Ήδη οι συγχωνεύσεις έχουν καθυστερήσει, λένε κορυφαία στελέχη του τραπεζικού συστήματος, αλλά οι διοικήσεις τις αποφεύγουν για να μη χάσουν τα προνόμια του διοικείν. Όμως η κατάσταση θα καταστήσει αναπόφευκτη τη συνένωση των μεγάλων ελληνικών τραπεζών γιατί αλλιώς η επιβίωση τους καθίσταται αμφίβολη. Η Τράπεζα της Ελλάδος πιέζει για συγχωνεύσεις, όμως οι τραπεζίτες το καθυστερούν όσο μπορούν.
Τα σενάρια που επικρατούν είναι τρία: πρώτον οτι οι ελληνικές τράπεζες θα εξαγοραστούν κοψοχρονιά απο μεγάλες διεθνείς τράπεζες, όπως πχ η HSBC η οποία ήδη έχει δραστηριότητα στην Ελλάδα και η οποία σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες δεν θα είχε αντίρρηση να αγοράσει την Αlpha bank ενώ καλοβλέπει και την θυγατρική της Εθνικής στην Τουρκία την Financebank.
Φυσικά αυτό το σενάριο της εξαγοράς των ελληνικών τραπεζών απο ξένες θέλουν να το αποφύγουν οι έλληνες τραπεζίτες, διότι κατά πάσα πιθανότητα θα έχαναν την ισχύ τους αν οχι και τη δουλειά τους. Οι δε μέτοχοι θα υφίσταντο μεγάλη μείωση του ποσοστού τους στο μετοχικό κεφάλαιο αφού οι ξένες τράπεζες θα προχωρούσαν σε γενναίες αυξήσεις κεφαλαίου στις οποίες οι έλληνες μέτοχοι δεν θα μπορούσαν να συμμετάσχουν.
Το δεύτερο σενάριο είναι η συγχώνευση μεταξύ ελληνικών τρπαεζών, αλλά και σε αυτό χρειάζεται να συμφωνήσουν οι διοικήσεις μεταξύ τους με βάση το προσωπικό τους όφελος. Ποιός θα διοικεί, τι ποσοστά θα έχουν μετά τη συγχώνευση, πως θα διαμορφώνονται οι αμοιβές κλπ. Όλα αυτά είναι ιδιαίτερα δύσκολα όπως έχει αποδειχθεί και ιστορικά για τους έλληνες γενικώς και για τους τραπεζίτες ειδικότερα, διότι κολλάνε στους εγωισμούς και στα προσωπικά σμφέροντα.
Το ερώτημα είναι πόσο ακόμη θα αντέξουν οι ελληνικές τράπεζες και αν τελικώς θα έχουν την ωριμότητα να προχωρήσουν μόνοι τους οι τραπεζίτες σε συγχωνεύσεις ή αν θα αναγκαστούν άρον άρον να συγχωνευτούν κάποια στιγμή για να διασωθούν.
Ενα τρίτο σενάριο – καταστροφικό – προβλέπει τη συγχώνευση ιδιωτικών τραπεζών μεταξύ τους και την κρατικοποίηση τους ώς αποτέλεσμα των κεφαλαίων που θα χρειαστεί να παράσχει το δημόσιο για να τις διασώσει σε περίπτωση χρεωκοπίας της χώρας. Αν δηλαδή γίνει αναδιάρθρωση του χρέους του δημοσίου, αναγκαστικά θα πρέπει να γίνει και κρατικοποίηση των ιδιωτικών τραπεζών οι οποίες λόγω των ζημιών που θα έχουν απο το haircut των ομολόγων θα αναγκαστούν να κάνουν αυξήσεις κεφαλαίου. Και καθώς δεν θα έχουν χρήματα, τις αυξήσεις θα τις κάνει το κράτος με ομόλογα και έναντι αυτών θα πάρει τις μετοχές τους.
Σύμφωνα πάντως με τις εκτιμήσεις όλων των τραπεζιτών το τραπεζικό σύστημα οδεύει προς συγχωνεύσεις με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και αυτές θα πραγματοποιηθούν σε διάστημα απο τρείς μήνες μέχρι ένα έτος, ανάλογα με τις συνθήκες της αγοράς και την πίεση που υφίσταται το τραπεζικό σύστημα.