Όλοι στην Ευρώπη γνωρίζουν οτι το ποσόν των 750 δις ευρώ που διαθέτει ο μηχανισμός στήριξης δεν αρκεί για να καλύψει μια γενικευμένη κρίση ομολόγων στην Ευρώπη. Όλοι έχουν διαπιστώσει οτι το ευρωπαικό όνειρο κινδυνεύει να μετατραπεί σε εφιάλτη – και για τους φτωχότερους λαούς αλλά και για τους ισχυρότερους. Οι μεν φτωχοί κινδυνεύουν να εξαθλιωθούν, οι δε ισχυρότεροι να χάσουν και χρήμα αλλά και κυρίως επιρροή και αξιοπιστία στην διεθνή κοινότητα.
Το ευρωομόλογο, θα δώσει στην Ευρώπη τη δυνατότητα να αποκτήσει επιτέλους σοβαρή οικονομική και κοινωνική συνοχή. Θα της επιτρέψει να απευθύνεται με αξιοπιστία στις αγορές και να διαθέτει μια κοινωνική πολιτιστική και πολιτική ομοιογένεια. Και αυτό διότι η έκδοση του θα συνοδευθεί απο τη δημιουργία ενός σοβαρού ευρωπαικού προυπολογισμού ο οποίος θα θέσει ουσιαστικά τις βάσεις για την πραγματική ευρωπαική ενοποίηση.
Όλα αυτά τα θέματα που συζητούνται σήμερα, δεν είναι καινούργια. Οι ευρωπαίοι τα συζητούσαν πριν απο δεκαετίες. Προβλημάτιζαν ακόμη και τους ιδρυτές της Ευρωπαικής Ένωσης και όλοι οι τεχνοκράτες της δεκαετίας του ’70 και του ’80 τα είχαν εξετάσει διεξοδικά. Και το ζήτημα του ευρωπαικού προυπολογισμού, και το ζήτημα των ευρωομολόγων και το ζήτημα του ευρωπαικού στρατού και το ζήτημα της πολιτικής ενοποίησης.
Όλα αυτά που σήμερα επανέρχονται στο προσκήνιο είναι αλληλένδετα. Διότι για παράδειγμα, αν η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να μειώσει το έλλειμμα της ραγδαία και απότομα, χωρίς να καταστραφεί – όπως γίνεται σήμερα με την εφαρμογή του μνημονίου – το πρώτο που θα έπρεπε να μειώσει είναι οι υπερβολικές αμυντικές της δαπάνες. Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει η Ευρωπαική Ένωση να εγγυηθεί με το στρατό όλων των χωρών μελών της τα ελληνικά – ευρωπαικά σύνορα. Αν αυτό γίνει, τότε το έλλειμμα μειώνεται ταχύτατα. Για να γίνει όμως αυτό η Ευρώπη θα ζητήσει αυξημένη πολιτική επιρροή σε όλα τα μέλη της. Θα ζητήσει ενιαία εξωτερική πολιτική. Θα ζητήσει συμμετοχή στη διαμόρφωση των εθνικών προυπολογισμών και συνεισφορά σε χρήμα για τη δημιουργία ευρωπαικής στρατιωτικής δύναμης, τους εξοπλισμούς και και τη συντήρηση της.
Η Ευρώπη είναι ενα τεράστιο παζάρι. Στο παζάρι αυτό αγοράζονται και πουλιούνται αντίθετα εθνικά συμφέροντα. Οι αποφάσεις λαμβάνονται με διαπραγματεύσεις, η επιρροή εξαγοράζεται, το ίδιο και οι ψήφοι. Θα ήταν αφελής όποιος πίστευε οτι σε μια πόλη όπως οι Βρυξέλλες που δραστηριοποιούνται 2.000 λόμπυ τα οποία εξυπηρετούν έναντι αδρότατων αμοιβών αντίθετα μεταξύ τους συμφέροντα, επικρατεί η ιδιεολογία και ο αλτρουισμός. Εξάλλου η ευρωπαική πολιτική είναι απο τη γέννηση της μια εξαγορά συνειδήσεων και «πίστης». Ας θυμηθούμε την Ελλάδα του 70 και του 80. Η χώρα κραύγαζε εξω απο την ΕΟΚ. Ειμασταν οι πλέον αντιευρωπαίοι. Πως γίναμε ξαφνικά πιο ευρωπαίοι απο όλους – όπως έδειχναν οι έρευνες της ΕΕ; Επειδή μας εξαγόρασαν με πάρα πολύ χρήμα. Μας εξαγόρασαν με τις επιδοτήσεις, μας εξαγόρασαν δίνοντας μας ενα πολύ ισχυρό νόμισμα (που αυξάνει πολύ τον πλούτο σε μια χώρα καταθετών και εισαγωγέων και οχι δανειοληπτών και εξαγωγέων), μας εξαγόρασαν δίνοντας μας δανεικά με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος σε σχέση με αυτό που πληρώναμε τότε.
Η μετατσροφή του ελληνικού έθνους υπέρ της ΕΕ δείχνει ακριβώς αυτό που συντελείται στο μεγάλο παζάρι της Ευρώπης. Η εξαγορά πίστης των λαών σε μια ευρωπαική ιδέα δεν είναι εύκολη υπόθεση. Δεν είναι καθόλου εύκολο να γίνουμε ξαφνικά όλοι φίλοι με τους Γερμανούς όταν μερικές δεκαετίες νωρίτερα είχαμε όλοι εμπλακεί στον πιο αιματηρό πόλεμο της ιστορίας εναντίον τους.
Η ευρωπαική πολιτική λοιπόν είναι μια πολιτική που στηρίζεται στην προπαγάνδα και στην εξαγορά των λαών για να αποκτήσει η γηραιά ήπειρος το απαραίτητο μέγεθος και την απαραίτητη ισχύ ώστε να επιβιώσει στον διεθνή ανταγωνισμό των κολοσσών που είναι οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Κίνα, η Ινδία, πρόσφατα και η Βραζιλία και αύριο και άλλες μεγάλες χώρες ή συμμαχίες.
Για να επιβιώσει όμως αυτό το ευρωπαικό μόρφωμα που κατ’ ευφημισμό ονομάζεται Ευρωπαική Ένωση θα πρέπει οι σημερινοί ηγέτες να ξαναφτιάξουν πολλούς κανονισμούς και να αλλάξουν πολλές συνθήκες ώστε τελικά η Ευρωπαική Ένωση να ενοποιηθεί. Και το πρώτο βήμα για να γίνει αυτό είναι η έκδοση ευρωομολόγου. Και για να μην διαλυθεί η Ευρώπη, η συμφωνία θα επιτευχθεί αργά ή γρήγορα- κατά τη γνώμη μου πολύ γρήγορα και εντός του 2011.