Τα επόμενα χρόνια θα είναι χρόνια μιζέριας, φτώχειας, ανεργίας και υποχώρησης του βιοτικού επιπέδου. Η συνταγή του ΔΝΤ είναι καταστροφική για την οικονομία και όσοι επιπόλαια πίστευαν ή ακόμη πιστεύουν οτι το ΔΝΤ είναι η λύση στο πρόβλημα μας σύντομα θα διαπιστώσουν το τεράστιο λάθος τους.
Ας ελπίσουμε οτι η επιστολή του υπουργού οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου είναι απλώς ένα βήμα στην διαδικασία αποκατάστασης της εμπιστοσύνης των αγορών. Ήδη σήμερα, μετά την επιστολή, τα spreads μειώθηκαν αισθητά καθώς οι αγορές – που μας πιέζουν να προσφύγουμε στο ΔΝΤ – θέλουν να δούν οτι τα λεφτά είναι πράγματι διαθέσιμα και οτι οι τεχνοκράτες έρχονται (εδώ είναι ήδη, αλλά ανεπίσημα) και δουλεύουμε μαζί τους για να συμμαζέψουμε την οικονομία.
Η κυβέρνηση δεν έχει προσπαθήσει αρκετά. Ουσιαστικά δεν έχει ακόμη κάνει τίποτα για να συμμαζέψει τις δαπάνες και να αυξήσει τα έσοδα. Δεν έχει αξιοποιήσει την περιουσία του δημοσίου. Δεν έχει εξαντλήσει τα περιθώρια δανεσιμού ούτε απο την εγχώρια ούτε απο τις διεθνείς αγορές. Δεν έχει κόψει τις δαπάνες, πλην μισθών. Δεν έχει κινητοποιήσει τους εισπρακτικούς μηχανισμούς, δεν έχει απορροφήσει το ΕΣΠΑ. Με λίγα λόγια δεν έχει κάνει καμία προσπάθεια.
Έχει πάρει μερικά μέτρα τα οποία ακόμη δεν έχουν λειτουργήσει. Πρέπει να περιμένει να δεί αν τα μέτρα θα αποδώσουν και αν θεωρεί οτι δεν επαρκούν να πάρει και άλλα.
Όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εγκαταλείψει την προσπάθεια εξυγίανσης της οικονομίας απο τώρα. Πρέπει να βρεί τα λεφτά απο την εγχώρια αγορά έστω και σε υψηλό κόστος, να αξιοποιήσει την περιουσία του δημοσίου και να περιορίσει τις δαπάνες. Δεν πρέπει να σηκώσει τα χέρια και να προσφύγει στο ΔΝΤ. Διότι ουσιαστικά, απο την ημέρα που θα κληθεί επισήμως το ΔΝΤ να μας δανείσει, η ελληνική κυβέρνηση θα υποκατασταθεί απο μια ομάδα τεχνοκρατών που θα εγκατασταθούν στα ελληνικά υπουργεία. Η ομάδα αυτή που θα εκπροσωπεί αποκλειστικά και μόνο τα συμφέροντα των πιστωτών μας, θα επιβάλει μια πολιτική αυστηρής και ενδεχομένως ολέθρια λιτότητα μέχρις ότου ξεχρεώσουμε. Και θα αργήσουμε πολύ να ξεχρεώσουμε. Αν δεν τα καταφέρουμε, θα οδηγηθούμε σε πτώχευση και έξοδο απο το ευρώ, αφού λογικά στα επόμενα δύο χρόνια η πρόταση της γερμανίδας καγκελάριου κυρίας Μέρκελ θα έχει υλοποιηθεί. Θα έχει δημιουργηθεί ο μηχανισμός εκδίωξης απο το ευρώ όσων χωρών δεν έχουν καταφέρει να ελέγξουν τα ελλείμματα και τα χρέη τους.
Τι θα γίνει λοιπόν απο την στιγμή της προσφυγής μας και μετά;
Κανένας υπουργός δεν θα διοικεί το υπουργείο του. Κανένας νόμος δεν θα συντάσσεται απο τους έλληνες νομοθέτες. Καμμία υπουργική απόφαση δεν θα υπογράφεται αν δεν έχει εγκριθεί απο τους ξένους τεχνοκράτες.
Το καλύτερο σενάριο που μπορούμε να ελπίζουμε είναι οτι αυτά τα μέτρα θα έχουν ενα άμεσο αποτέλεσμα στη μείωση των ελλειμμάτων. Αν αυτό συμβεί μπορούμε να ελπίζουμε οτι μετά απο τρία χρόνια, η ελληνική οικονομία θα σταθεροποιηθεί και θα μπεί ξανά σταδιακά σε ρυθμούς ανάπτυξης. Φυσικά μέχρι να γίνει αυτό, το κόστος που θα έχει πληρώσει θα είναι τεράστιο.
Δυστυχώς το αισιόδοξο αυτό σενάριο είναι και το λιγότερο πιθανό. Το πιθανότερο είναι οτι η προσπάθεια θα αποτύχει λόγω της ύφεσης που θα προκαλέσει.
Το ΔΝΤ λοιπόν δεν είναι λύση. Η λύση πρέπει να δοθεί απο την κυβέρνηση όσο κόπο και πόνο και αν απαιτεί.