Η κυβέρνηση θα αποτελείται απο υπηρεσιακούς υπουργούς και ίσως να παραμείνει ο κ. Λουκάς Παπαδήμος ώς Αντιπρόεδρος και υπουργός Οικονομικών.
Η κυβέρνηση αυτή θα πρέπει να προκηρύξει εκλογές που θα πραγματοποιηθούν το νωρίτερο στις 17 Ιουνίου, αλλά δεν αποκλείεται να γίνουν και αργότερα αφού δεν έχουν δημοσιευθεί ακόμη τα αποτελέσματα της τελευταίας απογραφής που έγινε πέρυσι τον Μαίο. Ίσως λοιπόν οι εκλογές να γίνουν το φθινόπωρο.
Η υπηρεσιακή κυβέρνηση προφανώς δεν θα είναι σε θέση να επαναδιαπραγματετεί το μνημόνιο, αλλά θα είναι υποχρεωμένη να το εφαρμόζει εφόσον θα ισχύει ακόμη.
Και εδώ έρχεται το ερώτημα: Γιατί οι πολιτικοί μας δεν τα βρήκαν - εφόσον όλοι όπως λένε θέλουν επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου – και δεν έφτιαξαν μια οικουμενική κυβέρνηση με στόχο την αλλαγή της οικονομικής πολιτικής, αλλά διασφάλισαν μέσω της αδιαλαξίας τους την εφαρμογή του μνημονίου;
Πόσο σίγουροι είμαστε οτι οι διαφορές τους ήταν αγεφύρωτες και οτι δεν «την κοπάνησαν» όλοι μαζί απο τις ευθύνες τους, αφήνοντας τους δικαστικούς να βγάλουν τα κάστανα απο τη φωτιά δηλαδή να πάρουν τα σκληρά μέτρα που προβλέπει το μνημόνιο;
Και μόνο το ερώτημα δείχνει οτι δεν εμπιστευόμαστε καθόλου την ειλικρίνεια των πολιτικών μας. Ούτε φυσικά τις ικανότητες τους, αφού αν θεωρούσαμε οτι κάποιος απο αυτούς έχει ηγετικές ικανότητες θα είχε ασφαλώς ξεχωρίσει τις εκλογές.
Δυστυχώς, το μήνυμα που έστειλε ο λαός με τις εκλογές δεν ελήφθει απο τους πολιτικούς.
Το μήνυμα ήταν τριπλό: Το 85% (εκτός ΚΚΕ και Χρυσής Αυγής) θέλει να μείνουμε στο Ευρώ. Το σύνολο σχεδόν θέλει επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου και αλλαγή οικονομικής πολιτικής. Και τρίτον οι ψηφοφόροι δεν θέλουν αυτοδύναμη κυβέρνηση αλλά κυβέρνηση συνεργασίας.
Η αδυναμία των πολιτικών να συνεργαστούν δεν οδήγησε σε κυβέρνηση συνεργασίας με αποτέλεσμα η πολιτική του μνημονίου να παραμένει.
Και όμως, οι πολιτικοί αρχηγοί θα μπορούσαν να τα έχουν βρεί σε μια κοινή πλατφόρμα αν όλοι είχαν συνυπογράψει την επιστολή που έστειλε ο κ. Αλ. Τσίπρας στους ευωρπαίους αξιωματούχους . Η επιστολή αυτή θα μπορούσε κάλιστα να είχε γραφτεί απο τον Σαμαρά ή τον Βενιζέλο και σε κάθε περίπτωση είναι αποδεκτή απο όλα τα κόμματα. Απλώς ενημερώνει τους ευρωπαίους οτι η πολιτική του μνημονίου, ούτε αποδίδει ούτε άντέχεται απο τους πολίτες και πρέπει να αλλάξει. Επίσης διαβεβαιώνει τους ευρωπαίους οτι θέλουμε να παραμείνουμε στην Ευρώπη.
Αν την είχαν υπογράψει ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος, ο Κουβέλης και ο Καμένος θα υπήρχε δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης με στόχο την επαναδιαπραγμάτευση. Και θα μπορούσαν όλοι αυτοί μαζί να στείλουν μια επιτροπή «αρίστων» δηλαδή ικανών διαπραγματευτών στους ευρωπαίους, οι οποίοι κατά τη γνώμη μου επιδιώκοντας και αυτοί την έξοδο απο το σημερινό αδιέξοδο, θα εύρισκαν μια κοινώς αποδεκτή λύση.
Αυτό νομίζω οτι θα έπρεπε να έχουν κάνει όλοι οι πολιτικοί αρχηγοί και ας έληγε η θητεία αυτής της κυβέρνησης σε έξι μήνες, αμέσως μετά την αλλαγή του μνημονίου.
Όμως ούτε αυτό το στοιχειώδες δεν κατάφεραν να κάνουν και έτσι τώρα η χώρα παραμένει σε εκρεμμότητα, η βούληση των ψηφοφόρων δεν βρίσκει ανταπόκριση και το πολιτικό σύστημα βυθίζεται ολοένα και περισσότερο στην απαξίωση.
Υπο αυτές τις συνθήκες, οι κίνδυνοι αυξάνονται. Και οι οικονομικοί και οι κοινωνικοί και οι γεωπολιτικοί.