Αυτά γράφει ο συνάδελφος Ζώης Τσώλης στο ΒΗΜΑ της Κυριακής και επειδή τον ξέρω απο χρόνια, δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω την πληροφόρηση του. Αν λοιπόν πράγματι τα είπε αυτά ο κ. Τόμσεν, όπως λέει ο Ζώης, ο κ. Στουρνάρας έχει μια μεγάλη ευκαιρία.
Ποιά είναι η ευκαιρία;
Εμείς εδώ βλέπουμε την ομολογία Τόμσεν για τη λάθος συνταγή, ώς δικαίωση, τη βλέπουμε συναισθηματικά, νοιώθουμε οτι οι “κακοί” έκαναν λάθος και έτσι πανηγυρίζουμε χωρίς φυσικά να κερδίζουμε.
Το ζήτημα όμως είναι οτι ο Τόμσεν δεν είναι ένας απλός άνθρωπος. Στην ουσία ούτε σκέφτεται ούτε φέρεται ώς απλός άνθρωπος όσο είναι στην Ελλάδα. Φέρεται ώς “τεχνοκράτης”, ώς “ειδικός”, ώς “εμπειρογνώμων” και κυρίως ώς “εντεταλμένος εκπρόσωπος” των πιστωτών μας.
Εφόσον λοιπόν ο κ. Τόμσεν έχει ειδικό ρόλο και εκπροσωπεί τους πιστωτές μας που επιβάλουν τα μέτρα και εφόσον ο ίδιος ομολογεί οτι η συνταγή είναι λάθος, τόσο ώς προς τα μέτρα όσο και ώς προς τον χρόνο εφαρμογής της, ο δικός μας εκπρόσωπος, ο κ. Στουρνάρας πρέπει να εκμεταλευθεί την ομολογία Τόμσεν και να ζητήσει αλλαγή της συνταγής.
Όχι σε φιλικό και “ανθρώπινο” επίπεδο. Σε τεχνοκρατικό επίπεδο. Σε πολιτικό επίπεδο.
Η ομολογία του “εντεταλμένου εκπροσώπου” δεν είναι μια απλή κουβέντα. Ειδικά όταν ομολογεί οτι ο ελληνικός λαός υποφέρει τσάμπα εξαιτίας της δικής του επιμονής στη λάθος συνταγή και της ασφυκτικής πίεσης χρόνου που ασκούν οι πιστωτές μας για την εφαρμογή αυτής της λάθος συνταγής.
Σε αυτές τις περιπτώσεις όταν ο “γιατρός” ομολογεί οτι η θεραπεία είναι λάθος, ο εκπρόσωπος του “ασθενούς” παρεμβαίνει και ζητά αμέσως αλλαγή της θεραπείας με τη σωστή.
Ποιά είναι η σωστή; Αυτή που λέει ο ίδιος ο Τόμσεν.
Να γίνουν οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, να ανοίξουν οι αγορές και τα επαγγέλματα, να ενισχυθεί ο ρυθμός ανάπτυξης και να δωθεί παράταση δυο χρόνια για να φέρουμε το έλλειμμα στα μέτρα της ΕΕ.
Βεβαίως ο κ. Τόμσεν λέει και άλλα. Λέει οτι δεν έχει εμπιστοσύνη στους Έλληνες πολιτικούς, λέει οτι η δημόσια διοίκηση πάσχει – τα ξέρουμε και εμείς αυτά και τα λέμε πριν τον Τόμσεν, επι δεκαετίες για να είμαι ακριβής. Και έτσι ακριβώς είναι.
Όμως τι έφταιξε και φτάσαμε τώρα σε αυτή την σχεδόν εκδικητική -όπως λέει ο εκδότης του Πρώτου Θέματος κ. Τάσσος Καραμήτσος στο δικό του κυριακάτικο άρθρο – συμπεριφορά του Τόμσεν και της τρόικας έναντι των Ελλήνων;
Κατά τη γνώμη μου, φταίνε οι ελληνικές κυβερνήσεις, οι οποίες αντί απο την αρχή να ξεκινήσουν με τις διαρθρωτικές αλλαγές που ήδη θα είχαν αποδώσει αφού περάσαμε τρία χρόνια κρίσης με το ΔΝΤ στην πλάτη μας, επέπεσαν επι των εισοδημάτων μας, τα υπερφορολόγησαν, μείωσαν τους μισθούς, επέβαλαν έκτακτες εισφορές και νέους φόρους και προκάλεσαν αυτή την καραμπινάτη ύφεση που οδήγησε σε 25% ανεργία.
Μετέτρεψαν δηλαδή οι πολιτικοί μας – όλοι ανεξαιρέτως- ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που έφτιαξε η τρόικα σε μια εγκληματική λιτότητα, σε μια πολιτική αφαίμαξης του πλούτου και τους εισοδήματος, σε μια τιμωρία όλων αντί της τιμωρίας των ενόχων και για ποιό λόγο;
Για να προστατέψουν αυτό το υπερκράτος στο οποίο οι ίδιοι λύνουν και δένουν και είναι αρχηγοί, στηριζόμενοι σε ένα στρατό κρατικοδίαιτων λαμόγιων.
Καθώς λοιπόν οι πολιτικοί μας έπαιρναν τα λάθος μέτρα, καθώς δεν έκαναν αυτές τις μεταρρυθμίσεις που πρότεινε η τρόικα για τη μείωση του κράτους και την απελευθέρωση της οικονομίας, η τρόικα και ο Τόμσεν αναγκάστηκαν να πιέσουν για μέτρα άμεσης απόδοσης, όπως η μείωση των μισθών και των συντάξεων. Αναγκάστηκαν να επιβάλουν λάθος πολιτική γιατί είδαν οτι τα άλλα, οι Έλληνες πολιτικοί δεν τα κάνουν.
Τα απέρριπταν. Η μόνη πολιτική που δέχθηκαν να εφαρμόσουν οι Έλληνες πολιτικοί, ήταν η οριζόντια μείωση όλων των μισθών και η υπερφορολόγηση.
Και έτσι, φτάσαμε ώς εδώ, με το πρόγραμμα να αποτυγχάνει, εμείς να είμαστε πτωχοί και άνεργοι και καμία ουσιαστική μεταρρύθμιση να μην έχει γίνει.
Η μπάλλα τώρα είναι στα χέρια του Στουρνάρα.
Δεν μπορεί να πετύχει και πολλά καθώς έχει μπροστά του μόνο ένα δεκαήμερο για να πάρει τα μέτρα και να εξασφαλίσει τη δόση. Απο την επομένη μέρα όμως που η δόση θα εκταμιευθεί πρέπει να ορμήσει σαν ταύρος σε υαλοπωλείο και να μην αφήσει τίποτα όρθιο στη δημόσια διοίκηση και τη γραφειοκρατία. Να ανοίξει αμέσως επαγγέλματα και αγορές, να μειώσει τις διαδικασίες έναρξης, αδειοδότησης και λειτουργίας επιχειρήσεων, να περιορίσει ασφυκτικά τις υπηρεσίες του δημοσίου και την γραφειοκρατία που διέπει τη σχέση κράτους και πολίτη.
Αν το κάνει αυτό ο Στουρνάρας, η οικονομία θα μπεί σε τροχιά πολύ γρήγορα και οι μισθοί και οι συντάξεις θα μπορέσουν να αποκαταστασθούν γρηγορότερα. Και μπορεί να το κάνει διότι η τρόικα θα είναι μαζί του και όχι εναντίον του όπως είναι τώρα.
Αν όμως δεν το κάνει, σε λίγους μήνες θα απαιτείται νέα μείωση μισθών και συντάξεων και φυσικά η ανεργία θα έχει πάει στο 30% και η οργή του κόσμου θα ξεχειλίζει επικίνδυνα.