλες «καυτές» υπηρεσίες του Δημοσίου, όπως είναι π.χ. η πολεοδομία και οι υγειονομικές υπηρεσίες.

Η αντιμετώπιση λοιπόν της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής δεν μπορεί να γίνει αποκλειστικά και μόνο από τον υπουργό Οικονομικών, αλλά σε συνεργασία με όλα τα υπουργεία και κυρίως σε μια κοινή κατεύθυνση που θα έχει ως στόχο τη ριζική αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του δημοσίου τομέα, αλλά και την αλλαγή νοοτροπίας των δημοσίων υπαλλήλων.

Γρ. Νικολόπουλος